Artikel na artikel kom ik tegen over Twitter.
“Twitters grafrede“, was het gisteren.
Pardon?!
Meestal worden die artikelen geschreven door mensen die al heeeeel lang op Twitter zitten.
Ze hebben het over vroegâh.
Vroegâh was alles anders!
“Het is niet meer zoals het was.”
“Het is alleen maar zenden.”
“Je kunt geen gesprek meer voeren.”
“Er zijn geen conversaties meer.”
Zeur, zeur, zeur.
Pffff.
Twitter verandert misschien.
Maar zij veranderen vooral zelf, vermoed ik.
Ze klinken een beetje zoals ik, als ik tegen mijn zoontjes praat.
Oud en zeurderig. 🙂
- Schrik - 19 januari 2025
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
Twitter maak en breek je zelf. Door te bepalen wie je volgt. En of je zelf het gesprek aangaat. Het kan hooguit zo zijn dat zelfs de mensen die je vroeger volgde nu ook anders zijn.
Misschien gaan alle media wel vervelen, of in ieder geval veranderen ze. We gebruiken een medium telkens weer anders, de vorm past zich aan. Als je bij het begin van twitter was, voelde het vast anders. Mensen zijn het gaan vormen en kneden tot iets nieuws, het wordt van meer mensen en het verandert. Het is niet stom, vervelend of ‘dood’ – het is gewoon anders…
(ja…dát ga ik zeggen als iemand nog eens begint over hoe twitter veranderd is!)
Of ze veranderen juist niet… Kunnen niet meegaan in de ontwikkeling en houden vast aan oude patronen/zitten vast in het oude denken.
Ja, dat zou het ook nog kunnen zijn. Dat zij stilstaan terwijl Twitter verandert. !
oeh, herkenbaar 🙂 ik wilde er zelf een keer over schrijven, en dacht toen, nee dan zeur ik zelf ook. Deze vorm vind ik we erg leuk en licht :-))
Haha. Zeuren over gezeur! Lekker. 🙂