In december vorig jaar besloten wij (F en ik) het roer om te gooien. We gingen voor vegan. Stralend vegan, het liefst.
Vegetarisch was niet genoeg, want de grootste motivator was het milieu. Nog steeds, trouwens. Niet dierenleed, niet afvallen, niet gezonder leven – het milieu.
Met drie kinderen vraag je je wel eens af hoe de wereld die je voor hen en hun kinderen achterlaat er uit ziet. En dat het voedsel dat we met zijn allen accepteren en consumeren daar een grote bijdrage aan levert. Vooral de hoeveelheid vlees en zuivel.
Dus gaf ik het ontbijt dat ik al eet sinds ik op de middelbare school zat (cruesli met yoghurt) op voor toast met pindakaas. En stopten we met het eten van vlees (niet moeilijk) en kaas (lastig).
Onze kinderen eten gewoon wat ze altijd al aten: boterhammen met kaas of salami, yoghurt met hun favoriete ontbijtgraan, tortillas met kip. Maar wij hebben al die dingen voor onszelf verbannen.
Stralend vegan
We houden het aardig vol. Het is een gewoonte geworden. Ik hoorde van een kennis die zichzelf een ‘lopende kikkererwt’ noemde en zo voelt het wel een beetje af en toe. De humus is niet aan te slepen in dit huis.
Maar na 8 maanden vegan kan ik niet zeggen dat ik me stralend voel. Of gezonder. Of fitter.
Of slanker. Ben ik ook niet.
Ik heb niet het idee dat ik er stralend van word, zeg maar.
Dat is natuurlijk wel wat al die instagram accounts en kookboeken propageren. Groen is stralend.
Misschien is het omdat ik niet van smoothies houd en ze dus ook niet eet (drink? je blijkt ze niet echt te kunnen drinken, die smoothies, ondanks de naam. zie daar mijn weerstand. ik wil er niet op kauwen).
Sommige nieuwe vegans worden dikker en niet dunner
Veel vegans worden helemaal niet gezonder en ook niet dunner, wist je dat? Sommige vegans komen zelfs aan.
Ik ben de afgelopen vakantie aangekomen, maar vooral omdat ik toch af en toe kaas at denk ik. En gefrituurde vis. In Italië bleek het toch lastiger dan ik had gedacht.
De grote valkuil is dat je heel veel dingen gaat eten die wel vegan zijn maar niet gezond. Frites en chips en zo.
De andere valkuil is dat je niet genoeg binnenkrijgt. Er zijn ook vegan waar niets van over blijft. Hoewel ik niet in die categorie blijk te vallen. Mogelijk omdat ik af en toe nog zondig.
Het is een beetje zoeken, dat veganisme
Echt 100% vegan is nogal een uitdaging. En voor mij misschien ook niet helemaal geschikt. Ik ben niet bereid om echt alles op te geven en overal voor te vechten.
Ik eet thuis voor 90% vegan, denk ik. Behalve af en toe een eitje, een koekje en de melk in mijn thee en koffie, is het groenten etc. wat de klok slaat.
Maar als je, zoals gisteren, met de hele familie in een pannenkoekenrestaurant zit, wordt het lastig. Hoewel F. braaf een mandje brood bestelde met een uiensoepje zonder kaas. Uitslover. Ik ging gewoon voor de naturel pannenkoek.
Ik ben ook makkelijker geworden in af en toe vis (mits duurzaam). Ik blijf koekjes bakken en eten en chocolade omdat ik anders GEK word.
En als ik uit eten ga en de hele tafel moet hetzelfde bestellen – wat nog al eens gebeurt – dan blijft er weinig vegan over. Dus ook dan eet ik toch maar gewoon zoveel mogelijk mee.
Glowing
Gezond vegan eten is helemaal niet makkelijk. Vooral niet als je een vol gevoel wilt hebben en niet om 22:00 ten prooi wilt vallen aan hongeraanvallen.
Het is een beetje vallen en opstaan om te ontdekken hoe je voldoende binnenkrijgt en de juiste dingen. Het gaat aardig, vind ik.
Maar #glowing?
Mwah.
- Vrij zijn van verandering - 26 maart 2025
- Blog of column? Over wat je wel en niet mag bloggen van jezelf - 24 maart 2025
- Raar - 23 maart 2025
Wat leuk dat je hierover blogt! En ik wist helemaal niet dat je grotendeels vegan at (hebben het er terloops wel over gehad natuurlijk, maar dat ging meer over jullie Italiaanse vrienden). Ik eet nu sinds april vorig jaar veganistisch en ben sindsdien gestopt met alle medicijnen die ik slikte voor mijn darmklachten (heb ik dat verteld?). Dat was voor mij de hoofdreden en het heeft in letterlijke zin mijn leven veranderd – nooit meer dagen op bed liggen met buikkrampen, bang zijn voor ziekenhuisopname of ergens niet naartoe gaan omdat je misschien buikpijn krijgt. Ik ben ook zo’n 8 kilo afgevallen trouwens, maar misschien komt het omdat ik zoveel mogelijk onbewerkt vegan eet en bijna nooit uit eten ga? Of omdat ik er veel bij sport? Geen idee, maar vegan – of je er nu slanker van wordt of niet – lijkt me in de meeste gevallen gezonder dan niet-vegan.
Sindsdien heb ik de bekende documentaires gezien en is het milieu en dierenwelzijn ook reden om vegan te blijven eten. Maar 100% perfect? Lukt niet. Ik denk dat dat voor iedereen lastig is. Zelf kook ik thuis volledig veganistisch en drink ik mijn koffie met plantaardige melk, maar als ik buiten de deur eet en er zijn geen vegan opties of als mijn schoonmoeder speciaal voor mij iets maakt waar toch iets van kaas in zit, dan doe ik daar niet moeilijk over. Dan hou ik het bij vegetarisch.
Mijn vriend eet niet veganistisch trouwens, al eet hij bijna altijd wel mee met wat ik klaarmaak. Lijkt me wel heel fijn als je het samen kunt doen, zoals jullie!
Ik vind dat trouwens ook heel moeilijk qua familiebedrijf, met de stroopwafels (en dan heb ik jou als 90% vegan ook nog stroopwafels aangesmeerd, oeps). Vind het heel leuk om op de markt te staan en ik hou van het bedrijf omdat het zo in de familie zit, maar het liefst zou ik een veganistische stroopwafel verkopen. 😉
Haha, gelukkig trek ik de grens bij koek en cake en taart :)) ze waren HEERLIJK!
Nee dat heb je niet verteld! Ik heb een huisgenoot met een darmziekte en die is langzamerhand ook aan het overstappen! Ik ga het haar meteen vertellen!!
Hé Elja, je maakt het vegan leven stukken aantrekkelijker voor mij. Ik geloof in vallen en op staan. Volgens mij zegt dat iets over beklijven, eigen maken en de tijd nemen. Ppffft er is nog hoop voor me.
Haha ja het is niet allemaal rozegeur en maneschijn en zo he? Dat mag ook best gezegd worden. Als tegengeluid voor al die blije vegans op instagram en overal.
Ben jij ook bezig met veganisme?
Misschien is het net als met afvallen – het is stukken makkelijker als je jezelf je fouten vergeeft en jezelf blijft voorhouden dat je toch grote stappen maakt!
Ik kan niet zo goed tegen al die stralende vegans, als ik heel eerlijk ben. Beetje onrealistisch.. Ik eet (en leef) nu bijna 1,5 jaar vegan en het bevalt me goed. Soms is het lastig inderdaad, maar gelukkig kun je bijna alles vervangen (er is bijv. ook echt hele lekker vegan chocola!) Afgevallen ben ik niet, helaas, maar dat komt misschien ook omdat ik al jaren erg gezond eet. Volgens mij gaat gezond leven overigens vooral om wat je WEL eet en niet om wat je NIET eet 😉 Waar ik me wel echt beter over voel, is dat ik niet meer meedoe aan de narigheid rondom dieren. Zelf ben ik overigens in stapjes vegan gaan leven. Ik was al heel lang vegetariër, dat scheelt, heb eerst zuivel laten staan en een paar maanden later vis/eieren. Laatste stap was alles van leer weg en verzorgingsproducten en make up ook vegan. Op die manier was het voor mij goed te doen. Kortom. don’t be to hard on yourself!
<3 lief! Ja misschien moet ik het wat rustiger aan doen. Ik merk wel dat mijn houding richting vlees en vis begint te veranderen ... heel gek. Ga steeds meer de dieren zien.
Dat is een flinke overgang. Knap zeg. Misschien moet je nog iets langer volhouden om te glowen? Je stralende persoonlijkheid is er al 😉
Haha. Ik blijf volhouden hoor. Maar glowen, mwah.