Gisteren dacht ik nog: mooi, marketing. Leuk, hoe ze dat doen hier.
Vandaag dacht ik: shit. Shitshitshitshit. Zonder kennis van, oa, marketing, krijg je dit: een paar van de bijzonderste sites in de wereld, en daar omheen pure, onvervalste armoede.
Een paar tentjes met wat eten en drinken waar ook de locals zich een kopje thee kunnen veroorloven. Een paar tapijthandeltjes. Oude vrouwtjes die 1 lira vragen voor een pop. 1 lira. Zit daar nog marge op? Zo ja, wie maakt die dingen in wat voor omstandigheden, en waar?
De ondergrondse stad. De grotwoningen. De in een berg uitgehouwen cathedraal. Busladingen met rijke toeristen af en aan. En toch zijn al die sites omgeven door ingevallen huizen, letterlijk.
Schrijnend is het. Met enkel oog voor dat volgende ding op het reisplan zijn we binnen het uur weer weg. 2 lira voor het parkeren, een flesje water van 1 lira, 15 lira toegang (voor de gemeente?), 40 lira voor de illiegale, onofficiële gids en weg zijn we.
Zo veel (weinig) geven de meeste toeristen er denk ik niet uit.
Zonder plan, strategie, startkapitaal, hulp in conserveren, talenkennis, marketingkennis, blijft alles hetzelfde en komt het toerisme de mensen die letterlijk bovenop een unieke historisch plek wonen, niet ten goede.
Een marketinglesje rijker, ben ik. Maar geen leuke.
- Schrik - 19 januari 2025
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
Geef een reactie