Ik kreeg net een telefoontje. In Istanbul dus. Ik hoorde de telefoon helemaal niet overgaan maar F. hoorde het en sprintte even naar binnen. Waaruit jullie inderdaad kunnen concluderen dat het weer hier mooi genoeg is om buiten te eten! Maar ik wil jullie niet jaloers maken of zo, hoor.
Anyway.
“Met Cor Noltee”, hoorde ik aan de andere kant van de lijn. “Het is vandaag complimentendag dus…”.
Het gekke is dat ik niet eens precies weet wat Cor doet. Alleen dat hij veel weet over creativiteit. Dat weet ik omdat hij er over schrijft. Maar dat weet ik met name omdat hij als blogger zo origineel is. Echt een original thinker. Een genot om te lezen.
Zo’n actie als vandaag, wie doet dat nou? Je volgers en bloggers die jij volgt gewoon serieus bellen en mailen, mensen die je helemaal niet kent? Cor doet dat dus.
Nou ja, dat is ook relatief. “Toevallig” [dat moet even tussen haakjes. want ik was er al lang achter, en velen van jullie met mij denk ik dat je in je onlinewereldje als blogger continu op dezelfde gedachten komt als je medebloggers. Je beïnvloedt elkaar continu. Gek genoeg denk je telkens met zijn allen in dezelfde richting, getriggerd door elkaar. Heel vreemd fenomeen. Maar ook heel gaaf, het Grotere Bewustzijn] …
waar was ik?
…ja toevallig, daar. Nou. Toevallig dus, zat ik vanochtend te denken dat ik bij bloggers als Cor het idee heb dat ik ze ken ook al heb ik ze nooit ontmoet. Of bij Jacob Jan. En soms blijkt dat ook te kloppen, want Henk Jan (en als je die link opent blijkt dat Henk Jan ook net weer over Cor aan het bloggen was! Zie je? Zie je? Zie je?) of Frank [dat is een link naar de post waardoor ik Cor ‘ontdekte’, en het was dus dit artikel waardoor ik hooked was!) blijken ook te zijn zoals ze bloggen en te bloggen zoals ze zijn.
En Cor ook, weet ik nu.
Het cirkeltje is weer rond.
En weet je Cor, toevallig (daar is’ie weer!) had ik voor jou ook een cadeautje gemaakt, laatst. Hier. Zie je wel? Het is iets moois, het online leven.
- Wat ik haat aan Netflix - 26 november 2020
- Inspiratie komt te voet en gaat te paard - 19 november 2020
- Zo kun je een Instagram Reel maken (ook als je niets van TikTok weet) - 28 oktober 2020
ja, jij zit met je “blogbewustzijn” heel mooi tussen twee van mijn posten in.
Ik schreef vandaag over dromen vergeten, en ik denk dat bloggen een manier is om ze weer te vinden.
En dit is wat ik ooit schreef over blogbewustzijn:
http://jacobjanvoerman.nl/bloggen-er-staat-meer-op-het-spel-dan-je-denkt/
en daar zit een vervolg op, in mijn hoofd.
Mooi, die gedachte over dat Grotere Bloggers Bewustzijn. Daar ga ik wat verder over nadenken.
Ja ik ook. Ik heb het nog niet helemaal goed verwoord. Maar ik merk het heel vaak, dat de mensen die ik lees en die mij lezen dezelfde gedachtenpatronen lijken te volgen. Die dan net een stap verder gaan dan waar we daadwerkelijk over hebben geschreven, snap je? De volgende stappen in een ontwikkeling, of zo. …
Ja, zoiets is het inderdaad. Het sprak mij denk ik onbewust ook aan omdat ik deze week zat te lezen in The Information van James Gleick, en daar was ik bezig in het hoofdstuk dat over ‘memes’ gaat:
“Een meme is een begrip uit de memetica en betekent een idee dat zich onder informatiedragers verspreidt (tot nu toe voornamelijk menselijke hersenen en sociale netwerken), en wordt ook wel omschreven als een besmettelijk informatiepatroon. In meer specifieke termen: een meme is een zichzelf vermeerderende eenheid van de culturele evolutie, zoals eengen de eenheid is van de biologische evolutie.” [Wikipedia]
Wij zijn slechts (als bloggers) dragers/verspreiders van ideeën die via onze blogs van hot naar her springen om zichzelf te vermenigvuldigen. Een plaats te verwerven. Bestaansrecht op te eisen.
KILL JE KABOUTER // 32 Punten!
😀
Wat een fantastisch kadoooooooooo! dankjewel
Jij bedankt voor de inspiratie!