Vandaag een les in de categorie ‘persoonlijk’. Namelijk dat de Amerikanen heel los en informeel zijn, in heel veel dingen. De informaliteit gaat niet altijd diep, blijft soms aan de oppervlakte. Maar vaak komt die informele houding erg goed van pas.
De hele sfeer van barbequen, drankje erbij, kinderen rond laten rennen, vuurtje stoken, balletje gooien… dat is voor mij typisch Amerikaans. Niet dat wij Nederlanders dat niet doen, maar het is hier toch anders.
Ik weet niet wat het is. Misschien is het verschil dat er geen verwachtingen zijn, geen plannen, geen vastomlijnde afspraken. Het is vanaf een bepaald tijdstip, veel mensen komen (veel) later, en het loopt af als het afloopt, en je neemt weet wat je mee wilt nemen qua eten en drinken. Simpel. Informeel.
Net als kleding. Iedere ochtend op het schoolplein staat de helft van de moeders daar in jogging pak. Terwijl ik mijn jogging pak alleen aan heb als ik sport (dus, ehm, nooit). Kleding is vaak heel los en informeel. Hoe je elkaar aanspreekt is heel informeel (‘Hi!’). Het is een hartelijke cultuur, daardoor. Of misschien was het een eerder dan het ander.
Ik heb er van genoten dat niemand er van op kijkt als je dag in, dag uit in je spijkerbroek, capuchontrui en gympen op het schoolplein staat. Dat niemand je daardoor minder serieus neemt. Dat mensen weten dat je kleding niet zo heel veel zegt over je capaciteiten of je achtergrond.
Als je een vlucht naar Amerika neemt, sta je soms verbaasd, met je Nederlandse ideeen over hoe mensen met een bepaalde maatschappelijke positie zich zouden moeten kleden. Als ze
de mensen van de business class oproepen om als eerst te gaan boarden, staat daar die oudere meneer in die hele oude, hele vale en zelfs een beetje viezige spijkerbroek met die oude sweater. Je kunt je erg vergissen als je op uiterlijk af gaat hier!
Kledingstijl is sowieso een weergave van een cultuur. En wat je in Nederland stijlvol vindt, is dat hier misschien niet, en omgekeerd.
Vorige week heb ik een paar heuse cowboy boots gekocht. Turqoise zijn ze. In Nederland zal ik denk ik gek worden aangekeken. Maar hier zijn cowboylaarzen een lifestyle, en voor sommige mensen zelfs onderdeel van hun dagelijkse werk. Op de ranch hebben ze die toch echt aan. Praktisch, maar ook een stuk traditie. En, geloof het of niet, die kleur is bijna klassiek, net als zwart en bruin. Veel gangbaarder dan rood, bijvoorbeeld, als je het je afvroeg.
Cowboylaarzen – heel wat Amerikanen hebben ze. Gewoon. Logisch. Net als bij ons mensen misschien een paar regenlaarzen hebben.
Informeel past niet bij heel veel Europese culturen, als je er over nadenkt. Afstand, beleefdheidsvormen, misschien passen die beter bij oudere culturen? Maar hier passen die minder. Informeel contact krijgen met zakelijke relaties is makkelijk. De drempels zijn laag, vanwege dat informele aspect.
Ik zal het missen.
Gelukkig heb ik dan altijd nog mijn cowboy boots als ijsbreker. 🙂
Meer lessen uit de VS:
- Les 1: Gemak
- Les 2: Binnen (blijven) halen
- Les 3: Ondernemerschap
- Les 4: Commitment
- Les 5: Grenzen verleggen – en overschrijden
- Les 6: Falen mag
- Les 7: Informeel contact
- Les 8: Niets is onmogelijk
- Les 9: Excelleren
- Les 10: Authenticiteit
- Les 11: Geef ze wat ze willen
- Les 12: Initiatief
- Les 13: Discipline
- Les 14: Branding
Les 9: Excelleren
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Ps die cowboy boots ga ik halen in Texas! Met bloemen erop geborduurd, LOVE it! Kan me nix schelen haha! Die blauwe van jou zijn super! Mel uit Chicago
Precies! In de VS onderhandel je over je salarisverhoging tijdens een etentje met je baas in n restaurant, gewoon mixen, business met pleasure, heerlijk dat dat kan! Solliciteren? Kan gebeuren dat je dat tijdens n lunch doet in een eettentje! Liefs, mel
Wat een superleuke lessen Elja, ik denk dat ik voor mijn blog aardig wat inspiratie heb om die ook af te gaan ronden;-) Maar misschien ga ik ook wel gewoon door…
ja super leuke foto!
tuurlijk ga je amerika missen! foto van de boots??
Een interessante post, hoe onherkenbaar eigenlijk als je alleen Nederland gewend bent ja. Overigens, die laatste foto-met-hoed zou je moeten overwegen als nieuwe twavatar. Erg leuk!