Ik was op een crematie vandaag. Dat is altijd confronterend. Je hoofd zit – afhankelijk van hoe dichtbij iemand was en afhankelijk van of er nog ruimte voor is of dat je gewoon verdoofd bent – vol met vragen.
Wat was ik voor diegene en diegene voor mij? Was ik alles wat ik kon zijn voor hem of haar? Was het genoeg, wat ik gaf?
En: Wanneer was ik hier eerder? En: wanneer sta ik hier weer – want dat is onvermijdelijk.
Ben ik alles voor mijn geliefden wat ik zou kunnen zijn? Breng ik de wereld wat ik kan?
Is het genoeg?
Staan mensen op een dag, later, zo op mijn begrafenis?
Ik hoop dat ze dan kunnen lachen en blij zijn om wat was.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Linda Kwakernaat zegt
….. Smak ….