Toch leuk. Al lezend en bloggend leer ik weer iets over mezelf.
Allereerst door de reacties op mijn verhandeling van gisteren.
Tefke wees bijvoorbeeld op twee geweldige documentaires die bij mijn verhaal aansluiten maar vooral ook aansluiten bij het boek ‘Identiteit’. Alles grijpt in elkaar.
Documentaires over die verlammende keuzevrijheid:
1. ‘Vrijheid’ met opvallende uitspraken van bekende economen, politici, filosofen en een mooie schets van de ontwikkelingen sinds de jaren 60. Hoe we zijn gekomen tot die belachelijke hoeveelheid aan keuzes. En waar die toe leiden. Veel uitspraken van slimme mensen.
2. ‘Alles wat we wilden’, een documentaire die een aantal twintigers/begin dertigers volgt die ogenschijnlijk succesvol zijn maar uiteindelijk zoveel stress voelen rondom voldoen aan verwachtingen, dat ze er zonder medicijnen niet uitkomen. Aangrijpend, want herkenbaar: het gevoel dat het leven maakbaar is en dat je er dus ook iets van MOET maken; dat je een ‘loser’ bent als je het niet maakt omdat je dat aan jezelf te wijten hebt; dat ‘gewoon’ niet goed genoeg is; digitale schijnlevens; en het verlammende gevoel dat alles mogelijk is.
Zelfinzicht
Dat al die dingen ingrijpend zijn en ons leven voor een groot deel bepalen, wordt me steeds duidelijker. En ook hoe je als mens mechanismen inbouwt om er mee om te kunnen gaan.
Ik moest schoenen hebben. Ik heb mijn gympen al drie jaar dag en nacht aan en ze zijn op. Plus, soms moet je vanachter je computer vandaan en dan is het fijn als je er een beetje semi-zakelijk uit ziet.
Ik haat schoenen kopen. Ik vind er niets aan, maar ik ben wel specifiek in wat ik mooi vind en bij mezelf vind passen en ik heb geen idee waar te beginnen.
Vandaag paste ik een aloude Elja-shoptechniek toe, waarvan ik me toen pas realiseerde dát ik dat doe en waaróm ik dat doe:
- Bepaal een tijdstip en een bepaalde tijdsduur, liefst tussen afspraken door.
- Kies de enige winkel die open is/in de buurt is van waar je moet zijn/bereikbaar is/waar je kunt parkeren/betaalbaar is/van dat ene merk
- Tijdens de uitverkoop
- Kies uit het uitverkooprek
De oplettende lezer begrijpt wat ik zelf nog nooit heb begrepen, ook al doe ik dit al zo lang als ik zelf mijn kleren koop:
Ik beperk mijn eigen keuze.
En zo maak ik het doable voor mezelf.
Plus, tegen de tijd dat ik terecht kom in de uitverkoop, is die al weken bezig, dus alleen de absolute afdankertjes blijven over. Zo komt het dat ik vandaag thuis kwam met een paar sneakers die rechtstreeks uit space lijken te komen en betimmerd zijn met nagels of hoe je dat ook noemt. Ik durf ze niet te laten zien aan F want die weet dan zeker dat ik gek ben geworden.
Je blijft in ieder geval origineel als je koopt wat niemand wilde, denk ik dan maar.
Eigenlijk is het volkomen kunstmatig.
Maar het is de enige manier, voor mij, om te bereiken wat nodig is (nieuwe schoenen om toonbaar voor de dag te kunnen komen).
Te veel keuze kan verlammend zijn.
En bovendien heel onvrij.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Bij mij werkt teveel keuze niet als verlammend, maar eerder verlies ik alle interesse in die vele keuzemogelijkheden. Ik doe een stap terug en vraag me af waarnaar ik eigenlijk op zoek was. Schoenen? Wat voor schoenen? Voor welke gelegenheden? Etc. En met die bril op (soort filter van beperkingen) kijk ik dan opnieuw naar het assortiment en zie alleen nog maar de exemplaren ‘oplichten’ die voldoen aan de criteria. Het is dus zaak dat ik me concentreer op wat ik wil, wat ik nodig heb. En niet wat men denkt dat ik nodig heb.
Ja, beperken, da’s precies waarom ik dus naar Paddepoel ga! Voor dingen waar ik wel voor de lol voor shop (boeken, t-shirts en raar maar waar: beddengoed) dat doe ik via internet.
Ik zou bijna denken dat ik een oplossing heb, Eja. Ik hoef voor mijn nieuwe schoenen steeds de kleur en het soort leer te kiezen. (Nubuck, of iets anders waar ik de naam van kwijt ben want het wordt meestal nubuck.) Verder niks. Zo doet ik dat eigenlijk al m’n hele leven. Maar ja, ik heb dan ook orthopedische schoenen, dus misschien werkt deze mogelijkheid voor jou niet.
Overigens heeft dat eenvoudige keuzemodel van mij er meer mee te maken dat schoenen mij weinig kunnen schelen. Mijn schoenmaker kan namelijk elke schoen (na)maken, beweert hij. En dat geloof ik ook wel want ik heb prachtige voorbeelden gezien. Helaas voor mijn schoenmaker niet aan mij besteed. Maar ik zal hem binnenkort maar weer eens op gaan zoeken. Ik heb deze al bijna 2 1/2 jaar. Tijd voor een ander kleurtje/soort leer.
Ahh ik had hier eigenlijk wel een fotootje van de schoenen verwacht! Ik doe het omgekeerde, ik verzin leuke schoenen in mijn hoofd en kom dan tot de conclusie dat ze nergens te vinden zijn.. (en vervolgens ben ik daar verontwaardigd over haha)