Ik had zoals jullie inmiddels weten niet zo veel te doen de afgelopen tijd. Gek genoeg vond ik dat niet super. Ik miste mijn inbox. En mijn volle agenda.
Na 2,5 jaar knallen was het stil, opeens. Je zou denken dat ik daar van geniet. Maar niets is minder waar. Ik vond het maar saai. Stil. Leeg.
Een goed les in het vertragen, ja. Maar wel saai. En een beetje alsof je opeens overal buiten staat.
Sinds mijn bericht van dinsdag is het gelukkig een stuk voller aan het worden in mijn agenda, dus dat is mooi. Maar de afgelopen weken waren wel een beetje een aha-moment.
Wie had kunnen denken dat je een volle inbox kunt missen?
Ik denk dat het komt omdat een volle inbox staat voor meer dan de inbox op zichzelf. Een volle inbox is het gevolg van het feit dat je onderdeel bent van iets groters.
Pas toen ik weer in loondienst ging, realiseerde ik me hoe anders dat is dan zzp’er zijn. Niet omdat je niet meer zelf de baas bent. Maar omdat je voort wordt gestuwd zonder dat je er veel voor hoeft te doen. De duizenden mensen om je heen zorgen dat je agenda gevuld wordt en je inbox vol blijft.
Dat kan ook negatief zijn: kun je het schip uberhaupt nog bijsturen? En nee, niet alles is nuttig aan een inbox. Je kunt elkaar eindeloos bezig houden met het rondsturen van stukken waar iedereen naar moet kijken en iedereen iets van vinden of in ieder geval iedereen over geinformeerd moet worden (dan weet je zeker dat niemand het leest).
Ik had het ruim twee jaar lang ook gewoon veel te druk. Soms had ik 7 (!) gelijktijdige afspraken in mijn agenda. En moest ik kiezen naar welke ik ging. Dat was redelijk gekmakend, moet ik toegeven.
Maar ondanks die extreme drukte en de inbox die ik nooit onder controle had, heb ik die agenda en inbox ervaren als positief: want het gevolg van iets groters.
Die inbox en die agenda zijn ook een teken dat je niet alles zelf hoeft te verzinnen. Dat je niet alles alleen hoeft te doen. Dat er collega’s zijn die je input willen. Dat jij mensen kunt helpen en zij jou.
Een volle agenda en volle inbox geven je het gevoel dat je er toe doet. Jaja, heel veel is vulling en fluff en onzin en elkaar bezig houden. Maar toch.
Het is ook een teken dat je samen veel meer kunt zijn dan de som der delen.
Dus ik miste het toch al een beetje. Gelukkig begint mijn agenda weer vol te raken. Phew!
195/1000
PS de afbeelding slaat niet echt op de inhoud van dit blog maar ik heb al een tijd geleden besloten om die connectie los te laten
- Toevallige ontdekkingstocht - 11 oktober 2025
- Doom & gloom - 10 oktober 2025
- Je inbox als bewijs van je bestaansrecht - 9 oktober 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
De afbeelding vond ik wel weer grappig, een soort beeld van het vertragen ofzo. Los daarvan ik snap goed dat je een volle inbox mist als je stopt met het werk. Ook de adrenaline, het samen druk zijn. Toch afkicken ook al is het voor jou een goed besluit. Benieuwd hoe je volgende stappen eruit gaan zien, maar dat ga ik de komende tijd wel lezen😄
Lief! Ja het is afkicken. Gisteren ben ik uit verveling naar de volkstuin gegaan, dat was het bewijs dat het goed is om een tijdje een rustige inbox te hebben. Die tuin had het nodig en ik ook!
Ja een tuin is therapie, helen gaat goed samen met natuur. Ooit ook een volkstuin gehad en na flink spitten, onkruid trekken, en wat kletspraatjes hier en daar kwam ik altijd voldaan weer thuis. Zo te lezen werkt dat voor jou aardig hetzelfde.
Een lege agenda maar volle inbox, of een lege inbox maar volle agenda… die eerste is makkelijk te organiseren. Abonneer je op de meest onzinnige nieuwsbrieven en gooi ze nooit weg. Nuttig? Nee.
Ik denk dat de agenda belangrijker is dan de inbox. Niet volplempen met onnuttige afspraken, wel met fijne, inspirerende.
Ik hoop dat je over een paar maanden nog een gaatje hebt in je overvolle agenda…
Haha ja ik hoop het ook! Ik moet er nu een beetje van genieten he? Ik ga maar weer eens een museum bezoeken vandaag 🙂