Ik had vandaag een rare, een beetje surreëele ervaring: ik praatte met iemand die niet luisterde.
Als ik zeg niet luisterde, bedoel ik echt niet luisteren. Maar dan ook totaal niet. En dat terwijl ik in de positie ben om die persoon te helpen bij zijn doelen – en ik dat ook herhaaldelijk zei. Maar zonder effect. Superraar, was het.
Ik ken deze man al langer, zakelijk. Het is nogal een Brein. Het is ook zijn werk, Brein zijn. We spreken elkaar niet zoveel maar hebben wel veel met elkaars collega’s te maken en houden ons bezig met hetzelfde vakgebied.
We kwamen elkaar vandaag toevallig tegen. Toen ik vroeg hoe het met hem ging, stak hij gepassioneerd van wal. Hij had recentelijk een belangrijke ontwikkeling gesignaleerd – toevallig eentje waar ik me pas net bewust van ben geworden en die ik nu aan het verkennen ben. En hij maakte zich zorgen over die ontwikkeling.
Luisteren en horen zijn twee verschillende dingen
Daar is hij niet de enige in. Want heel toevallig ben ik bezig om een vraagstuk dat met diezelfde ontwikkeling te maken heeft op te pakken – of daar althans over na te denken. Als beleidsmaker is dat tenslotte wat je doet: ontwikkelingen signaleren, analyseren en kijken of er iets moet gebeuren. Dus dat hij hier over begon, kwam erg goed uit. Het bevestigde mijn beeld en het gaf me direct een idee voor een oplossingsrichting om te gaan verkennen. Ik kan hem daar goed bij gebruiken.
Terwijl hij verder praatte, probeerde ik het bovenstaande duidelijk maken. Ik zei dat ik hier mee bezig was, dat ik het er met collega’s over had gehad, dat we dit aan het verkennen zijn. Dat we eens verder moesten praten, nu bleek dat hij hier mee bezig was.
Maar hij hoorde me niet.
Praten tegen jezelf
Ik zei minstens drie keer dat het goed zou zijn om vetder te praten. Toen hij weg liep, riep ik het nog na. Hij zei ‘Ja!’ terwijl ik nog aan het praten was en zwaaide. Maar hij hoorde me niet. Alsof hij alweer aan iets anders aan het denken was.
Toen hij weg was, bleef ik beduusd achter. Het was een surreële ervaring.
Het was, dacht ik later, alsof hij terwijl hij met me praatte eigenlijk vooral met zichzelf praatte. Met zijn eigen hoofd. Het is een denker = hij wordt betaald om te denken – dus misschien zit hij zo in zijn eigen hoofd dat hij niet echt meer verbinding heeft met alles buiten zijn hoofd?
De uitdaging van gehoord worden
Het is grappig, want in de leiderschapstraining die ik volgde gaat het vaak over verbinding. Over beter horen (voor de ene helft van de groep) en zorgen dat je echt gehoord wordt (voor de andere helft van de groep). Ik zit in de groep ‘moet beter horen’. Zelden aan de kant van ‘wordt niet gehoord’. Ik wist daarom ook niet goed wat ik er mee moest.
Ik stond er bij en keek er naar
Wat het ook zo surreëel maakte is dat ik terwijl het gebeurde dacht: wat gebeurt hier? Waarom hoort hij me niet? Ik begreep er niets van.
Ik wist niet wat ik moest doen om duidelijk te maken: je praat met de juiste persoon. Anders dan hem vastpakken en door elkaar schudden, weet ik het nog steeds niet. Hem onderbreken en intens aankijken? Uitspreken ‘Je hoort me niet.’? Zijn naam zeggen? Vragen: ‘Wil je er iets aan doen?’.
Het is gek soms, in gesprekken, in vergaderingen: je ziet de dingen mis gaan alsosf je alles van boven af observeert. Maar terwijl je het observeert lukt het je niet om zo te handelen dat de uitkomst verandert.
Misschien misschien
Misschien weet hij toch eigenlijk niet wat mijn rol is.
Misschien zag hij niet dat ik precies wist waar hij het over had of kan hij zich niet voorstellen dat hij niet het enige Brein is dat iets signaleert.
Misschien is het zo iemand die wel praat over problemen en oplossingen, maar ze niet concreet weet te maken.
Misschien is hij zo’n bevlogen Brein dat hij helemaal vol is van het vraagstuk en niet tot de volgende stap komt.
En misschien is dat niet erg.
Misschien kan ik dat brein van hem wel ergens neerzetten zodat we zijn gedachten en ideëen er uit kunnen krijgen.
Om zo dat brein en al die passie toch te laten landen waar ze impact hebben.
97/1000
- (on) Vrijwillige grensbewaking - 12 oktober 2025
- Toevallige ontdekkingstocht - 11 oktober 2025
- Doom & gloom - 10 oktober 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Misschien was hij alweer aan iets anders aan het denken. Precies zoals je schreef. Niet meer en niet minder.