Ik maak mijn eigen cruesli. Althans, zo noemen wij dat in ons gezin. Zelfgemaakt krokante muesli. In populair Amerikaans heet het granola. En als je zelf granola maakt, val je in een hokje. Dat van intellectueel links. En dat is niet altijd positief, schijnbaar. Hoewel ‘links’ in Amerika natuurlijk stiekem rechtser is dan rechts bij ons, maar dat terzijde.
Mijn granola maak ik altijd volgens oud-Daae-iaans familierecept (nou ja, Daae in de zin van: mijn tante Olga, de dochter van mijn vaders moeders zus, en die heeft het weer van toen ze in Jamaica woonde. Die heet geen Daae, dus. Maar je begrijpt mijn punt wel denk ik).
Ik maak het al een jaar of 8 denk ik. Ik eet het iedere ochtend. Eerst in Nederland. Toen in Hongarije. Toen in de VS. En nu in Turkije. Dit stelt me wel voor een paar problemen, hoor. Bijvoorbeeld het probleem dat je niet altijd weet hoe havervlokken en tarwekiemen heten in zeg, Hongaars of Turks.
In Hongarije had je in een winkelcentrum waar ik vrij makkelijk kon komen een grote biologische winkel met alle spullen die ik nodig had. In Amerika had je pecannoten! Mmm. En echte Quaker oats. In enorme verpakkingen. En amandelen die al voorgesneden waren. En potten vol tarwekiemen, want er zijn meer mensen die dat eten schijnbaar. Amerika…wat mis ik het gemak toch.
Vandaag liep ik in de supermarkt hier in Istanbul langs de yulaf (havervlokken) (of misschien betekent het alleen haver?) en wist weer hoe het voelde die eerste keer in de supermarkt. Het voelt pas als thuis als je zelfgemaakte cruesli hebt, tenslotte, dus meteen op zoek naar die havervlokken.
Dan sta je daar en je gokt een beetje. Of het is wat je denkt dat het is. Beetje verpakkingen lezen, ergens een Engelstalige verpakking vinden, ontdekken wat ’tarwe’ is etc. Ergens in een klein biowinkeltje tarwekiemen vinden die heel muf blijken te smaken. Maar aan de andere kant overal heerlijke hazelnoten kunnen vinden omdat die hier net zo gewoon zijn als pecannoten in de VS.
Het granolamoment is het moment dat je ontdekt wat je moet kopen in de supermarkt om te maken wat je wil maken. En ook het moment daar vlak voor dat je totaal niet weet waar je nou moet vinden wat je nodig hebt. En het moment 10 maanden later dat je je het eerste moment weer herinnert. 🙂
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
die onthoud ik (hoop ik) granolamoment.