Het is de centrale vraag die ik krijg als ik presentaties of trainingen geef over social media. “Hoe kunnen we social media gebruiken voor meer verkeer naar onze website?” En daar geef ik graag antwoord op, dat snap je. Er zijn genoeg manieren om dat te doen, tenslotte, en ik ken ze allemaal.
Over het algemeen kan er veel verbeterd worden in de manier waarop bedrijven social media gebruiken om verkeer naar hun website of blog te krijgen. Dus het blijft een leuk onderwerp waar je mensen snel in verder kunt helpen.
Maar eigenlijk is het de verkeerde vraag.
Niet om het een of ander, maar you’re doing it wrong. Ik zelf ook, trouwens, een groot gedeelte van de tijd.
Want wie denkt dat iedere tweet en facebook update, ieder LinkedIn bericht en zelfs je Instagramfoto moet leiden tot verkeer naar een website, loopt achter.
Als je denkt dat social media een distributiekanaal is voor de content die je elders creëert, heb je de strijd eigenlijk al verloren
Welke strijd, vraag je?
De strijd met de nieuwe mediabedrijven, de nieuwe merken, de nieuwe machthebbers. De strijd om de consument (of de professional).
De strijd om de aandacht.
Want zij bereiken hun doelgroepen waar die doelgroepen het liefste zijn: op hun smart phone. In de apps waar ze dagelijks vele minuten (of uren) doorbrengen. Met content zonder links.
Content zonder clicks?!
Toen ik van de week bezig was met het maken van een presentatie, zocht ik naar de home page van Now This. Het is een van mijn favoriete twitter accounts van dit moment.
Tot mijn verbazing ontdekte ik dat ze geen website hebben. Althans, je kunt het nauwelijks een website noemen.
Hun website is namelijk maar 1 pagina groot.
Al hun content zit in je social media feed. In het format dat bij die kanalen past. Met de insteek en de onderwerpen die passen bij de mensen die op die kanalen tijd doorbrengen.
“Home page. Even the world sounds old.”, zegt Now This.
Ha! Touché, jonkies.
Peeuw.
Maakt paniek zich langzaam van je meester, blogger? Communicatieprofessional? Persberichtenschrijver? Journalist?
Begrijpelijk.
Hoe kun je nou content creëren die aansluit bij al die verschillende social media apps? Zonder naar je eigen site te verwijzen? Het lijkt een onmogelijke opgave.
Geef toe: je vindt het al lastig om op Facebook je blogartikel of persbericht te delen met een zin van minder dan 50 tekens. Terwijl dat toch echt dé manier schijnt te zijn om succes te hebben op Facebook.
Als ik kijk naar alle bedrijven die ik op al die kanalen volg en alle bedrijven en organisaties die ik adviseer, is er vrijwel niemand bij die op het idee komt om social media updates te maken die alleen op social media leven. Die, kortom, geen link bevatten.
Ik ben er zelf net zo schuldig aan. Toegegeven.
Maar ik moet veranderen, als een publiek wil opbouwen. En jij ook.
Clickloze content is de toekomst.
Dat wil zeggen, het is het heden.
Alleen druist het in tegen alles wat mensen van boven de 30 denken dat online marketing en communicatie inhoudt. En daarom is het lastig.
Ik zag vanochtend een mooi artikel voorbij komen (dank Gonnie). Het ging over de manier waarop de Washington Post omgaat met het delen van content via nieuwsbrieven en notificaties. Interessant artikel. Maar wat mij zo aansprak, was dit:
Some people see email as a distribution tool, but I don’t think of it as only that,” Muggeridge said. “If someone comes to me and says, ‘I want to launch a newsletter’ — if their goal is to get a lot of traffic to their stories, the answer is almost always ‘no.’ A newsletter is a product in itself. It’s not a means to something else.
Er ging een zucht van verlichting door me heen. Net als toen ik de home page van nowthis zag.
Eindelijk bevestiging. Dat het mogelijk is om waarde te bieden in een e-mailnieuwsbrief die verder gaat dan salesverhalen en verkeersgenererende calls to action.
Tot afgelopen week vergat ik om links naar mijn blog in mijn nieuwsbrief te stoppen. Zo druk was ik bezig met waarde creëren IN die nieuwsbrief zelf. Om de nieuwsbrief een op zichzelf staand product te maken.
Maar het is mogelijk om waarde te bieden zonder uit te zijn op clicks. In je nieuwsbrief. En op je social media kanalen. Je moet er alleen anders naar gaan kijken.
Noem het maar clickloze content.
Het idee dat het er in de eerste plaats om gaat waarde te creëren. Omdat dat hetgeen is dat je op de lange termijn trouwen klanten oplevert.
Het is de toekomst.
Wen er maar aan.
Probeer ik ook.
- Ik schrijf nog steeds - 1 december 2023
- Verliefd op je AI - 24 oktober 2023
- Blog je nog? - 2 oktober 2023
Lekker stukje Elja. Fijn om zware vermoedens bevestigd te zien met iets wat ik nog niet kende. Dus dubbel dank.
Graag gedaan Bart! Dank voor je reactie!
Zelf zit ik niet op facebook (heb het wel een halfjaartje getest) en doe minimaal iets op twitter. Ik abonneer me op geen enkele nieuwsbrief, maar maak wel gebruik van RSS. Mijn probleem is niet alleen dat het bij (in mijn ogen inhoudsoze) kreten blijft, maar dat je ook niet goed in archieven kan zoeken. Dat geldt ook voor Google. Op een website is dat beter te organiseren, maar het is idd opvallend hoe weinig mensen daar gebruik van maken. ‘We willen schijnbaar niet meer van het verleden leren en leven volledig bij de waan van de dag.’
Hopelijk blijft er altijd ruimte voor mensen die wel (net als Kitty hieronder zegt) die diepgang willen, die willen blijven lezen, die wel blij zijn met een archief. Maar voor de rest van de mensheid moet je het gewoon heel, heel makkelijk maken om al die content te vinden en te consumeren!
PS Ik heb het stuk over de Washington post gelezen. Er staat:
‘The newsletters fit into a strategy to develop a “customer-engagement funnel” that pulls the audience into The Washington Post’s orbit with a series of gradual steps. Readers who subscribe to a newsletter receive Post journalism in their inboxes at least once a week.
After enough emails, the reader could engage deeper, perhaps by commenting on a story, sharing it on social media or emailing a reporter. Before long, they might pay to become a digital subscriber. ‘
Spreekt wat ik zeg niet tegen toch? Of zie ik iets over het hoofd?
Zou best eens kunnen Elja. Helemaal klikloos lijkt me niet handig, als je iets wil verkopen, teminste. Ergens moet een link te vinden zijn, al is het maar in je bio.
Maar ja, als je doelgroep alleen nog maar op whatsapp zit, moet je naar whatsapp. Als je doelgroep alleen op linkedin zit, moet je daarheen. Als je doelgroep wel blogs leest, kun je bloggen.
Het verkeer is te verspreid om je te kunnen beperken tot één medium, zoals vroeger. Tenzij je een doelgroep hebt die nergens anders zit – scholieren bijvoorbeeld: youtube of whatsapp, denk ik. Of als je een doelgroep hebt die wel blogs leest, zoals jij, en ik ook, goddank.
Ik weet niet hoe het gaat lopen – niemand weet het. Now this is een nieuwssite, dus daar gelden andere regels voor. Ik had er nog nooit van gehoord trouwens, ook zoiets idioots dat je volkomen langs elkaar heen kunt leven online, en dat de één elke dag naar een site gaat waar de ander nog nooit van heeft gehoord – maar ik kan niks over ze vinden. Omdat ze niet eens een aboutpagina hebben. Geen idee hoe ze hun geld verdienen en dus hoe onafhankelijk ze zijn. Dat vind ik nou ergerniswekkend.
Ja dat is ook echt heel raar voor mensen zoals wij die willen klikken en bereid zijn om echt te lezen. Dat je niet eens kunt lezen hoe het zit en wie het zijn! Ik herken die ergernis.
Ik bedoel ook neit dat het verdwijnt hoor. En of het nou handig is om geen site te hebben, terwijl je zoveel content produceert die je makkelijk ook op je eigen site zou kunnen publiceren, ik weet het niet. Maar wat ik er leuk aan vind is dat het zo aan het denken zet, het is zo bold, zeg maar.
“Eindelijk bevestiging. Dat het mogelijk is om waarde te bieden in een e-mailnieuwsbrief die verder gaat dan salesverhalen en verkeersgenererende calls to action.”
Hear hear! Mijn nieuwsbrief is ook een veredelde blogpost (met verwijzingen, sure), bedoeld om op z’n Jeroens in contact te blijven met mensen. Het is net als bij social media: zichtbaar en sociaal zijn, want dan ben je al een heel eind (en je komt ook nog eens een stuk verder). En als het oprecht is, dan komen de mensen vanzelf – zelfs op je website.
Goed verhaal, Elja!
Ha Jeroen, zo doe/zie ik het ook. Het is wel leuk om zoiets bevestigd te zien!!