Ik kwam een update tegen, op LinkedIn, van iemand die ik vaag ken vanuit mijn vorige werk. Het was een persoonlijk bericht: kennelijk was zijn huwelijk geëindigd afgelopen jaar, was hij naar een ander land verhuisd en was hij (gedwongen?) een nieuw carrièrepad ingeslagen als zzp’er.
De boodschap was dat allemaal niet erg was, want hij was gegroeid. Hij was blij. Hij had een nieuw pad in zijn leven.
Hij had het over ‘unsollicited growth’: groei waar je niet om gevraagd hebt.
Ongevraagde groei
Ik moest het even googlen: is dat een bestaande term om zoveel veranderingen aan te duiden? Het antwoord is nee: het is kennelijk niet echt een fenomeen. Zeker niet in het kader van persoonlijke ontwikkeling.
Aangezien ik het afgelopen jaar ook een heleboel veranderingen doormaakte waar ik niet om gevraagd heb, triggerde de term iets.
Tot ik bedacht dat unsollicited change niet echt hetzelfde is als unsollicited growth: veranderingen waar je niet om vraagt brengen vast wel iets teweeg. Maar het is een optimistische, individualistische manier van denken om te beweren dat er altijd groei mee gemoeid gaat.
Het is, nu ik er over nadenk, een teken van deze tijd dat dingen die je overkomen altijd een positieve wending nodig hebben. De premisse dat je er altijd beter van wordt.
Soms word je er slechter van. Of gewoon anders. Maar niet perse wijzer, gelukkiger of beter.
Neo-liberaal invididualisme?
Het is een romantisch (maar ook een kapitalistisch, individualistisch) idee dat het feit dat je huwelijk strandt of je baan stopt betekent dat je groeit.
Het doet denken aan de wijdverspreide en breed vermarkte boodschap dat dingen wel goed komen als je er maar in gelooft (‘manifesteren’). Of dat je gezond blijft als je maar alles doet om goed te eten. Of dat het met je werk wel goed komt als je maar voldoende leiderschap vertoont.
Het is een gifitige boodschap, verpakt in positiviteit. Want het omgekeerde van deze boodschap is dan ook waar. Als je ongezond bent, zul je wel ongezond geleefd hebben. Als je je baan verliest, zul je wel iets verkeerd hebben gedaan. Als je huwelijk strandt, was je waarschijnlijk geen goede levenspartner.
En als je niet groeit na tegenslag, doe je iets verkeerd.
Ik weet niet hoe we dit noemen, deze mentaliteit. Neo-liberalisme? De laatmoderne samenleving? De prestatiemaatschappij?
Hoe het ook heet: ik ben het er niet mee eens.
Vervelende ervaringen en gebeurtenissen voegen stukjes toe aan de puzzel die je bent als mens. Maar groei is geen verplichting bij tegenslag.
Broetry
Ik begrijp dat die kennis wil scoren op LinkedIn (zijn update had veel weg van de op LinkedIn bekende broetry). Dat hij vol is van zijn nieuwe omgeving en zijn nieuwe plan. En dat hij als gloednieuwe zelfstandig ondernemer moet laten zien dat hij er is.
Maar zijn bericht is vooral een voorbeeld van een individualistische, gifitige boodschap die we met zijn allen verkondigen.
Onbedoeld en onbewust.
Maar toch schadelijk.
162/1000
- (on) Vrijwillige grensbewaking - 12 oktober 2025
- Toevallige ontdekkingstocht - 11 oktober 2025
- Doom & gloom - 10 oktober 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Hier ben ik het mee eens. Heel giftig dat alles zo positief moet zijn en dat je voor alles wat er gebeurt zelf verantwoordelijk bent. Alsof dat kan.
“groei is geen verplichting bij tegenslag.“
Heel mooi gezegd.
Ja, gifitg, dat is het. Ik zoek naar de juiste benaming om dit fenomeen te duiden. Aleid had het ook nog over maakbaarheid, ook zo’n woord dat hierin belangrijk is.
Amen!
Verandering, vooral ongevraagd of ongewenst, is soms gewoon k#t en sommige veranderingen geven blijvende negatieve effecten. Niet leuk, maar wel waar.
De onmogelijke maakbaarheid die nu via veel sociale media gepresenteerd wordt is sociaal onwenselijk en onmogelijk. Soms zijn dingen gewoon stom.
Dus deze post, ik kan het er niet meer mee eens zijn.
Maakbaarheid, dat woord ontbrak nog. Een vraag voor de professor: hoe noem je deze tijd? Dit tijdsbeeld? Of hoe je dat ook noemt, de manier waarop een samenleving zich organiseert? Als mensen later terugkijken, hoe heet dit fenomeen dan?
Eens.
!!