Geduld. Ik bewonder mensen met geduld.
Ik heb het niet.
Helaas.
Er zijn momenten dat het me lukt, geduld hebben, hoor. Maar niet veel.
Dat ik niet geduldig was, wist ik natuurlijk niet. Waarom ook? Nooit op de proef gesteld. Enne, ‘ongeduldig’ is niet positief, laten we eerlijk zijn. Ongeduldige mensen, bah, vond ik.
(ironisch, ja)
Ik had het niet zo direct op het netvlies, maar ik zag mezelf nou niet bepaald als ongeduldig. Het was niet een eigenschap die ik zou noemen, van mezelf.
Maar ja.
Toen kreeg ik kinderen.
Toen kwam de aap uit de mouw.
Geduld! Een schone zaak.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Carolien Geurtsen zegt
Ha zeer herkenbaar – ik blijk feitelijk en tot mijn oppererste verbazing heel ongeduldig te zijn – blinde vlek en veel eerder onbewuste dan bewuste zelfcontrole is daar goed debet aan – wat mij betreft hoort het ook bij een no nonsense manier van ouder worden – een cut the crab approach zeg maar.
Niet altijd handig, eigenlijk bijna altijd niet erg handig, maar soms erg verfrissend 😉
Elja Daae zegt
Ja misschien is het niet altijd heel erg, ongeduld. 🙂
Peter Pellenaars zegt
En dan vraag ik me af, op die foto, zien we daar het aapje uit de mouw komen?
Elja Daae zegt
zou zo maar kunnen … ! Scherp, Peter…