Flexibiliteit

Ik krijg telkens opmerkingen van mensen, nu ik weer midden in een verhuizing zit. Dat ik zo avontuurlijk en flexibel ben.

Jullie moesten eens weten. Dat valt nogal mee, namelijk. Maar wat ik wel heb, over het algemeen, is vertrouwen. Dat helpt, in dit soort situaties. Iedere keer dat ik iets zie waarvan ik schrik of waarvan ik angstig word, denk ik: over een tijdje vind je dit gewoon.

Alles went…

Over een tijdje durf je hier gewoon te rijden. (echt!)

Over een tijdje weet je hier de weg. (over al die kronkelende heuvelweggetjes??)

Over een tijdje loop je hier en denk je, oh ja, die eerste dag! (als je weer in de shopping mall bent waar je nu in het appartementenhotel zit)

Over een tijdje kun je de borden lezen. (gewoon een kwestie van tijd investeren)

Over een tijdje begrijp je het menu. (heeeeel belangrijk, eten)

Over een tijdje begrijp je wat je koopt in de supermarkt. En geef je de kinderen geen zure yoghurtdrank ipv melk. En koop je geen glansspoelmiddel ipv afwasmiddel. (in Hongarije kreeg zoontje J de eerste weken creme fraiche ipv yoghurt als toetje! Wist ik veel)

Over een tijdje kun je gewoon netjes goedemorgen, goedemiddag, goedeavond, dank u wel, en tot ziens in het Turks zeggen. (dat levert ook wat fijnere interactie op)

Over een tijdje kun je gedrag en gewoontes beter plaatsen. (o-ve-ral die stomme security checks, bij de mall, als je het vliegveld in wil, pfff)

Ik weet dat dat zo is, dat alles normaal wordt, want ik heb het eerder meegemaakt. Je moet vertrouwen hebben, dat alles went, ook een nieuwe omgeving.

Enge geluiden

Mijn oudste zoontje (6) hoort opeens allemaal geluiden. Hij is bang voor die geluiden.

Ik heb hem uitgelegd dat dat komt omdat alles nieuw is. En dat ik onze eerste nacht in Hongarije de halve nacht wakker lag van alle enge geluiden. En in de VS ook weer. Dat is heel normaal. Dat komt omdat het zo anders is allemaal.

“De geluiden zitten in mijn hoofd”, zei hij. Maar ik zei dat ze niet in zijn hoofd zaten maar buiten, alleen dat hij ze in zijn hoofd eng vindt.

Slimmerdje.

Stress

We moesten vandaag met de dikke leasebak van F. de smalste, bochtigste, nauwste parkeergarage-ingang in die ik ooit heb gezien. Het was gewoon bijna onmogelijk om de muur niet te raken. Ik reed niet, maar begon in paniek te roepen tegen F dat ik dit nooit zou kunnen, dat ik nooit met de auto weg zou kunnen, dat het niks werd, etc.

Ik weet dat dat gewoon een uiting is van stress. Het is allemaal niet niks. Het is waanzinnig stressvol, hoe zeer je ook probeert te genieten en de leuke kanten te zien.

Zelfs in die stress moet je vertrouwen hebben, begrijpen dat het gewoon stress is waardoor je voelt wat je voelt en dingen eng vindt en je overweldigd voelt door kleine dingen. [zoals de boos toeterende medebewoner van de compound vanmiddag die er even niet langs kon omdat we halverwege de oprit de autostoeltjes opnieuw moesten vastzetten in de auto en de deur open stond en we niet opletten hoe of wat er langs kwam]

Vertrouwen, daar gaat het om. Niet alleen als je zoals ik naar het buitenland verhuist. Maar voor al het onbekende. Voor alle grote stappen. Voor alle sprongen in het diepe.

Je kunt het, en het komt allemaal goed.

🙂

• Over
• Laatste berichten

Elja Daae

Elja is spreker, trainer en adviseur op het gebied van social media. Ze is de auteur van vier boeken, waaronder hét boek over effectievere social media: 'Super social'. Meer lezen? Abonneer je op haar nieuwsbrief over marketing, social media en ondernemersschap. Iedere 2e vrijdag in je inbox!

Laatste berichten van Elja Daae (alles zien)

• 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
• Vakantie - 1 augustus 2024
• Achieve more - 25 mei 2024