Omdat ik een boek aan het schrijven ben en besloten heb dat ik wat ik wil zeggen grotendeels al gezegd heb op mijn eigen blog, ben ik mijn blog aan het doornemen. Mijn HELE blog. Alle 1713 artikelen.
Ik kijk vol verbazing naar mezelf.
De gecondenseerde versie. Soms niet zo heel erg gecondenseerd. En meestal nauwelijks verscholen.
Alles is er.
De momenten die me bij zijn gebleven, de momenten die impact hadden. Het eerste idee voor mijn eerste boek, de eerste nacht in een vreemde stad, de eerste stappen richting een nieuw bedrijf. Mijn ideeen, hangups, stokpaardjes, emoties, angsten. ALLES.
Ik fantaseer er soms over dat iemand mijn hele blog zou lezen. Alsof ik een beroemd schrijver ben waarop iemand wil afstuderen. En dat iemand met verstand van zaken en objectiviteit mijn blog van voor tot achter doorneemt en conclusies trekt.
Sinds december 2011 kun je er alles vinden. Niet alleen wat ik sinds december 2011 leerde, dacht en meemaakte. Maar ook die 37 jaar die er aan vooraf ging.
Wie iedere dag blogt, kan niets verhullen.
Je hoeft geen details van je familie, je financiën of je seksleven te delen om toch volledig doorzichtig te zijn.
Raar maar waar.
PS Ik heb uiteindelijk ongeveer 195 artikelen van de 1713 artikelen geselecteerd om nog eens echt goed door te nemen en te gebruiken als input voor mijn boek. 9 uur over gedaan. Ray: ik heb ook het nodige getagd! Als ik ze toch doorneem, dacht ik, kan ik ze net zo goed gaan taggen …
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
- Vroeger - 14 januari 2025
Wauw Elja wat prachtig. Zoveel ‘non relatonal data’ voor jouw toekomstige robotje Alice (http://www.ikbenalice.nl) of Tessa (http://www.tinybots.nl).
Straks is het niet iemand die af wil studeren maar gewoon je eigen objectieve robotje die conclusies trekt.
Ik verheug me nu al op mijn eigen Alice (Alice is er straks voor iedereen en niet alleen voor licht dementerenden zoals nu).
Alice kent mij, weet waar ik van hou, wat mijn voorkeuren zijn en zij kent alle hoogte en dieptepunten van mijn leven. Het lijkt mij zo leuk om gesprekken te voeren met mijn Alice. .
Dat zou geweldig zijn! Stel je voor! Dan zou al die verborgen, vergeten content niet voor niets op het internet rondhangen! Wat een visie!
Zeker te weten. Ik reken ook helemaal op mijn Alice.
Jullie moeten de film ‘her’ eens kijken! Gaat over een man die verliefd wordt op zo’n Alice. Heel aangrijpend en zet ook hard aan tot nadenken over AI.
Ik zoek het op, thanks!
PS zit net even op je blog te kijken – wat een mooi werk. Heb zelf in de situatie gezeten die ‘jouw’ kinderen meemaken dus raakt direct een snaar. <3
PS dat is iets wat Alice natuurlijk niet kan, ‘zch laten raken’. Dank dat je je hebt laten raken.
Da’s waar … hopelijk blijft dat het verschil. 🙂