Het is een rare tijd voor mij. En een leuke tijd. Nadenken over de toekomst en reflecteren op je eigen kunnen (en willen), is leuk. Maar het kan ook een beetje overweldigend zijn. Gelukkig heb ik daar een proces voor gevonden.
De tijd hebben voor reflectie zonder de druk van een baan is een luxe, dat realiseer ik me heel goed. Het is kostbare tijd. Dus ik wil die tijd goed gebruiken.
Hoewel ik hier allemaal een beetje intuïtief mee startte, zie ik inmiddels dat het wel degelijk ergens toe leidt, al dat gepraat met mensen, al die musea, al dat lezen en nadenken. Want het vinden van een nieuwe baan is een proces, met redelijk duidelijk omlijnde stappen. Zie ik nu.
1. Reflectie
Stoppen met een baan doe je niet zo maar. Zelfs als je er zelf voor kiest, zoals ik, is het een intensief proces, waarvan je moet herstellen. Ik doe dat niet alleen door onstpanning, maar ook door te reflecteren. Wat ging er goed? Wat ging er minder? Wat zou ik volgende keer weer doen? Wat zou ik anders willen aanpakken? Hoe kijk ik terug?
Ik heb zodra ik stopte eerst een coach gezocht. Onze doelstelling: evalueren en afsluiten. Ik ben in twee sessies met haar een eind gekomen. Ik heb ook een timeline gemaakt van mijn baan, op haar aanraden, om nog eens terug te kijken. Omdat ik zo’n intensieve, hectische baan had met zoveel dossiers, parlementaire hoogtepunten en vele samenwerkingen is dat misschien nog belangrijker. Het was een rollercoaster zonder tijd voor reflectie. Maar hoe langer ik terugkijk, hoe meer ik zie! Zo’n timeline is een goedhulpmiddel.
En natuurlijk ben ik bezig met om afscheid te nemen van collega’s. En met sommige collega’s juist actief het contact te onderhouden. Want wat ons bond, is niet voorbij. We hebben een gezamenlijke zakelijke en maatschappelijke interesse. Samen naar interessante vakbijeenkomsten, dat bevalt me goed. Het zorgt voor inspiratie en connectie.
2. Inspiratie opdoen
De vraag is natuurlijk: wat nu? Wat is een goede volgende stap? Heel veel dingen zijn leuk, heel veel banen zijn mogelijk, maar wat is realistisch? Waar liggen de wederwijdse kansen?
Om dat uit te zoeken, moet ik inspiratie opdoen. Met andere mensen en met mezelf. Rondom mijn vakgebied en daarbuiten.
Ik heb daarom de afgelopen weken heel veel koffie gedronken en gezoomd en geteamd. Het helpt niet alleen om mijn netwerk te onderhouden en uit te bouwen en verbonden te blijven. Het helpt ook bij die reflectie van stap 1. En om een idee te krijgen van volgende stappen. Mensen helpen je eigen ideeën spiegelen, he? In je eentje blijf je maar in je eigen loop zitten.
Ook spreken, deelnemen aan panels en het geven van een astcollege hebben me geholpen om mijn gedachten te vormen en ‘op papier’ te zetten. Net als bloggen is het maken van presentaties voor mij een manier om te formuleren hoe ik denk over de dingen, wat me bezig houdt, wat ik vind. En het is een manier om met mijn vakgebied bezig te blijven. Dus het komt goed uit dat ik weer tijd heb om te spreken.
Tegelijkertijd ben ik zoals jullie hebben gezien heel veel in musea te vinden. Het is heerlijk om helemaal in een kunststroming of kunstenaar te duiken en daar de tijd voor te hebben. Kunst is altijd inspirerend, vind ik. En het is ook gewoon superleuk om dat af en toe met vriendinnen te kunnen doen, als ze tijd hebben. Wat is kostbaarder dan ervaringen met de mensen van wie je houdt?
Maar inspiratie is ook gewoon belangrijk. Het verruimt je denken. En dat is een mooi streven, zo tussen banen in, vind ik.
3. (mind) Map it
Al dat denken en reflecteren en geinspiereerd worden moet wel ergens toe leiden. Daarom ben ik de laatste dagen veel aan het mindmappen. Of althans, schematisch weergeven wat ik weet en denk. Tekenen met woorden, associëren, aanvullen. Opeens zie ik patronen, thema’s, onderwerpen. Voorkeuren. Voorwaarden, zelfs.
Ik weet niet precies hoe het werkt, dat proces van denken, verwerken en richting zien. Het lijkt een proces waarbij het onbewuste een grote rol speelt. Kennelijk kun je je onbewuste voeden en triggeren, met kunst, met gesprekken, door te lezen, podcasts te luisteren.
Het was alleen even zoeken naar een proces om de puzzel die je onderbewuste heeft gelegd naar boven te halen. Maar mindmappen is voor mij een uitkomst
Iedere dag bedenk ik nieuwe associaties, aanvullingen en nieuwe manieren om ideeën te groeperen. En worden dingen duidelijker.
4. Lijstjes zijn de way forward
De vraag is naturlijk: waar leidt dit allemaal toe? Wat zijn de conclusies? Ik weet het nog niet precies, maar ik merk dat het helpt om lijstjes te maken.
Ik houd van lijstjes. Ze geven overzicht. En als het actiepunten of boodschappen of planningen zijn, kun je ze afvinken. En als je ze opschrijft, kun je ze ook nog eens uit je hoofd zetten.
Dus dat ben ik aan doen: lijstjes maken.
- Dingen om te Doen Nu ik Tijd Heb
- Organisaties binnen mijn vakgebied
- Mensen om mee af te spreken
- Interessante evenementen
- Opleidingen om de komende tijd te doen, nu ik nog tijd heb
- Boeken die ik nog moet lezen
- Etc.
Lijstjes zijn mijn manier om van A naar B te komen. Doen jullie dat ook? Lijstjes maken om je gedachten en taken te ordenen? Of ben ik de enige?
5. Actie in de taxi
Uiteindelijk moet dit alles natuurlijk leiden tot actie. Sollicitaties, gesprekken, opdrachten … wat het dan ook wordt. Maar het is niet bepaald een lineair proces, merk ik. Ik schiet van 1 naar 4 en van 3 naar 2 en vice versa. Het ene punt doet weer denken aan het ander.
Maar zo ver ben ik nog niet helemaal. Ik geniet eerst nog even van het proces.
Het gaat om de reis
Het echte werk moet nog komen. De weg er naar toe is ook werk, eigenlijk. Maar dan wel werk waar je van kunt genieten.
120/1000
- Een stappenplan voor het bepalen van je toekomst - 11 november 2025
- Hoe meer je ziet, hoe meer je wilt weten - 10 november 2025
- AI-politieagent - 7 november 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Geef een reactie