Vanochtend werd ik wakker en greep naar mijn telefoon. Die ligt naast mijn bed want het is ook mijn wekker.
Meestal ga ik dan direct naar Twitter.
Nou ja, meestal: altijd. Ie-de-re dag. IEDERE DAG! En soms ook even naar Instagram.
Of nou niet soms. Vrijwel altijd.
Maar om bij Twitter te blijven: de dagen dat ik niet op Twitter keek sinds 5 augustus 2009 zijn denk ik op twee handen te tellen. Dus dat is grofweg zo’n 2675 dagen Twitter. Maal, gemiddeld, 10 minuten, is zo’n 446 uur. Het zou ook makkelijk het dubbele kunnen zijn want ik denk niet ik gemiddeld maar 10 minuten kijk.
Maar vanochtend dacht ik: wat als ik nou een hele dag niet op Twitter kijk? En op Instagram? En LinkedIn? En Facebook? Kan ik dat überhaupt?
Zo gezegd. Zo gedaan.*
Dus als jij dit op Twitter leest, bijvoorbeeld, en reageert, dan weet ik dat niet.
ARGHHHH.
De FOMO (Fear Of Missing Out) is natuurlijk gigantisch. Wat als er iets Groots gebeurt en ik zie het niet? Hoe kom ik nu aan mijn nieuws?? Wat als zich een discussie voordoet waar ik niet bij zit en niet op kan reageren?
Dramatisch.
Nu maar hopen dat mensen me mailen of appen, als dat gebeurt.
Want ik ben er niet vandaag, op Twitter of waar dan ook.
Ik ga lekker iets nuttigs doen met mijn tijd. 🙂
* Voor de volledigheid: omdat ik wel 5 nieuwe nieuwsbriefabonnees had vanochtend wilde ik toch even checken of er iets gebeurd was op Twitter dus ik heb 1 seconden gekeken naar mijn mentions en toen direct weer de app dichtgeklikt zonder ook maar 1 tweet van iemand anders te lezen.
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Haha Elja, kijk je dan morgen wat je gemist hebt? Of lukt het om te leven met een dag die je ‘mist’?
Ik heb niets gemist! Het was heerlijk. En ik heb zoveel andere dingen gelezen – heel veel input voor mijn nieuwe boek. Geweldig!