Het houdt me enorm bezig, merk ik: de vraag of het nog wel verstandig is om te bloggen. Maar, realiseerde, ik me, de redenen die ik daarvoor heb gelden ook voor de rest van de wereld die druk dingen op social media aan het plaatsen is. Behalve dat die content niet openbaar is, zoals dit blog dat is.
Het verschil is potentieel honderden vijanden waarvan de kans heel klein is dat ze iets doen vs 1 hele grote, hele machtige vijand waarvan de kans dat die iets doet zo’n 100% is. Dus tsja. Wat is erger?
Dat zit zo: wat me bezig houdt, is de vraag wat anderen kunnen doen met al mijn content. Niet zo zeer hoe ze het kunnen kopiëren, of zelfs niet hoe zet kunnen gebruiken voor training van AI-modellen (gepasseerd station). Hoewel dat ook allemaal erg irritant is.
Nee, ik maak me zorgen over hoe makkelijk het is om mijn stem na te doen. Mij na te doen. En erger nog: om mij te lezen. Te begrijpen. Mijn gedrag te voorspellen.
Ik denk dat dat kan, met steeds slimmere, snellere, grotere generatieve AI-modellen. Als je maar genoeg content hebt van iemand. En die is er. Dit blog is ENORM. Nog even en je kunt mijn hele wezen voorspellen en inzien.
Zoals social media bedrijven met die duizenden updates en interacties van ons, ons gedrag steeds beter kunnen voorspellen. Zoals ze begrijpen welke politieke en zelfs seksuele oriëntatie we hebben, van welke kleur we houden, of we neurodivers zijn en wie weet wat nog meer – zo maak ik me zorgen of dat ook kan op basis van dit blog.
Misschien vergis ik me.
Ik hoop het.
103/1000
- (AI) Dingen om te doen, mensen om te zien (met Elja), november 2025 - 24 oktober 2025
- Eendimensionaal - 23 oktober 2025
- Het niet-museum - 22 oktober 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Dit en sowieso het hele AI verhaal is precies wat mij ook bezighoud de laatste tijd. Zeker ivm social media gebruik en bloggen. Maar het is vast ook wachten tot wanneer AI geïntegreerd wordt in chat-apps zoals Whatsapp, Telegram, Signal etc.
De vraag is of een angst dat AI jouw ‘stem’ en tone of voice kan nadoen of zich ‘als jou’ kan uitgeven reeel is. En of het dan ook echt gaat gebeuren, met welk doel, naar wie of wat? Het gaat dan om eigen identiteit vs identiteitsverlies?
Ik wil er niet mee bezig zijn, maar het houd me wel bezig. En het weerhoud me steeds vaker van dingen publiceren online. Hopelijk is dat een fase.
Ik weet niet of het gaat gebeuren maar wel zeker dat het al kan.Iedereen met een betaald abonnement op ChatGPT kan je stem al prima na laten bootsen. Misschien zelfs wel zonder toegang tot je blog zelf. Of mensen het ook gaan ge/misbruiken in een specifiek geval, dat valt te bezien.
Maar aan de andere kant is het misschien nu wel belangrijker om te bloggen dan ooit te voren! Het is de enige plek waar een lezer nog zeker weet wie de auteur is en anderzijds is het voor de blogger de plek waar hij of zij de volledige controle heeft over wat er gepubliceerd wordt. Dus misschien niet helemaal wat er met die content gebeurt, net als op Facebook of Whatsapp of Gmail, maar wel wat er staat uit je eigen naam en dat je zelf de eigenaar blijft van die content.
Laten we hopen dat je je vergist. Best heftig, terwijl ik in hetzelfde schuitje zit.
Ik hoop het wel (maar ik denk het niet).
Ik ga er vanuit dat ‘ze’ alles met je blog of andere openbare info aankunnen of aan gaan kunnen. De vraag is eerder of ‘ze’ er aan beginnen. Wat hebben ‘ze’ er aan? Met ‘ze’ bedoel ik FB, X, Amazon, reclamebedrijven, Chinese of US-overheid en misschien wel de belastingdienst. Op de straat kan je ook zomaar in elkaar worden geslagen. Gelukkig overkomt mensen dit zelden. De kans is groter als je opzichtig dure juwelen draagt. Met het internet zal het ook zo zijn. Als je boom hoger wordt vang ie meer wind.
Mijn boom is redelijk onvindbaar aangezien ik sinds 2003 alles onder pseudoniem doe. Google en dergelijke zouden dat best kunnen koppelen aan mijn naam. Maar als Google aangeeft dat ik waarschijnlijk in een naburig dorp woon, dan klopt daar nog niet veel van.
Ik denk niet dat je je vergist. Helaas. Het houdt me ook bezig.
Maar betekent dit dan dat schrijvers, fotografen, columnisten, journalisten, kunstenaars et cetera hun werk niet meer zouden moeten delen? Dat we collectief moeten zwijgen? Waar is de gulden zijweg?
Ik weet het niet – het lijkt me raar om te zwijgen. Maar ook raar om gewoon door te gaan zonder bescherming. Zucht! Ik weet het niet!
In eerste instantie was ik geneigd om te zeggen dat het zo’n vaart niet zal lopen. Ondanks alles wat AI al kan (of vooral niet kan) houd ik me nog steeds vast aan het idee dat AI staat voor Artificial Information en niet voor Artificial Intelligence. Het kan een hoop informatie verwerken maar niet iets unieks, nieuws daaruit genereren. Ik vraag me echt af of AI jouw gedrag of wezen kan voorspellen/doorzien.
Wel denk ik dat je gelijk hebt met de hoeveelheid informatie die je deelt (of je blog en/of op andere plaatsen, want uiteindelijk kan alles aan elkaar gelinkt worden) dat er een soort van profiel opgesteld kan worden en dat daaruit bijvoorbeeld een nieuwe blogpost gegenereerd kan worden die qua stijl/thematiek/gevoel een ’typische Elja blogpost’ zal zijn.
Zal een nietsvermoedende, maar ook trouwe lezer, dat herkennen? Dat zal gaandeweg steeds moeilijker worden, en dat vind ik heel verontrustend. Dus ik voel me wel degelijk ook bezorgd wat en hoeveel ik wil delen op internet.
PS. Ik heb ook heel even moeten denken of je deze blogpost als test door ChatGPT hebt laten genereren om te zien of wij dat door zouden hebben. Alleen maar om aan te geven hoe ontwrichtend AI kan zijn.
Oh wauw dat zou wat zijn, dat ik jullie zo voor de gek zou houden om jullie een lesje te leren. Het kan wel al, ik heb het ook al eens gprobeerd met kleine stukjes tekst. Ze hadden wel echt dezelfde kletserige toon die ik heb. Maar de inhoud klopte toch niet helemaal.
Ik denk dat het zo’n vaart al lang loopt helaas.
Oei, dat is ver nagedacht, doordacht. Ik heb altijd op het standpunt gestaan dat, wil ik niet dat mijn ‘meningen’ openbaar worden, ik dan internet had moeten vermijden. Dat heb ik niet gedaan, dus ga ik er impliciet van uit dat wat ik schrijf ook door anderen gebruikt kan worden. Mijn gedachten zijn niet te lezen, tenzij ik die woordelijk aan het www toevertrouw.
Helemaal eens, daarom blog ik ook. Maar ik vrees dat jouw gedachten veel beter te lezen zijn (of worden) dan je ooit had gedacht. Maar goed, dat geldt net zo veel voor de rest van de wereld, die feitelijk veel meer weggeeft op social media dan wij op onze blogs.
Nou Elja, dat is frappant, daar dacht ik deze week ook over na; dat jij veel persoonlijke informatie deelt en met name hoe jij denkt en dat ik dat allemaal lees. Het voelt soms alsof ik mee lees in jouw dagboek terwijl je niet zoveel van mij weet behalve dat ik graag lees.
Je angst/zorg kan ik me goed voorstellen. Ik denk zeker dat het kan. Op basis van alle vlogs kun je een behoorlijk profiel opstellen van hoe je denkt en handelt, op basis daarvan kan ik me wel voorstellen dat je voorspellingen kan doen over gedrag in de toekomst.
Ooit heb ik een les gegeven aan studenten van een MBO over het vinden van werk. Als voorbereiding had ik de namen opgevraagd en een paar profielen gemaakt van leerlingen. Dit liet ik zien in de groep met de tekst, dit is ook wat jouw toekomstige werkgever over jou kan vinden, is dat oké. En dat ging alleen nog maar over wat foto’s en tekst op sociale media.
Dus ja ik denk dat er een behoorlijk profiel op basis van jou blog op te stellen is en op basis daarvan ook gedrag is te voorspellen.
Ja, dat denk ik ook. Er staat hier veel en het is inderdaad persoonlijk (hoewel er uiteraard veel meer is dat ik niet deel dan wel).
Aan de andere kant doe ik hier wat de rest van de wereld op Facebook, Instagram, LinkedIn en TikTok doet. En daarvan weten we dat het al gebeurt, profielen maken en daar geld aan verdienen doro gedrag te voorspellen. Iedere dag. Terwijl we denken dat we niets delen en alleen maar klikken en kijken, weten die bedrijven alles over de mensen op het platform.
Het zou ironisch zijn als ik niet meer wil bloggen uit angst voor iets dat misschien nooit geeurt, terwijl de meeste lezers van dit blog iedere dag grote, machtige bedrijven alle inzicht in hun leven, denken en voorkeuren geven. Raar idee.