Ik zit Friends te kijken. Dat wordt hier uitgezonden. Ook al heb je ze 100 keer gezien, ze blijven leuk hoor, die afleveringen.
Anyway.
Toevallig heeft Ross het net over de division. De scheiding tussen de wetenschappers en de suppoosten in het museum waar hij werkt.
Maar het grappige was dat ik net zat te peinzen over de verdeling tussen hoofd en hart, bij bloggen. Tussen publiek en privé.
Tussen open zijn en kwetsbaar zijn. Tusse open en te open. Kwetsbaar en te kwetsbaar.
En dat alles in blogverband.
Misschien komt het door #blogpraat van de week over blogangst, maar ik had een heel blogartikel getypt vanavond over expat zijn en dilemma’s en oppervlakkige contacten. En het belang van investeren in een nieuw sociaal netwerk.
Maar ik kon het niet publiceren.
Mijn hoofd wilde niet. Of mijn hart. Of allebei.
Te bang dat jullie niet zouden begrijpen wat ik bedoel en me zouden veroordelen.
Tsja.
Zit angst in je hoofd of in je hart?
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Helemaal met Peter eens. Jou veroordelen, echt niet. Ik niet en volgens mij andere lezers ook niet. Dus laat dat artikel maar komen, of niet. Daar zal ik je niet om veroordelen.
Lief Paul. *traantje*.
Misschien dat ik je niet zou begrijpen, maar veroordelen? Hoe haal je het in je hoofd?
(niet in je hart, dus)
Nee, jij niet! Paul ook niet! Maar ik weet niet – het voelde te kwetsbaar. Alsof ik te veel moest uitleggen.
Wist ik ook wel, maar het was mijn ingewikkelde en niet geslaagde manier om aan te geven dat angst in je hoofd zit en niet in je hart.
🙂
Angst zit in je hoofd, nooit in je hart
OK. Ik wist het niet zeker. Gek he.