Vanavond voor de inspiratie een beetje #blogchat aan het volgen. Grappig genoeg durf ik niet meer actief mee te doen. Terwijl er mensen meededen die ik ken (echt ken zelfs! IRL).
Het is gek om zelf te voelen hoe eng het is om aan zo’n twitterchat mee te doen. Ik zit me even af te vragen waarom ik het lastig vind om mee te doen. Vooral omdat ik twee jaar geleden een vaste deelnemer was. Maar een beetje weet ik het natuurlijk wel, als ik goed nadenk.
Het komt vooral doordat een tweet van mij tijdens de chat laatst verkeerd werd uitgelegd door een paar gestresste twitteraars die zich graag ten koste van anderen wilden profileren. Alleen omdat Mack, de organisator, me retweette en me op die manier ‘context’ gaf, kwam het goed.
Een buitenstaander weet pas echt wat de waarde is van context
Als buitenstaander in een gastcultuur weet ik heel goed dat het niet makkelijk is om in een andere taal en cultuur goed over te komen. Van de week heb ik bijna een goede vriend beledigd toen bleek dat hij tegenovergestelde ideeën heeft over een politiek zwaar beladen onderwerp. De redenen dat we van gedachten verschillen komt voor een groot deel voort uit onze achtergronden. Ik ben opgegroeid in een cultuur die bepaalde denkbeelden heeft. En hij is opgegroeid in bepaalde omstandigheden in een cultuur met de nadruk op dingen die ik minder belangrijk vind.
Een politieke ontwikkeling heeft voor hem en voor mij een totaal andere context, en daarmee een hele andere waarde. En het is domweg niet mogelijk om als buitenstaander die hele context te kennen. Hoewel je wel je best kunt doen om je omgeving te begrijpen natuurlijk.
Het belang van (sociale) context op Twitter
Dat context wel, of niet, belangrijk is, zie je mooi op Twitter.
Zo werd ik enige tijd geleden gevolgd door iemand die ik van vroeger kende. En dinsdagochtend stuurde hij me een tweet met de vraag waarom ik toch zoveel tweette. Met de vage beschuldiging: Wie denk je eigenlijk wel dat je bent? Dat was eigenlijk ook wat er gebeurde tijdens die #blogchat laatst. Voor veel van de vaste deelnemers was ik een nieuweling, en dus mocht ik niet te zeer overtuigd zijn van mijn eigen kunnen.
Het is heel menselijk, eigenlijk. Als je iemands context kent, de plek in het sociale netwerk, schat je iemand anders in. Wat iemand zegt, krijgt een andere betekenis. Dat is natuurlijk ook precies wat een tool als Klout probeert op te lossen: anderen in 1 keer je sociale context laten zien.
Elkaar op waarde schatten – in 140 tekens
De grap is natuurlijk, datje op twitter nou juist anderen inschat op hun waarde, ook zonder die context. Dat je op basis van een bericht van maximaal 140 tekens iemand ‘op waarde’ schat. Zo doe ik dat althans. Ik kijk zelden naar profielen als ik nieuwe mensen tegenkom. Ik kijk naar hun tweets. Maar dat kan heel gevaarlijk zijn. Want een tweet is maar een momentopname in 140 tekens.
Van de week bleek ook weer hoe gevaarlijk dat is toen me gevraagd werd een screenshot te verwijderen van een twitterconversatie (op blog van klant, niet hier). Jaren geleden had de bewuste twitteraar zich nogal negatief uitgelaten over iets, en hoewel de twitteraccount inmiddels niet meer bestond, was de naam toch nog vindbaar in Google. Omdat de naam gebruikt was in het artikel, en diegene zelf ook nog had gereageerd in de comments.
Je ergste nachtmerrie: je reageert impulsief op Twitter, je gaat onderuit, en jaren later nog komt die ene tweet van 140 tekens je achtervolgen. En omdat de tweet geen context heeft, kan het alleen maar negatief uitpakken voor je als mensen hem jaren later lezen.
Context creëert waarde
Context is alles, online. Juist waar het echte contact ontbreekt, je elkaar niet als mensen van vlees en bloed ontmoet, zoek je context om informatie op waarde te kunnen schatten. Dat is ook de reden dat de koppeling van online informatie met de meningen van andere gebruikers zo enorm waardevol is.
- Bij recensies van het appartement dat je wil huren op een site als airbb.com
- Bij recensies van de kleding die je koopt op Zappos.com
- Bij informatie over de verkopers van tweedehands spullen op Angieslist.com of amazon.com
- Bij de ‘recommendations’ die je bedrijf krijgt op Facebook
- Bij de recensies op iens.nl
- Bij de aanbevelingen van mede twitteraars op vrijdag waar ze hun favoriete twitteraars aanbevelen (#FF)
- Etc., etc., etc. Ik kan hier eindeloze lijsten met voorbeelden geven, als ik er zo over nadenk.
Jaja. Context is alles…Als je iets te verkopen hebt, moet je eigenlijk zorgen dat je je gebruikers helpt om met elkaar zoveel mogelijk context te creëren.
Maar goed, terug naar #blogchat. Voornemen: volgende keer dat ik meedoe, ga ik ook actief meedoen in plaats van alleen mee te lezen.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Goed stuk. Ik herken er veel in en merk inderdaad dat social media zo invloedrijk geworden is dat het soms ” gevaarlijk” is om iets achter te laten. Maar ik zie er ook veel voordelen in. Vooral op mijn blog te promoten maar ook om dingen te “leren” zoals nu een beetje en om nieuwe interessante mensen te leren kennen zoals vanavond tijdens de #blogpraat bedankt hiervoor.
Bij mij bepaalt de context of ik iets versta of niet. Met context versta ik meer (wat ik niet hoor kan ik dan invullen, ook gevaarlijk, maar ja).
daarom is een blog ook zo mooi, denk ik.
Steven doet dat mooi door over zijn tweets te bloggen. en dus context te geven.
Ik heb vandaag een stuk geplaatst dat heel makkelijk verkeerd geïnterpreteerd kan worden.
Ga ik morgen in een vervolgblog dus meer context geven.
ik vind trouwens dat jij met #blogpraat voor een hele goede context zorgt 🙂
Ja, las je stuk! Mooi hoor, hoe jij je uitspreekt over dingen!!