Ik heb een piano. Van mijn ouders gekregen toen ik klein was. Nooit meer op gespeeld sinds ik ging studeren behalve heel even. Maar het is mijn piano en hij paste niet meer in mijn moeders nieuwe huis en ik wilde hem niet kwijt. Dus hij is de hele wereld mee overgegaan. Letterlijk. En mijn oude bladmuziek ook.
We hebben hem al een keer proberen weg te geven aan vrienden toen we in Amerika woonden. En toen nog een keer aan vrienden in Hongarije toen we daar woonden. Maar beide keren ging het niet door.
En nu, net nu F. weer zoiets had van: laten we hem wegdoen want hij neemt veel te veel ruimte in, nu ben ik er weer op aan het spelen. Dat komt omdat we een huisgenoot hebben sinds oktober die enthousiast piano speelt. En ik een beetje aangestoken ben. En mijn oude bladmuziek heb opgezocht.
Maar het is wel heel gek. Ik moet echt even nadenken. Het is net alsof ik een taal die ik lang sprak opnieuw moet leren.
Ik zit iedere keer te turen naar de noten. Ik moet echt tellen om te weten welke noten het zijn. Zo moeilijk. G? F? E? Pfff. Af en toe schrijf ik het maar bij, bij mijn oude bladmuziek. Maar ja, daar stond het niet bijgeschreven. Dus ik neem aan dat ik ze vroeger gewoon uit mijn hoofd kende 😀
Maar nu niet meer dus. Af en toe is er een makkelijk stukje muziek dat ik opeens begrijp. Maar verder zijn er ook muziekstukken die ik vroeger uit mijn hoofd kende en nu als een soort algebra op me overkomen.
Toch wordt het wel steeds beter. Hoe langer ik probeer, hoe meer ik zit te vogelen, hoe beter ik het weer weet. Niet alleen de noten maar ook de ritmes. Ritmes zijn moeilijker dan je denkt. Ik weet wel dat open noten lang duren en dichte noten kort (toch?) en dat je kunt tellen en zo maar ik denk dat ik het allemaal een beetje op gevoel deed vroeger.
Het is net als wanneer ik opeens een Hongaars iemand tegenkomen en Hongaars moet spreken. Het zit wel ergens diep in mijn hoofd maar het is hard werken om er weer bij te komen.
Grappig he. Ik wist niet dat muziek ook een taal was. Maar die arme F. kan er maar beter op rekenen dat die piano nog lang in huis blijft.
- Ik schrijf nog steeds - 1 december 2023
- Verliefd op je AI - 24 oktober 2023
- Blog je nog? - 2 oktober 2023
Als je eenmaal de verloren gewaande taal wat vaker blijft spreken zul je merken dat het gaandeweg steeds soepeler gaat. Veel plezier gewenst!
En sterkte voor F.
Dankjewel! Nadat ik dit geschreven had begon F zelf te pingelen … nu heeft hij natuurlijk echt 0 argumenten over, dat begrijp je.