Blogangsten. Het lijkt misschien alsof bloggers ze niet hebben. Je leest ze, tenslotten. Ze hebben kennelijk op ‘publish’ geklikt. Dusss… ze waren niet bang.
Het omgekeerde is misschien wel eerder waar, denk ik. Heel veel bloggers hebben wel eens blogangst.
Sommige bloggers publiceren zelfs alleen als ze bang zijn om op ‘publish’ te klikken. Deze bijvoorbeeld.
Het punt is, voor heel veel bloggers en niet-bloggers is bloggen eng. Daarom blijven sommige mensen niet-bloggers, he, terwijl ze graag zouden willen bloggen.
In #blogpraat gisteren deelden mensen wat zij nou eng vonden aan bloggen. Dat is echt een eye opener, vond ik. Je kunt het transcript van de chat hier vinden.
Bloggers zijn bang:
- om hun allereerste blog post te publiceren
- dat hun familie en vrienden hun blog lezen (en het niet zeggen)
- dat vreemden hen zullen aanspreken omdat ze iets op hun blog gelezen hebben
- dat zakelijke contacten zo achter persoonlijke dingen komen
- dat er onbegrip is
- dat oude bekenden hen opsporen en hun blog lezen
- dat wat ze schrijven niet interessant of goed genoeg is
- dat ze té persoonlijk worden
- dat ze gaan falen
- dat mensen over wie ze schrijven boos zullen worden
- om pretentieus te worden gevonden
- voor vervelende reacties
- dat hun (schoon) moeder hun blog leest.
Zonde natuurlijk. Het belemmert je wel in het doen van iets dat je leuk vindt en, in veel gevallen, ook in iets dat je heel veel op zou kunnen leveren.
Heb ik dat ook? Blogangst?
Ja, ik heb dat ook.
Bij mij is met meer faalangst die me tegenhoudt. Niet hier op mijn eigen blog. Maar op andere blogs.
De angst dat het niet goed genoeg zal zijn, de angst om verkeerd begrepen te worden, de angst dat de bezoekers van een ander blog de context van mijn verhalen niet kennen en me dus niet begrijpen.
Ik schreef ruim 3 jaar geleden een artikel op Frankwatching (waar ik toen net werkte) en dat is nog steeds een van de toppers. Zoiets gebeurt je maar een keer. Dus publiceer ik dat artikel, waar ik al twee jaar aan werk, maar niet.
Ik heb net een blog post geschreven voor een prachtig blog voor ouders met een geweldige groep medebloggers. Ik heb meer dan 25 revisies van dat artikel gedaan. Zo bang was ik om het te publiceren.
Maar hoe kom je die blogangst te boven?
Tsja. Er is eigenlijk maar 1 medicijn, volgens mij.
Blog.
En blog nog wat meer.
Als je je zorgen maakt over dingen als: wat vindt mijn familie hiervan, wat vindt mijn werk hiervan, houd dan voor jezelf bepaalde kaders en regels aan. Blog niet over je werk. Blog niet over je kinderen (of wie dan ook). Laat je post lezen aan mensen als je over ze schrijft. Of wat dan ook.
Het zal nooit perfect zijn. Je zult soms reacties krijgen die je niet wilt. Of helemaal geen reacties terwijl je ze wel wilt. Je zult aangesproken worden op wat je schrijft.
Je zult, kortom, gelezen worden.
En het zal goed zijn.
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
;_) herkenbaar – vooral aspect dat ik weet dat mensen die dichtbijstaan, meelezen en daar een oordeel over hebben zonder dat te communiceren. en alleen zijdelings en echt héél veel later in berg kritiek eruit komt – en daarna wten dat ze nog steeds meelezen en het aan die kant stil blijft. Akleig. En dan toch doorschrijven.
Degenen dus die het op een of andere manier persoonlijk nemen of veroordelen of allebei
ik ga de stream nog eens nalezen
Dank
Jammer dat ik verstek moest laten gaan bij deze blogpraat maar ja
Deze onzekerheden hebben we allemaal vrees ik 🙁
Wat een profetische laatste zin!
gewoon je grenzen kennen en voor de rest accepteren dat er andersdenkenden zijn
Ik herken me soms best in ik ga binnekort ook heel persoonlijk artikel plaatsen over mijn angst vind toch beetje eng maar ik ga het doen!
Ik voldoe helemaal aan je rijtje van angsten van bloggers! Maar gelukkig ben ik niet de enige die er last van heeft 😉