Anderhalf jaar duurt het, na je verhuizing:
Voor je gewend bent aan je nieuwe huis. Voor je de spullen die je niet meer nodig hebt of niet meer kwijt kunt, hebt opgeruimd. Voordat de bank staat waar hij het beste past.
Voor je je foto’s hebt ingelijst, je schilderijen hebt opgehangen, nieuwe gordijnen hebt geregeld en de oude lampen van de vorige eigenaar hebt vervangen (nou ja, in de gang althans).
Voor je weer tijd begint te krijgen voor andere dingen. Voor oude vrienden. Voor het opknappen van de tuin. Voor vrijwilligerswerk. Voor koffie met de buurvrouw.
Voordat je gaat overwegen om mee te gaan doen met trimhockey of hardlooptraining of voetbal op de woensdagavond voor vaders (of moeders).
Voor nieuwe vrienden. Voor sport. Voor een bezoekje aan een ver familielid. Voor het opsporen van oude vrienden en reconnecten tijdens een lunch of koffie of een speeltuin-date.
Voor het ontdekken van het leukste café van het dorp, de beste bakker, de openingstijden van de supermarkt.
Voordat je bewust meemaakt dat de lokale ijssalon weer open gaat na de winterstop. Voor je, eedere keer dat je er in de rij staat, vrienden tegenkomt of ouders die je van school kent.
Voor je op tijd bent met het reserveren van een plekje op de oranjemarkt.
Je hebt even nodig, na zo’n verhuizing, voor alles op zijn plaats begint te vallen.
Iedere keer weer heb ik dat gemerkt. En voor verhuizen naar je eigen land geldt – gek genoeg – niets anders. Het is misschien als repat nog een tikje moeilijker, zelfs.
Het kost gewoon anderhalf jaar, na je verhuizing, om te settelen.
- Doe geen middagdutje en andere goede tips - 6 april 2020
- Elja in concept - 5 april 2020
- Elja in tijden van Corona - 2 april 2020
Ik herken dat wel ja. Ik welk buitenland heb je gewoond Elja?
Mja, daar vind ik me wel in. Wij wonen nu een jaar en 2 maanden in NY en we beginnen stilaan het gevoel te krijgen dat we wel wat meer sociaal contact willen. En dus misschien eens op zoek moeten gaan naar leuke activiteiten.
Bij onze vorige verhuis (naar Genève) had het niet zo lang nodig. Daar hebben we maar anderhalf jaar gewoond en daar viel alles precies iets rapper op z’n plaats. Maar op het einde hadden we wel het gevoel dat het ‘klopte’. Alleen zijn we toen dus verhuisd naar NY … en toen konden we opnieuw beginnen 🙂