Queer Eye seizoen zoveel (9, geloof ik) heeft me er door heen gesleept de afgelopen twee weken. Zonder ilusies over hoe het echt in zijn werk gaat en hoe realistisch het allemaal is, hebben de positieve vibes van de Fab Five me veel gegeven. En lekker afgeleid.
In de aflevering die ik net keek, ging het over omgaan met ‘fouten’ uit je verleden. In plaats van fouten, moet je ze zien als ‘moments of growth’ aldus de filosoof onder de 5. Terugkijken met het idee dat je ‘aan het leren was’.
Ik maak ook een ‘moment of growth’ mee. Een soort van crash course in adulting, net als sommige deelnemers aan het programma dit seizoen krijgen. Alsof je bij een nieuwe club komt. Een club waar niemand vrijwillig aan deelneemt maar iedereen ooit bij terecht komt.
Op de uitvaart gisteren begon een vriendin van mijn moeder over mijn carrière en dat ik daar nog volop mee bezig was, had ze begrepen van mijn moeder. Ze was er een beetje beduusd onder. Ze vroeg hoe oud ik was en concludeerde dat ik net zo oud was als haar dochter. En dat die ook nog volop bezig was met haar werk. En, zei ze, ze loopt hard!
Toen mijn moeders generatie 50 was, gingen ze niet hard lopen, of leren borstcrawlen. Of denken dat hun carrière nog volop bezig was. Voor hen is 50 nu echt het nieuwe 30 van toen.
Maar carrière en ambitie met alle ups en downs die er bij horen, kinderen die uit huis gaan, een ouder die overlijdt: 50 zijn is ook een heftige tijd vol life events, zoals een vriendin het vorige week voor me opsomde.
Ik wil het niet bagatelliseren door het een ‘moment of growth’ te noemen, of voorbij rennen aan de impact van alle dingen die bij deze fase horen. Juist niet. Door het te erkennen als een fase, een fase van groei en verandering, kan ik er juist bij stil staan.
73/1000
- Zo verwijder je al je Facebookberichten en opmerkingen (en meer) - 19 april 2025
- Wat blogs leuk maakt - 18 april 2025
- Waarom je blogtitels beter moeten en ook waarom haast geen goed idee is - 15 april 2025
Geef een reactie