Ik was vandaag in twee musea en een botanische tuin. Dat was ongepland, maar het eerste museum was dermate anders dan verwacht dat W en ik binnen 15 minuten buiten stonden. En nee, ik zeg niet welk museum het was!
(Áls de Museumkaart de geavanceerde app was die het zou kunnen zijn, namelijk een app die op basis van locatie en eerdere museumbezoeken en ingegeven voorkeuren aanbevelingen zou doen, zou er vast een boete staan op binnen 15 minuten een museum uitlopen, grapten we. Of misschien zou het algoritme ons dan vantevoren hebben gewaarschuwd: dit museum komt niet overeen met uw gebruikelijke voorkeuren! LOL)
Als je kinderen hebt die deze herfstvakantie of daarna nog wel mee willen naar een museum (itt de mijne) kan ik ons tweede museum van de dag, het Universiteitsmuseum Utrecht, van harte aanbevelen.
Je zult als vaste lezer van dit blog vast denken: die Daae heeft niets te doen! Wie heeft er tijd voor 4 musea per week? ( ja 4 … morgen Drenths Museum).
Het antwoord is dat afspreken met vriendinnen en naar musea gaan, met en zonder hen, de manier is waarop ik mijn nieuwe equilibrium probeer te vinden. Er speelt genoeg: een nalatenschap, een flinke rauwe portie rouw, een kind uit huis. En werk zoeken.
Het is gek met dat ontbreken van werk. Want geen werk hebben is een vrijheid met voordelen en nadelen. Nadeel is uiteraard het feit dat deze week mijn laatste salaris binnenkomt. Maar voordeel is het besef dat alles nog mogelijk is.
Alles kan nog gebeuren, als je 51 bent. Ik kan alles nog beginnen. En jij trouwens ook.
Een miljoenen bedrijf starten. Een roman schrijven (liever een reeks!). Promoveren. Een non-profit oprichten. Me verkiesbaar stellen.
Het grappige is: die mogelijkheden waren er natuurlijk altijd. Ze bestonden al. Ik zag ze alleen niet. Ik zat op een ingeslagen route en keek niet naar zijpaadjes, afsplitsingen en tussenstations. De achteruitkijkspiegel had ik afgeplakt. Ik maakte geen gebruik van vluchtstroken en stopplekken. Laat staan dat ik keek naar alternatieve vervoersmiddelen. Ik was op weg naar de volgende bestemming zonder op- of omkijken.
Tot ik zelf aan de rem trok. En moest bedenken wat de volgende bestemming zou worden.
Ik probeer maar gewoon vertrouwen te houden in het proces dat ik gekozen heb. Niet overhaast, wel volop gesprekken met mijn netwerk. Een gastcollege, een panel en een key note volgende maand waar ik super zin in heb. Vorige week nog een webinar. Volgende week nog een keertje meedenken met (nu nog) collega’s.
Heel veel lunches en koffiedates met oud-collega’s, vrienden en zakelijke relaties.
Musea voor de afleiding en de inspiratie.
En verder rustig aan! Op naar het volgende station.
204/1000
- Trust the process - 21 oktober 2025
- Gaten - 20 oktober 2025
- Een beetje kunst voor je gezondheid - 18 oktober 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
“Ze waren er altijd al.” Mooi 🙂
Het klinkt als een fijne tijd die ook onzeker en een beetje raar is. Al hoeft dat helemaal niet negatief te zijn. Raar.
Is inspiratie niet de bron van alles? Zonder inspiratie geen kunst, zonder kunst geen musea (hmmmm, ook zonder bezoekers geen bestaansrecht… maar zelfs 15 minuten telt als bezoek).
Toch weer inschrijven bij KvK of echt nog ‘op zoek’ naar loondienst?
Drents museum is echt super. Ga ik regelmatig heen.