Als jij aan de achterkant van deze website kon kijken, zou je daar een WordPress administratieoverzicht vinden. Met daarin 40 ongepubliceerde blogs. 40! Het is niet niets, he. 40.
Sommige stukken zijn best aardig, moet ik zeggen. En al bijna af. Je zou ze zo kunnen publiceren.
Sommige zijn geschreven tijdens emotionele momenten en nooit afgemaakt. Of te persoonlijk voor publicatie.
Sommige zijn gewoon herspenspinsels. Vage ideeën die ik op de een of andere manier met de wereld wilde delen, maar die niet echt duidelijk tot uitdrukking brachten wat ik bedoelde.
Er staan ook een paar hele saaie, SEO-matige dingen tussen. Totaal saai en lichtelijk pedant. Ze zouden wel gepubliceerd kunnen worden maar ik schaam me er een beetje voor.
Wat er gebeurt bij de strategisch handige artikelen (geschreven om goed te scoren in Google of bij een bepaalde doelgroep) gebeurt er iets grappigs: dan denk ik aan de mensen die zich geabonenerd hebben op dit blog. Want die zijn er. Een stuk of 100. Zij krijgen alle artikelen op dit blog in hun e-mail. Niet omdat ik zo briljant over social media schrijf maar omdat ze het leuk vinden als ik over andere dingen schrijf. Althans dat denk ik. En ik wil ze niet teleurstellen. Als ik zo’n semi-zakelijk SEO-verhaal schrijf, vinden ze er niets aan, denk ik. Dus publiceer ik ze niet.
Hoe dan ook.
Het is wel grappig, zo’n enorme lijst met verhalen die nooit het daglicht zullen zien.
In het verleden heb ik ze wel eens gedelete, allemaal. Maar dit keer niet. Dit keer laat ik ze lekker staan. Misschien publiceer ik ze nog wel eens!
En zo niet, dan blijven ze gewoon eeuwig leven. Niet in de wijde wereld, misschien.
Maar wel in mijn eigen privé-bibliotheek!
En in mijn eigen gedachten.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie