Ik was van de week voor het eerst op de hockeyclub van mijn zoontje, op zaterdag.
Ik vond het maar niets.
Ik kende wel flink wat mensen, van school en uit de buurt. Maar ik voelde me niet thuis.
Dat kam (realiseerde ik me net pas): ik voelde me de buitenstaander.
Toen vanmiddag na de hockeytraining mijn buurman/tevens coach van mijn zoontje zei hoe leuk de club was, wilde ik zeggen dat ik het niet met hem eens was. Maar toen realiseerde ik me opeens hoe het kwam.
Het is de 4e keer dat ik overnieuw begin in 9 jaar.
De 4e keer dat ik de nieuwkomer ben.
Of misschien is het wel een veelvoud van 4. Want iedere keer dat je verhuist, begin je niet 1 keer overnieuw maar wel tien keer. Een nieuwe school, een nieuwe werkomgeving, een nieuwe buurt, een nieuwe straat, nieuwe buren, een nieuwe sportclub van je kinderen, een nieuwe sportclub voor jezelf, nieuw vrijwillgerswerk.
Pffff.
Ik houd er zelf altijd meer van in het midden van de groep te staan. Aan de binnenkant. Het centrum. De kern te kennen. Weten wat er gebeurt, voelen hoe het zit, onderdeel zijn van een groter geheel.
Maar als nieuwkomer sta je aan de buitenkant. Naar binnen te kijken.
Het is een menselijke reactie denk ik om je te gaan verzetten tegen die groep. Jezelf vertellen dat je er niet eens bij wilt horen.
Maar het is ook menselijk om juist wel bij de groep te willen horen.
We zijn nu eenmaal geen mannetjesolifanten (die als ze eenmaal volwassen zijn, een solitair leven leiden, gewoon, omdat dat de natuur is van mannetjesolifanten).
Het gekke aan repat (terugkeerder) zijn is dat dat moment toch weer komt, het moment van de buitenkant. En soms zakt de moed je even in de schoenen. Althans, dat denk ik, alleen is het geen bewust proces.
Ik las onlangs wat er nodig is om nieuwe vrienden te maken.
Onderzoekers zeggen dat je wel 10 echte, waardevolle, interacties nodig hebt met een persoon om vrienden te worden. Of misschien was het 8 (ik moet het artikel even gaan zoeken). Of 15. Maar het moeten meaningful interactions zijn. Dus dat je echt even connect met elkaar. Dus bijvoorbeeld, dat je met je collega gaat sporten. Of met je nieuwe buurvrouw koffie gaat drinken. Of met je nieuwe buren gaat borrelen. Dat soort dingen.
Nieuwe vrienden maken is vermoeiend. Leuk resultaat, dat wel, maar je moet er even doorheen.
Het is eigenlijk net als met veel emoties een kwestie van signaleren en accepteren.
En doorgaan. Actie. Open staan.
Op zoek naar 10 waardevolle interacties om van die buitenkant naar de binnenkant te komen.
- Schrik - 19 januari 2025
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
Geef een reactie