Ik begon de titel van dit artikel te typen en had een flash-back. Dit heb ik toch al een keer geschreven? Waarom voel ik de behoefte om het opnieuw op te schrijven? Geen idee. Ik voel me vaag beledigd, denk ik, door al die mensen die zeggen: ik ga niet iedere dag bloggen, want dat kun je nooit kwaliteit bieden. Of althans, ik vroeg me af of ik me niet beledigd zou moeten voelen. Dat is het meer.
Over kwaliteit…
Kwaliteit is een raar ding. Het lijkt gerelateerd aan prijs. Lage prijs = lage kwaliteit. Maar soms geldt dat helemaal niet. Omdat je een koopje hebt – denk: prachtig antiek tafelkleed op een klein niet-toeristisch boerenmarktje in Italie voor niets.
Voor blogs zou je dat kunnen vertalen als uren. Hoe meer uren gezwoegd, hoe beter. Het opmerkelijke is dat als je een willekeurige groep bloggers vraagt wat hun meest succesvolle artikel is geweest, ze heel vaak het artikel noemen wat ze in een opwelling (dus snel) hebben geschreven naar aanleiding van iets dat ze bezig hield.
Soms is kwaliteit gerelateerd aan je behoefte en verwachtingen. Iemand anders zou er niet blij mee zijn, maar voor jou is het de perfecte kwaliteit gezien de middelen die je hebt en de situatie. Een Ikea-bank is voor sommige mensen een stapje terug doen van wat ze eigenlijk willen. Maar voor andere mensen is het een geweldig gevoel dat ze zich een nieuwe Ikea-bank kunnen veroorloven.
Er is voor veel dingen ook een objectieve kwaliteit. Het ene merk koelkast is het ander niet. De ene stofzuiger is de andere niet. De ene trui blijft minder lang mooi dan de andere.
Kwaliteit als objectief criterium bestaat niet
Maar zelfs ‘objectieve’ kwaliteit is niet zo objectief. Daar wordt je in de VS continu mee geconfronteerd, als je uit Europa komt. Ik heb in de eerste 6 maanden hier twee staafmixers weg kunnen gooien. En nummer drie is nu, 2,5 jaar later, ook op. Koelkasten. Wasmachines. Stofzuigers. Wat men hier als een echt Amerikaans kwaliteitsmerk beschouwt, vind ik troep.
Kaas: wat men hier in ieder huishouden eet, met veel genot, ‘American Cheese’ (dat is zo’n plakje kaas zoals je bij de MacDonalds op je burger krijgt), beschouw ik niet eens als echte kaas. Er is hier een supermarktketen, Whole Foods, waar veel van mijn vrienden bij zweren als het summum van kwaliteit. Maar wij verbazen ons over de vis die niet zo vers is als we zouden willen, en over groenten die na twee dagen bruin wordt.
Kwaliteit is dus niet objectief, maar relatief. Ook al zeggen de ‘kenners’ dat iets kwaliteit is, het hoeft niet voor iedereen zo te zijn. Net als met kunst. Het kan het beroemdste kunstwerk ter wereld zijn, maar als je het niet mooi vindt, is het voor jou niet van kwaliteit. Simpel.
Wat maakt een blogartikel kwalitatief goed?
Voor veel mensen is een kwalitatief goed blogartikel een artikel dat veel verkeer genereert, met een slimme titel, met waardevolle tips, of shockerende inhoud die mensen trekt. Bijv. zo’n artikel 😉
Maar voor mij niet. Een kwalitatief goed blogartikel van een ander is een artikel waarbij ik een fijne of bijzondere of positieve emotie voel. Waar ik iets in herken. Een artikel dat me raakt. En waarin ik die auteur weerspiegeld zie, door leer kennen. Geschreven op een manier die alleen die auteur in de vingers heeft.
Een kwalitatief goed blogartikel van mezelf, is een artikel zoals dit, waarin ik mijn eigen gedachten vormgeef. Waarin ik mijn eigen ideeën kan uitpluizen. Terwijl ik weet dat mijn blogvrienden, mijn eigen kring, het zullen lezen en hun eigen gedachten zullen toevoegen. Dat is voor mij ‘perfectie’. Dat ik door te bloggen contact leg met jullie en jullie weer iets denken en voelen en dat soms weer laten weten en dan voel ik of leer ik weer iets en zo blijft het doorgaan. Perfectie.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
ik kocht gisteren 3 ! IKEA bankjes ( na jaren op uitgezakte versleten banken te hebben gezeten).
kwaliteit? Nou en of. ik werd met applaus door winkelpersoneel binnengehaald (was opening na verbouwing, de bankjes dus een aanbieding, vandaar). dat is kwaliteit.
en verwachtingspatroon aangepast bij prijs.
1 bankje is net een andere serie. zit stijver. geen probleem. schroefdraad van een poot beetje scheef. aangedraaid zit hij weer recht. geen probleem. schoefdraad van 1 leuning schiet los. iets ernstiger, maar stevigheid genoeg er om heen, dus ook geen probleem.
Sacha gaat nog bellen. Ik laat me verrassen door wat de klanten service daar over zegt. zou mooi zijn als dat ook goed oplossen.
geniaal trouwens hoe die banken zo ontworpen zijn dat het pakket zo klein is. paste gewoon in de auto (nee niet alles 3, ben op en neer geweest, en ze hebben bij klantenservice keurig op mijn gekochte bankjes gepast.
Hoezo, toeval? Ik schrijf erover terwijl jij ze koopt??!!
Altijd lastig bij de Ikea. Hoe meer je koopt of liever hoe meer je uitgeeft, hoe groter de kans dat je terug moet met iets dat niet klopt, is mijn ervaring althans. Is het Sacha gelukt??
lieve elja
ik heb je toch niet beledigd, dat ik nietmee doe met iedere dag bloggen?
hier ; http://www.linda-linea-recta.nl/wot-nieuw/ en hier : http://www.linda-linea-recta.nl/iedere-dag-bloggen/ schrijf ik waarom niet.
ook ik hoor en lees dat iederdagbloggen de kwaliteit niet ten goede komt.
kul, maar dat weten we!
lekker zo doorgaan! ozo
virtuele knuff
Jij mij beledigd? Tuurlijk niet. Ik kreeg gewoon wat reacties op mijn artikel van gisteren over dat ik voor kwantiteit ging en niet voor kwaliteit en dat deed me denken.
Jij blogt heerlijk, en iedereen blogt zoveel en zo vaak als hem/haar past, toch? Mijn punt was meer dat het een manier kan zijn om jezelf te ontwikkelen, als dat nou net iets is dat je nodig hebt. Of zo. Anyway. 🙂
Goed geschreven stuk!
Dank Lin!
Bij bloggen geldt: oefening baart kunst. En oefenen kun je alleen door ook te publiceren (=feedback). Juist door veel te bloggen worden je artikelen beter (en dan kun je het ook nog hebben over de creatieve impulsen die je krijgt bij dagelijks bloggen!)
Nee, volgens mij zoeken de mensen die bij dagelijks bloggen over (gebrek aan) kwaliteit beginnen naar een excuus… (beetje kort door de bocht, maar zo denk ik er wel over!)
Ik ook Lisanne. Als iemand denkt dat ik zoveel blog om zoveel mogelijk te bloggen, dan kennen ze me duidelijk niet. En dat is ook niet erg. Maar wel een misvatting. Blijkt maar dat het soms moeilijk uit te leggen is, waarom je zoiets doet en wat het MET je doet he?