Misschien, dacht ik, is het leuk om eens wat kennis te delen. In plaats van al die persoonlijke verhalen. Misschien heb ik wel wat dingen geleerd, de afgelopen jaren, waar anderen iets aan hebben. En zo ja: wat zou dan een van de belangrijkste lessen zijn?
In ieder geval deze:
Ook online gaat niets vanzelf.
Als je iets te verkopen hebt, online, of het nou een product of dienst is, of andermans product of dienst, of gewoon je social media account (omdat je meer volgers wilt): wat het ook is, het gaat niet vanzelf.
Er zijn denk ik best wat mensen die denken dat er gewoon ‘zijn’, voldoende is. Dat een bannertje op je website garant staat voor een riant inkomen. Of een social media account hebben ook direct iets oplevert.
Wat ik geleerd heb, is dat dat niet zo is.
Je verkoopt pas iets, als je datgene onder de aandacht blijft brengen. Als je er aandacht aan blijft besteden. Als je volhoudt. Als je de frequentie hoog houdt. Aanwezig blijft.
Net als vele andere mensen ben ik een beetje makkelijk geworden, online.
Vooral op Twitter. Dat is ook prima, want ik heb daar niets verkopen. Maar het is ook het begin van het einde.
Als je stil blijft staan, niet deelt, niet blijft zeggen wat je opvalt, wat je vindt, wat je weet, houdt het vanzelf op. Of je nou een blog hebt waar je iets mee wilt bereiken, of een website waar je producten te vinden zijn, of een Instagram account die je probeert op te bouwen tot je voldoende volgers hebt om er iets commercieels mee te kunnen: je moet zaaien voor je kunt oogsten.
Als ik morgen stop met bloggen, ben ik zo weer uit het zicht.
Dat heeft niets met jou te maken, lezer, hoe trouw je ook bent. Dat is gewoon de wereld van vandaag, online. Ik concurreer om jouw aandacht met honderdduizenden andere stukjes content, informatie en entertainment. Dus als je me niet meer ziet, ben ik er als het ware niet meer.
Zo simpel is het. Als je online een product te verkopen hebt, moet je bezig blijven om je bedrijf, jezelf en dat product op de kaart te zetten en top of mind te krijgen.
Ik wil niet zeggen dat ik dat zelf nou zo goed doe, met mijn privé-bezigheden online zoals Twitter of mijn blog. Ik ben online meestal heel ongericht bezig. Wil het vooral leuk hebben.
En ik wil ook niet zeggen dat ik het daarom doe, iedere dag bloggen. Of iedere week blogpraten. Als dat mijn motivatie was, zou ik de frequenties drastisch terugschroeven. 🙂
Maar vanuit andere werkzaamheden en zakelijke belangen, zie ik dat het werkt. In gesprek blijven, actief blijven en ja, zelfs een stukje ‘zenden’.
Dus blijf bloggen, tweeten, pinnen en delen.
Blijf je site onder de aandacht brengen.
Blijf online in gesprek.
Blijf opletten op wat anderen doen, grote en kleine spelers uit je vakgebied.
Blijf meten. Blijf analyseren.
It’s the only way.
Elja Daae
Latest posts by Elja Daae (see all)
- Zo vertaal je je boek (niet) - 9 januari 2020
- De nieuwe generatie - 8 januari 2020
- Starten met bloggen in 2020 - 6 januari 2020
Mooi. Ben het met je eens. Maar wat doe je dan bij (persoonlijke) omstandigheden waardoor je gewoon niet kunt bloggen? Blijf je dan wel online of trek je je even terug?
Ik denk dat het van je doel af hangt? Als het nodig is voor je werk, heb je niet zo veel keuze. Maar als je niet kunt, kun je niet…punt. Ik neem aan dat even afwezig zijn niet zo veel effect heeft als maanden of een jaar afwezig zijn. Dat mensen je in het begin nog wel weten terug te vinden als je er bent maar dat je na verloop van tijd echt op 0 begint?