Volgende week is het zo ver. Na 7,5 jaar komt er een einde aan mijn expatleven. Terug naar ons/jullie eigen Nederland.
Al mijmerend over wat ik heb geleerd, realiseerde ik me dat ik HEEL VEEL heb geleerd. Dus ik dacht, ik schrijf het op. Mooi afscheid.
Les 1 was: je kunt meer dan je denkt.
Ik reed net even naar het winkelcentrum hier in Istanboel. Het is een route die ik goed ken en die heel makkelijk is. Ik hoef niet over de snelweg of andere drukke wegen. Maar al was dat wel zo, na twee jaar weet ik: ik kan het.
Ik heb auto gereden in Boedapest, Chicago en Istanboel en iedere keer was de eerste keer rijden het engste. Moest ik iets overwinnen. Hoewel je je, als je eenmaal de verkeerssituatie in Istanboel kent, afvraagt waarom je andere steden zo vreselijk vond, maar goed. 🙂
Ik vond het iedere keer opnieuw weer eng om de auto te pakken, op de snelweg te rijden, de parkeergarages te navigeren.
In Boedapest stuurde de navigatie me eens de steilste straat in die je ooit hebt gezien. En ik stond ooit met trillende handen en met uitbrekend zweet stil, handrem aan, op de uitrijheuvel van een parkeergarage omdat het licht op rood ging en er auto’s voor en achter me stonden terwijl mijn eigen auto bijna door de handrem zakte omdat het er zo steil was.
De hellingproef! Brrr.
Zo zijn er wel wat stressmomentjes, als expat.
Niet dat iedereen die als enorm stressvol ervaart.
Maar ik wel.
Parkeergarages waar je auto de draai niet kan maken of met centimeters ruimte door de ingang komt (Istanboel)
In ziekenhuizen terecht komen waar niemand Engels spreekt en om je heen mensen liggen te schreeuwen. Of liggen dood te gaan omdat ze geen geld hebben om de zuster om te kopen en wat te drinken te krijgen (Hongarije).
Je wasberen en vliegende eekhoorns boven je bed hoort knagen en in je schoorsteen vindt (VS).
Je ontdekt dat twitteren levensgevaarlijk is (Turkije).
Je niet mag lachen als je een verblijfsvergunning probeert te regelen maar smekend en onderdanig moet kijken en hopen op het beste (overal).
Taxichauffeurs soms rustig een half uur omrijden en doen alsof ze je niet begrijpen al weet je natuurlijk de weg (overal).
Je door het traangas rijdt, de molotovcocktails ziet liggen en vlak achter / naast / boven je de politie ziet toeslaan (Istanboel).
Je naar de kelder moet rennen, hoogzwanger met twee kleine kinderen en een matras onder de arm omdat het tornado-alarm is afgegaan (VS).
Je in een week 4 mensen bijna ziet/hoort verdrinken op verschillende plekken om je heen (Turkije) omdat niemand blijkt te kunnen zwemmen. (…)
Je in een vreemd land in een vreemde taal een ziekenhuis moet vinden omdat je kind op het bad klimt, valt en zijn wenkbrauw openhaalt / acute kroep krijgt en niet kan ademen / van de hoogslaper naar beneden dondert in een onbewaakt moment / je zwanger bent en in de problemen komt.
Je ruzie krijgt met de beveiligingsbeambte op Schiphol die weigert de melk van je baby toe te laten ook al weet jij beter dan hij dat dat gewoon toegestaan is.
Al die dingen, die kun je aan.
Stressmomenten zijn maar stressmomenten.
Ze gaan voorbij.
Je leert er van.
Volgende keer vind je het al weer minder erg.
Je ontdekt dat je het maar goed hebt, vergeleken bij veel anderen.
Als dat je ergste stressmomenten zijn, ach. Dan heb je het getroffen.
Meer lezen over expat zijn?
Dit zijn de meest gelezen (volgens lezers) of mooiste (volgens mij) artikelen:
- De 10 dingen die ik leerde van 8 jaar expat zijn
- De expat blues
- Elja’s plan voor internationale verhuizingen: een praktische gids
- Wat je niet kunt veranderen: over cultuurschok
- De slechte expat: over expatvriendschappen
- Uit het dagelijks leven van een expat (voor Nicoline): opnieuw beginnen in een vreemd land
- Die eerste weken als expat: over de leuke en minder leuke kanten van starten
- Expat zijn = gewoontes uitvergroten en toevoegen: Nederlands zijn in een andere cultuur
- Expatvrouwen: over de krachtigste vrouwen die ik ken
- Waarom het als expat moeilijk is om terug te keren naar huis: over repat zijn en heimwee
Hier vind je alle artikelen op dit blog over expat (vrouw) zijn.
- Ik schrijf nog steeds - 1 december 2023
- Verliefd op je AI - 24 oktober 2023
- Blog je nog? - 2 oktober 2023
favorieten en teruglezen, als het weer een keer moeilijk wordt
Mooi weer! genietelijk en herkennelijk…
xc
🙂