Ik zit deze week op de verkeerde golflengte.
Ken je dat?
Alsof je een radio bent die niet goed is afgesteld op een zender. Iemand niet helemaal goed aan de zenderkiezer heeft gedraaid en je de zender vervolgens niet meer kunt ontvangen. En, niet dat radio’s kunnen zenden, maar ook mijn eigen zenden loopt niet zo soepel, geloof ik. Maak ik op uit de reacties van ontvangers. 🙂
Hoe dan ook. Geen prettige gewaarwording.
Ik zit natuurlijk ook op andere vlakken in een situatie waar mijn fysieke omgeving wel zendt, ik ook ontvang, maar ik toch geen chocola kan maken van wat ze zeggen. [let op de speelse woordspeling daar zojuist…voor iemand die al 12 dagen geen carbs en ongezonde dingen eet en maar twee keer een ministukje chocolade heeft gegeten, he.*]
Eerlijk gezegd vind ik dat laatste ook wel iets rustigs hebben, af en toe. Als ik over straat loop en mensen hoor praten en roepen en lachen en (wat klinkt als) ruzie maken of me proberen aan te spreken met het doel me iets te verkopen. Ik begrijp er toch niets van. Ik hoef er van mezelf dan ook niet actief naar te luisteren en al helemaal niet op te reageren. Ik kan je zeggen, dat scheelt een heleboel input en heeft wel iets rustgevends. Ook al ben ik voornemens verandering in die situatie aan te brengen. Zodra ik uitvogel hoe ik een uur of 12 les plus huiswerk in mijn (werk-) week kan proppen.
[zo heb ik Hongaars geleerd. 3 ochtenden van 3 uur in de week, plus huiswerk. ging als een dolle! en wist me uiteindelijk wel mooi te redden. zo’n uurtje per week of zo, dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk en daar heb ik geen geduld voor]
Toch lastig, die golflengte. Ik denk dat het meer gebeurt. Ik heb althans in mijn offline én online omgeving mensen – ik noem geen namen maar, lezer, je weet wie jij bent! – die problemen ervaren met golflengteverschillen.
Kijk, dat heeft toch wel weer een enigszins troostend effect (sorry!).
Het is grappig trouwens om te zien dat groepen ook golflengtes hebben, he*? Mijn dispuut in Groningen – waar ik studeerde – had een geheel eigen golflengte waar ik na mijn studie niet meer echt op afgestemd bleek te zijn. Families hebben golflengtes waarop het moeilijk afstemmen is als buitenstaander. Afdelingen en zelfs bedrijven hebben een golflengte die niet altijd overeenkomt met die van individuele werknemers. #blogpraat heeft ook een hele eigen golflengte. Het mooie daar is dat we er met zijn allen erg op gericht zijn om nieuwkomers met een andere bandbreedte (haha! woordgrapje) te helpen afstemmen op de onze. Door even op die van de ander af te stemmen.
(even afstemmen op andermans golflengte binnen die andere bandbreedte, vertellen op welke golflengte wij met zijn allen zitten, en dan zien of de ander afstemt op onze golflengte of niet)
Ik kan, denk ik, meestal wel redelijk goed afstemmen op andermans golflengte of iemand de mijne doorgeven zodat we elkaar begrijpen. Maar een tijdelijke storing in de ether zorgt momenteel voor wat problemen.
We modderen rustig en redelijk vrolijk verder. Ik zend zolang wel gewoon via mijn blog...daar gaat het meestal goed, zowel wat betreft zenden als wat betreft ontvangen.
*Ik zet de he even cursief. Volgens mij is het niet netjes, ‘he‘. Ik weet dat omdat een voormalige werkgever me ooit vroeg het woord ‘joh‘ niet meer te gebruiken. Vond hij niet netjes. Net als he, vermoed ik. Juristen, he. W, als je dit leest, vergeef me. En weet dat in blogland spreektaal als ‘he‘ heel gebruikelijk is en bovendien zeer effectief. En, niet om het een of ander, maar ik deed net even een google search op je naam + werkgever enne, er valt wel iets te verbeteren aan je online findability. Misschien toch blogje beginnen? Mag zonder ‘he‘ en joh‘.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Sonja Broekhuizen zegt
Verkeerde golflengte? Valt nog mee: ik heb regelmatig en steeds meer het gevoel van een andere planeet te komen 😉
Elja Daae zegt
Oe! Nou inderdaad….planeten zijn wat lastiger te overbruggen dan golflengtes he? Heb je toch tenminste een state of the art raket voor nodig, als het al lukt…. 🙁
Carolien Geurtsen zegt
Heel spannende en intrigerende blog dacht ik toen ik je vanmorgen voor het eerst las. Zoveel schijnt tussen de regels door. Weten van jezelf dat je het wel redden kan, wel redden gaat, maar zo in de tussentijd, letterlijk een Tussentijd. Nog een half been hier en daar en pas een half been daar en daar… dat is wank af en toe. Wel/ niet wortelen?! Jou nu een beetje kennende is niet-wortelen geen optie, maar ondertussen die contactgestoordheid wat gloflengtes betreft, losse contactjes, ontheemd, vervreemd.
Wortelen niet alleen in de taal, al is dat wel een enorme seletel, maar ook in de cultuur, de buurt , de society, en dat met drie kids en werk. Chapeau.
Want ik had het vergeleken met jou relatief makkelijk: Een Turkse echtgenoot, dat opent natuurlijk alle deuren (en tuurlijk wel met zijn eigen dynamiek, met Turkse schoonouders en familie) en enorm veel goodwill van de omgeving daardoor, wel werk, maar met Nederlanders of Nederlandse Tukren die de weg wisten, letterlijk en figuurlijk. Maar geen kinderen toen, en ik vond het al zo’n kluif.
Jouw werk, en de social media en het bloggen daarin ter ondersteuning, rode draad. Fijn om je in al je facetten te lezen maar evengoed sterkte waar nodig en plezier waar het kan!
Elja Daae zegt
Ik zit dat boek te lezen: Tales from the expat Harem, ken je dat? Allemaal verhalen van vrouwen die in Turkije terecht kwamen. En veel net als jij opgenomen in Turkse families, met alle voor- en nadelen en cultuurverschillen die daarbij horen.
Inderdaad, ik weet dat het allemaal goed komt, dus ik stel maar gewoon vast hoe ik me voel en that’s it. 🙂
Carolien Geurtsen zegt
Ha leuk van dat boek, ken ik niet – het is het boek wat ik nooit geschreven heb (interviews was ik al aan begonnen toen).
Dus heel benieuwd en gelijk opgeschreven.
En ja, als ik toen wist wat ik nu weet en communities op deze manier al zouden hebben bestaan, wie weet…
Schrijven helpt mij mezlef verstaan in de wereld om me heen en steunt me in die wereld beleven, wie weet had ik er nog wel gewoond 😉 Nee, dat denk ik nou ook weer niet, maar wat jij me laat zien is hoe je wel grote steun kunt halen uit de diverse lijnen werk/prive/online.
Ik lees je Turkije avonturen extra graag in ieder geval, maar dat wist je denk ik al.
Elja Daae zegt
Het is al wat ouder geloof ik, ik zie telkens verhalen over 2004 en de NATO-bijeenkomst. Er zijn wel meer Turkije/Istanbul boeken die verouderd zijn (dat boek The Collected Traveler: Istanbul is uit 2009 maar voelt ouder).
Grappig om die connectie te hebben he?
Jacob Jan Voerman zegt
ontworteld, lees ik ook een beetje.
met stevige wortels heb je denk ik meer energie om te zenden en ontvangen
die wortels moeten nog groeienmaar ja intussen he?
Elja Daae zegt
Intussen gewoon doorgaan en proberen leuke dingen te doen om het ‘honeymoon’-gevoel te krijgen en je nieuwe omgeving te leren kennen. Moet nu gewoon lessen gaan nemen, als je de taal kent kun je ook beter op dezelfde golflengte komen!
lindakwakernaat zegt
Aardig ontheemd,op alle fronten, zo komt het op me over.
Balen he lol
Elja Daae zegt
Ja he? Maar ja. Is ook logisch. Het kost meestal wel een jaar om je een beetje op je gemak te gaan voelen, is mijn ervaring. Dus nog een maand of 9.5 te gaan! Goed om te weten! 🙂
Niek zegt
Leuk Elja om even je frustraties (..) te lezen als ik deze lichtvoetige gedachten zo mag noemen. Ik kan er helemaal inkomen. En als je dit leest is dat voor jou weer een opluchting meer lijkt mij. Eigenlijk leef je ook een zwervend bestaan dat zich als een centrifuge om de kern heendraait. Dan weer hier, dan weer daar en met als kern Nederland waar je waarschijnlijk wel weer uit zou komen als de draaiing langzaam ten einde zal komen. Dan valt die verkeerde golflengte toch best mee? Ik zit altijd op de verkeerde golflengte met mijn opmerkingen en soms per ongeluk maar meestal met een ontzettend leuk gevolg. Dagelijks!
Elja Daae zegt
Haha inderdaad Niek, het valt best mee. Mooi gezegd van die centrifuge. Nederland trekt niet, maar toch ook wel. Meer dan de vorige keren ga ik er ook van uit dat we weer terug gaan. Schijnt heel moeilijk te zijn als je zo lang weg bent geweest maar lijkt me toch ook wel fijn. Ja die golflengte – we zijn allemaal de hele dag aan het zenden en ontvangen en daar gaat wel eens iets asynchroon lopen he? Anders zou het wel heeeel saai zijn!