Tijdens het afscheidsetentje kwam ik een beetje bout uit de hoek. En dat zonder dat ik een druppel alcohol had gedronken, he. Is niet nodig voor mijn felheid. Al wordt die er doorgaans ook niet minder van, toegegeven.
Komt omdat een collega zei ‘dat haar salaris naar de kinderopvang ging’.
Word ik altijd heel boos van.
Als je 4 dagen in de week hard werkt, betaal je mee aan het huishouden. Net als je partner. Simpel. Bij 3 dagen ook. Bij 2 dagen ook. Halllloooooo!
‘Werken voor de kinderopvang’, dat hoor je nooit een man zeggen.
Partners werken samen. En dat vergt een voorziening voor de kinderen. Die kost geld. Dat bekostig je uit de 2! salarissen die je binnenkrijgt. Logisch.
Ik kan er niet tegen, omdat ik denk dat het tekenend is voor de ongeëmancipeerde cultuur in Nederland.
Steeds vaker valt het me op: overal mannen waar ik ook vrouwen verwacht.
Radio DJ’s: mannen. De sprekers op evenementen: mannen. De meeste hoge ambtenaren: mannen, ministers (12/19), presidenten, CEO’s: mannen. Vooral de laatste tijd valt het me op dat de foto’s die op Twitter gedeeld worden van Belangrijke Vergaderingen altijd mannen bevatten en zelden vrouwen. Ik zou een verzameling aan gaan leggen als ik dat niet zo lullig (ha) vond voor de betrokkenen.
Toch raar, als je bedenkt dat al jaren evenveel (zo niet meer) mannen dan vrouwen afstuderen. Als ik me niet vergis. En dat er zo’n beetje evenveel vrouwen als mannen zijn.
Maar waar dan?
Ze zijn er wel. Maar je hoort ze niet.
Keuzes zijn goed, part-time werken of niet werken, mij maakt het niet uit. Echt niet. Er is niets belangrijker dan voor je baby zorgen, vind ik (ook dat moet je lekker zelf weten, hoor).
Maar babietjes worden groot.
En keuzes zijn alleen goed zolang ze in vrijheid gemaakt worden, los van culturele normen – andermans normen – en zolang ze mogelijk zijn voor mannen én vrouwen.
Vrouwen kunnen ook een man als eerste bellen na een date, wist je dat?
Je hoeft niet bij de telefoon te zitten wachten tot hij belt. Doe het vooral, als je wilt, maar het hoeft niet. You’re in charge. Jij bepaalt net zo goed wat de volgende stap is.
Vrouwen kunnen kinderen krijgen maar ze kunnen ook voor zichzelf (en hun kinderen) zorgen. Soms noodgedwongen in hun eentje: het lukt ze. Ze kunnen geld verdienen. Reizen maken. Boeken schrijven. Voetballen timmeren bandenplakken tuinieren coderen topchefworden RadioDJzijn.
Dus.
Tot zo ver 23 december 2015.
Zou het er op 23 december 2025 heel anders voor staan?
- 9 Manieren om de juiste doelgroep te bereiken op LinkedIn - 15 oktober 2020
- De hashtaggids: alles over hashtags op Instagram, LinkedIn, Twitter en Facebook - 9 september 2020
- Je moet bloggen wat je wil - 8 september 2020
Hear hear! En ben nu heeeel benieuwd wie die collega is, haha. Zoveel zijn het er niet met kinderen. 😉
Jij was het niet Tineke! :))
Oh heb ik ook zo’n hekel aan…. Laatst vroeg iemand mij of mijn man zo weinig verdiende dat ik zoveel werkte….. Euhhh, nou nee, ik vind werken gewoon leuk en als we het puur ecomisch zouden bekijken en degene met het laagste inkomen de persoon zou zijn die het meest op de kinderen zou passen zou ik voor 40 uur werken moeten gaan (dat vrouwen ook de hoofdkostwinneraares zouden kunnen zijn is voor enkelen nog compleet onmogelijk voor te stellen). Grrrrr
Belachelijk. Zo achterhaald en sexistisch. Kan ik echt boos om worden! Maar meestal sta ik met mijn mond vol tanden bij zo’n opmerking, omdat ik niet kan geloven dat mensen zo denken.
Elja, dit klinkt als praten tegen de bierkaai. Of in dit geval rosékaai (ha). Het verschil tussen mannen en vrouwen en de mate van initiatief nemen en kansen pakken is er zo ingeramd in gezinnen/scholen/kerken/etc. dat we allemaal zijn gaan geloven dat die verschillen er ook echt zijn en er naar zijn gaan handelen. Gewoon cold turkey daarmee stoppen is best lastig. Maar het komt wel goed: mijn dochters (16 en bijna 18) zien ook wel verschillen (de bloemetjes en de bijtjes) maar handelen er niet perse naar. Omdat hen die vermeende verschillen al veel minder prominent zijn verteld. En de generatie daar weer na zal terugkijken en denken “wat een ouderwets gezwets”. Net als bij innovatie in de techniek geldt hier dus ook: iedereen dacht dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist 🙂
Fijne dagen en heel veel succes in life-after-Frankwatching!
Hoi Bert! Sterke vaders voeden sterke dochters op, he. :)) En moeders moeten ook zonen het goede voorbeeld geven. Mijn jongens krijgen in ieder geval de juiste boodschap mee. Hopelijk is zo’n verhaal over twee generaties inderdaad ouderwets!!