Telefoonische bereikbaarheid is een ding. Een DING!
“Gewoon even bellen, Elja, gewoon even bellen!”,
zei mijn eerste manager Henk altijd als ik weer eens riep dat ik wel even zou mailen. Hoe minder zin ik had om iets op te lossen, hoe eerder ik naar de email greep.
Maar Henk had gelijk. Het gaat bijna altijd beter als je elkaar echt even spreekt. Het is persoonlijker, directer en er is minder ruimte voor misverstanden en interpretaties.
Dus waarom doen we dat niet vaker? En willen we dat eigenlijk wel, gebeld worden door klanten en collega’s?
De verwachting is er wel. Dat iedereen altijd overal bereikbaar is. Onbereikbaar zijn mag niet meer (vraag mijn echtgenoot maar…ik hoor 2 van de 4 keer mijn telefoon niet, tot grote frustratie aan de andere kant).
Overpeizingen. Of, ‘hinkstapsprong’, om met deze meneer te spreken. (JJ: wanneer maak je er weer eens een? En krijgen ze 1 categorie? Dan kan ik beter linken! :))
1. Nummers vinden
Binnenkort geef ik een lunchlezing bij een gemeente hier in de buurt. Superleuk. Yay! Zin in. Ik ben van plan om even een rondje door de gemeente te rijden en overal in te checken op Instagram en Foursquare om eens te kijken wat er gebeurt.
(in het kader van mijn nieuwe boek natuurlijk he. :)))
Maar ik moet nog even met Sandra van de gemeente overleggen hoe of wat.
We hadden contact via Twitter, ik DM-de mijn mobiele nummer, zij sprak twee keer mijn voicemail in en ik ging terugbellen.
Dacht ik.
Ik wist zeker dat ik haar nummer ergens had. Maar waar? Twitter mentions afgezocht, DM’s (Direct Messages, privéberichtjes op Twitter) afgezocht, email afgezocht. Voicemails teruggeluisterd. Maar nee. Geen nummer meer.
Nou, dacht ik, dan google ik het wel even.
Uh-huh.
Ik moest het algemene nummer van de gemeente bellen. 14070. Schijnt het contactnummer van een stapel gemeentes in de buurt van Den Haag te zijn. Maar ja, hele lange wachtrij natuurlijk. Vast omdat iedereen met echt belangrijke vragen komt, zoals vergunningen en problemen en zo.
Maar ik wilde gewoon het kantoor van de gemeente bereiken. En het enige dat ik vond was het nummer van de secretaresse van de burgemeester. Maar ja. Om dat nou te bellen?? Gaat ook zo ver he?
Uiteindelijk stuurde ik Sandra een LinkedIn connectverzoekje waarin ik riep dat ik naar nummer druk aan het zoeken was en stuurde zij mij een DM-tje terug met haar nummer. Ze belde meteen terug.
En weet je waar ik later een direct nummer vond van de gemeente? Op een door een gebruiker aangemaakt Facebookplaatspagina. (dat is een verhaal voor een andere keer.)
2: Contact krijgen
Maar het zette me wel aan het denken.
Het is natuurlijk een interessante balans, als bedrijf of organisatie. Je wilt bereikbaar zijn en tegelijkertijd moet je je medewerkers ook een beetje beschermen. En je klanten: je kunt ze beter daarnaartoe sturen waar mensen zitten die 1) tijd hebben 2) weten wat het antwoord is op een vraag 3) het leuk vinden om klanten aan de telefoon te krijgen.
Ik werd van de week gebeld door een lezer van Frankwatching.
Mijn nummer staat her en der op de site, vandaar. Over het algemeen vooral bij alles wat met Frankwatching Webinars te maken heeft. Maar goed.
Ze was stagiaire ergens en wilde graag weten welke tool ik (ik: Frankwatching…) kon aanraden om te bepalen welk social medium een bedrijf zou moeten gebruiken. En toen ik dat niet wist, had ze nog een andere vraag in die trant.
Ik had het antwoord niet, helaas. Maar ik voelde me ook een beetje gek erover. Het was een beetje, nou ja, makkelijk, he? Ik word graag gebeld door klanten. En niet alles hoeft iets op te leveren. Maar op de een of andere manier voelde ik me een beetje ‘gebruikt’.
3: Gebeld willen worden
Heel iets anders, maar ik merk dat heel weinig mensen hun telefoonummer in hun emailhandtekening hebben staan.
Begrijp ik niets van. ZO ONHANDIG! Ga dan maar eens achterhalen wat hun nummer is. Het is al lang niet meer zo dat mensen allemaal in het telefoonboek staan. Meestal vind ik ze via LinkedIn, net als vandaag.
Willen ze niet bereikbaar zijn? Willen ze niet gebeld worden? Weten ze niet dat dat vaak sneller en leuker is?
Ze hebben duidelijk nooit voor Henk gewerkt…
4. Gebeld worden
Ik heb het een keer gehad, dat ik zo maar gebeld werd. Door Cor. Ik kende hem alleen van zijn blog. Hij had besloten om mensen te gaan bellen. En de enige die een nummer op de site had, was ik! En wat was het leuk om hem aan de lijn te krijgen.
Ik heb de afgelopen weken bijna per toeval bijna iedere week een keer aan de telefoon gehangen met A.M. We kennen elkaar via Twitter maar inmiddels ook IRL. Als er iemand is die mij aan het lachen kan krijgen, is zij het. En, naar ik hoop, omgekeerd ook. Dikke pret. Dat kan toch alleen aan de telefoon…hoe leuk Twitter ook is.
5. …
Vanochtend schoot me nog een bel/telefoon/hinkstapsprongstap te binnen. Maar nu is hij weg. Ik hoopte dat het terug zou komen als ik gewoon begon te typen…
Maar helaas.
- Vrij zijn van verandering - 26 maart 2025
- Blog of column? Over wat je wel en niet mag bloggen van jezelf - 24 maart 2025
- Raar - 23 maart 2025
Ha, herkenbaar, een baas die zegt dat je beter even kunt bellen. Hij was heel extravert en deed niets liever dan met mensen praten – aan de telefoon en irl. (Snel) op mails antwoorden was daarentegen weer iets heel anders… Zo heeft iedereen z’n voorkeuren en bepaalde karaktereigenschappen, die iets meer of minder leuk of moeilijk maken.
Ik herken eveneens wat Robert zegt: moeite met gebeld worden op momenten die je niet zelf gekozen hebt – dat ik er niet eerst de benodigde energie voor heb kunnen verzamelen. Het ligt er ook aan wat je functie is. Ik heb in het verleden een planning opgezet en jaren draaiende gehouden – dan weet je zéker dat je veel gebeld zult worden/contact hebt (klanten, leveranciers, collega’s die aan je bureau staan), dus stel je je daarop in. Zelf was ik na die periode wel volledig afgedraaid. 😉
Maar als zelfstandige ontkom je nou eenmaal niet aan onverwachte telefoontjes. En wat je schrijft, Elja: dan kan het gebeuren dat mensen alleen maar bellen om je advies en tips te krijgen – dat geeft geen prettig gevoel, zowel off- als online, omdat mensen dat alleen willen komen halen.
Gaat bellen je nu ‘natuurlijker’ af, in de zin van dat je soms ‘zomaar’ belt, zonder je ertoe te moeten zetten? Voor de meeste introverten blijft het lastig en misschien heb je daarom van nature een schriftelijke voorkeur, omdat jij dat ook bent.
Nee hoor, bellen is geen probleem meer voor mij. Zakelijk weet ik wat ik wil bereiken en over het algemeen ook wat anderen willen weten of bereiken. Maar het kan, zoals je zegt, heel lastig zijn voor mensen die er niet op ingesteld zijn zo ‘aan de voorkant’ te zitten! Je moet er het type voor zijn, he? Hoewel je natuurlijk ook gewoon een goede voicemail in kunt stellen en het telefoontje kunt laten overgaan. Vind ik althans wel!
Helemaal mee eens, Elja. Niks mis met een goeie voicemail.
Ik bewonder die lifehackers die hun tijd zo managen datje altijd een voicemail krijgt. Maar ik vind het niet erg om gebeld te worden.
Ik mail vooral als ik boos ben over iets. Eerst op papier zetten. Dan een dag laten staan en nog eens overlezen, om tot de conclusie te komen dat ik dat maar beter kan weggooien. Gelukkig bel ik nooit als ik boos ben!
Haha! Gelukkig!!!
bellen en gebeld worden altijd verschrikkelijk gevonden, ook toen er nog geen alternatieven waren als mail en sms. het moet zich beperken tot hoogst noodzakelijk contact (“ik heb de tram gemist, dus ik kom wat later”), al kun je daar nu ook net zo goed sms of whatsapp voor gebruiken. niet voor “hé, ik dacht, ik bel je even, zomaar”.
ik denk dat het in mijn geval te maken heeft met het introvert zijn. ik kan slecht dealen met geforceerde social talk op een moment dat ik niet zelf gekozen heb. zuigt echt alle – toch al beperkt voorradige – energie op.
Ik vind mailen een uitkomst. Ik kan het doen zonder dat een ander op dat moment tijd heeft en die ander kan reageren als het hem uitkomt, zonder dat het mij uit hoeft te komen.
Is het ook natuurlijk. Maar soms mail je terwijl je beter zou kunnen bellen, he. Bellen blijft soms toch de beste, effectiefste en vriendelijkste manier van communiceren!
Ik ga een hink stap sprong maken. En ik zal ze oppoetsen (sommige foto’s waren weg na een opschoonactie) en in een categorie zetten. maar telefoneren ga ik niet doen (en sms-en ook niet want mijn telefoon is weg)
Nee JJ, dat je niet gaat bellen kan ik me goed voorstellen!! Maar ben benieuwd naar je hink stap sprong, mis ze!
ik vind bellen echt vreselijk vermoeiend en moet altijd heel veel moeite doen om een telefoon gesprek op te brengen en ga het dan ook zoveel mogelijk uit de weg,
Je bent niet de enige…!! 😉