Ik heb de laatste tijd een paar keer gesprekken gehad met mensen over wat ze nou echt leuk vinden, qua werk.
Niet alleen qua industrie of rol. Maar echt: werkzaamheden. Maar over wat je de hele dag zit te doen.
Emails van klanten beantwoorden. Teksten schrijven. Zaken coördineren. Logistieke dingen (offline, online). Hectiek. Rust. Intensief contact met collega’s of meer in je eentje aan iets werken. Projecten of juist doorlopende werkzaamheden. Zelf dingen initieren of liever opdracht krijgen en een duidelijke richting. Operationeel of strategisch. Werk waar je precies voor moet zijn of juist niet. Commercieel of liever meer administratief. Systemen en processen of niet.
Ik, ik word blij van de online wereld, van online contact en social media en marketing en van nieuwe dingen bedenken en proberen. Analyse en strategie maar ook het uitproberen en zoeken naar hoe dingen werken en of ze werken. Oh, en (online) techniek. Vind ik leuk.
Ik ben minder goed in dingen die vragen dat je precies bent. Oog voor detail hebt. Hoewel ik vroeger dacht dat ik manager van een operationele afdeling bij KPN wilde worden, denk ik niet dat ik daar erg goed in zou zijn.
Het lastige is natuurlijk dat je soms veel dingen moet uitproberen om te weten wat je leuk vindt en waar je goed in bent. Zelfs als je meerdere dingen hebt gedaan, is het soms niet makkelijk om te verwoorden wát je er nou precies leuk aan vond, dat werk (of niet).
Zo was ik een tijdje in mijn eentje aan het werk, het afgelopen jaar. Temidden van collega’s, dat wel, maar de zaken van dag tot dag deed ik in mijn eentje.
Ik zat er helemaal doorheen. Ik was klaar om het bijltje er bij neer te gooien.
Gelukkig had *iemand* het idee om een collega te vragen om me te helpen bij allerlei dingen. En voila: problem solved. Als teamlid kan ik meer dan in mijn eentje.
Ik weet nog dat ik bij een salesafdeling werkte waar iedereen een grote mond had en een prachtig opgepoetst profiel van zichzelf kon schetsen. Ze waren allemaal ’team players’, volgens hun CV.
Grappig genoeg was mijn ervaring in het werken met hem het tegenovergestelde: veel van hen waren echte einzelgängers die de controle wilden houden en vooral ook de credits wilden van het werk (en de bonus). Hoewel ik nogal aan mezelf twijfelde in die tijd, wist ik een ding zeker: ik ben zo’n team player. Ik word doodongelukkig zonder collega’s om mee samen te werken.
Desalniettemin. Het heeft tot Frankwatching geduurd voor ik wist waar ik echt goed in was. En daar terecht komen was toch een soort van toeval. En dan nog echt goed worden in waar je goed in kunt zijn, dat vraagt ook nog een omgeving waar vertrouwen is en je jezelf kunt ontwikkelen.
Ik bedoel maar.
Het moet maar net een beetje meezitten allemaal, he?
- Be the leader - 8 februari 2025
- Opgeruimd - 7 februari 2025
- Lekker - 6 februari 2025
Wat leuk is van langdurig samenwerken, is dat je elkaar door en door leert kennen. Samen een ontwikkeling doormaakt en daarbinnen nieuwe uitdagingen aangaat. Bouwen op vertrouwen. Wat het dan extra waardevol maakt, is dat je af en toe ook weer even in die andere rol kunt schieten. En daar stiekem dan ook weer van kunt genieten…. Heerlijk om in zo’n omgeving en met zulke mensen te mogen werken.