Onze eerste Thanksgiving in Amerika vierden we in een hotel. Maar niet zo maar een hotel. Het was zo’n traditioneel Amerikaans resort-achtig hotel. In een schattig plaatsje aan een meer, omgeven door oude gebouwen en bos. Het bestond al sinds de jaren 50 maar was van alle gemakken voorzien.
Iedere avond stookte het personeel een groot kampvuur op en maakten we ‘smores. Met Thanksgiving aten we van een enorm buffet. En zong ons zoontje (net drie maanden op een Amerikaanse school) voor ons een liedje in het Engels. Een moment om nooit te vergeten.
De Thanksgiving daarna waren we bij vrienden en, het derde jaar, zij bij ons. F. deed de traditie eer aan door zijn duimtop er af te snijden. Al deed hij dat niet op het traditionele moment – bij het aansnijden van de kalkoen – maar ‘smiddags bij het snijden van kruiden voor de vulling (bij de Eerste Hulp zaten nog twee mannen van zijn leeftijd met zussen en moeders en een theedoek om hun hand. Ironisch want hij kookt wél regelmatig).
De jaren daarna, in Turkije, hielden we vast aan de traditie, met een keer alleen ons eigen gezelschap en een keer een Amerikaanse vriend als gat. Niet omdat we willen vieren dat de oorspronkelijke bewoners hun lot bezegelden. Of omdat het de start was van een natie.
We wilden vasthouden aan een tijd die veel voor ons betekend had. Een tijd waarin we heel gelukkig waren. En aan een traditie van een dankmoment met familie en vrienden.
Daarom sneden we net een heuse kalkoen aan. Het voordeel van wonen in Wassenaar is dat de poelier gewend is aan kalkoenbestellingen.
Misschien is het onzin. Maar het voelt alsof we hiermee ook onze kinderen laten weten: wie we vroeger waren, waar we vroeger woonden, dat is onderdeel van wie we zijn. Afscheid nemen is lastig maar je kunt stukjes van vroeger meenemen. Waar je ook bent.
Er is heel veel om dankbaar voor te zijn. En dat maakt het een mooie traditie.
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Heel erg mooi dat jullie deze traditie voortzetten!
Dankjewel! Ik vind het ook leuk. Tradities kun je maken, dat blijkt maar weer!