Ik kwam een mooi artikel tegen op Facebook. Van Buffer. Dat is een tool waarmee het makkelijk wordt om content te verspreiden over al je social media kanalen op de tijden dat je gebruikers waarschijnlijk online zijn.
…
Er is niets mis met automatisering.
Er is wel iets mis met automatisering?
Ik weet het niet. Ik probeer dat soort tools wel eens uit.
Anyway.
De reden dat ik het artikel, dat al eerder gepubliceerd was, tegenkwam is dat ik Buffer volg en zij dit succesvolle artikel blijven promoten – omdat het zo succesvol is. Dat is een regel van een ‘goeroe’ die ik laatst tegenkwam. Die met die nieuwsbrief. Hij zegt: ‘promote the hell out of your content‘, anders heb je het voor niets gemaakt.
Right.
Klinkt logisch.
Of klinkt niet logisch.
Weet ik niet.
Anyway.
Over naar het artikel.
Het mooie aan het artikel is dat het laat zien hoe wij denken. Hier vind je het. Het heet ’10 simpele dingen die je vandaag kunt doen om gelukkiger te worden, volgens de wetenschap’.
Aantrekkelijk he?
Wie wil er nou niet gelukkiger worden?
Hier is wat je schijnbaar moet doen:
je hoeft maar 7 minuten per dag te bewegen; meer te slapen; dichter bij je werk gaan wonen; tijd met vrienden en familie doorbrengen zodat je geen spijt hebt op je sterfbed; 20 minuten buiten doorbrengen per dag, liefst bij een temperatuur van 13.9C; 100 uur per jaar anderen helpen; oefenen met lachen zodat je minder pijn voelt en beter kunt presteren; een reisje plannen maar niet daadwerkelijk op reis gaan; mediteren; oefenen met dankbaar zijn.
Hier is wat mij daaraan tegenstaat:
- Het idee dat je, als je niet gelukkig bent, het aan jezelf te danken hebt. Ga dan maar gewoon dichter bij je werk wonen of 20 minuten bij 13,9 graden Celsius naar buiten.
- Dat de druk om gelukkig te zijn dus steeds groter wordt en de taboe op ongelukkig zijn ook
- Het idee dat je net als je gewicht, je carriére, je leven, je rijkdom ook je ‘geluk’ moet optimaliseren
- Het idee dat je het verkrijgen van geluk kunt meten en voorschrijven in meetbare eenheden
- Het idee dat je sommige dingen alleen maar doet om meer te presteren (want daar wordt je kennelijk gelukkiger van!)
- Het idee dat we met zijn allen zo rijk zijn, zo veel vrede hebben, zo veel te eten, zo veel gezondheidszorg, zo veel TV’s en iphones en auto’s en computers dat we onszelf nu als doel moeten stellen om zo gelukkig mogelijk te zijn.
- Het idee dat zo’n belachelijke lijst door duizenden mensen belangrijk genoeg wordt gevonden om te delen.
…
Ik weet het niet.
Het komt door dat boek. (volgens het boek geven we altijd iemand of iets buiten onszelf de schuld!)
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Het probleem met dit soort lijstjes is dat het geschreven is van achter een bureau en geen rekening houdt met de waarde die wij het leven noemen.
Het houdt op geen enkele manier rekening met de mogelijkheid dat we niet alles in dit lijstje in de hand hebben. Je hoeft maar ziek te worden en weg zijn je zeven minuten extra beweging, je 20 minuten buiten en veel van dit soort dingen.
Ik geloof dat iedereen uiteindelijk zijn of haar weg moet vinden om gelukkig te worden.
Mooie reacties bij elkaar. Sluit me bij Elja aan dat in deze maatschappij veel leuk, mooi, slim, update moet zijn. Chaos, onzekerheid, lamlendigheid, depressie: zaken waar men het liever niet over heeft. Terwijl ze tegelijkertijd meer dan ooit voorkomen. Een mensenleven: dag èn nacht…
Ja. Dát.
Ik geloof niet zo in het concept van een periode (dag, maand, drie jaar) voortdurend gelukkig of altijd ongelukkig zijn.
Elke dag is toch een aaneenschakeling van gelukkige (wakker worden uur voor wekker gaat zodat je nog een keer kan omdraaien, koffie op een plekje in de zon, de laatste tram net halen) en ongelukkige (onverwachte rekening die je niet kunt betalen, ruzie met je liefde, koppijn op een slecht moment) momenten?
Maar misschien ben ik iemand met meer dan normale stemmingswisselingen.
Mooi gezegd. Voor de meeste mensen zal dit gelden denk ik, he? In een ‘normale’ situatie. Hoewel het wel vraagt dat je je heel bewust bent van je dag en het moment. Ik weet niet of iedereen dat doet/kan.
Ik zat midden in het geluk gisteren. En per ongeluk deed ik een aantal dingen uit het lijstje.
Dat lijstje klopt wel, maar iedereen kan dat zelf bedenken toch?
En als je het doet omdat het op een lijstje staat, zonder dat je er zelf achter komt, dan werkt zo’n lijstje averechts.
Prima zo’n lijstje, maar alleen als je het zelf voor jezelf gemaakt hebt.
Lijstjes van anderen tellen niet, ook al staat er 90% hetzelfde op.
Tuurlijk staan er goede dingen op dat lijstje. Ik geloof best dat ze werken. Maar ik verzet me tegen het meetbaar maken van wat je moet doen voor geluk en de druk om geluk te optimaliseren.
ik ook. dat bestaat niet. en al helemaal niet als je het verkoopt.
Er was een vrouw die het geluk gevonden had. En toen verkocht ze het weer. Nu zit ze zonder.
we moeten stoppen met geluk en succes verkopen, we moeten er gewoon van genieten
Geluk maakbaar? Mwah, sta er een beetje ambivalent tegenover. Enerzijds zijn heel veel factoren beínvloedbaar. Toch zijn sommige mensen ook niet voor het geluk geboren. Die doen nog zo hun best, maar worden keer op keer door het ongeluk getroffen. Dat is dan een stuk minder maakbaar.
Ja…precies. Sommige mensen weten zich aan alles te ontworstelen (hun omstandigheden of wat dan ook positief te beïnvloeden) en sommige mensen een beetje en sommige mensen niet. En sommige mensen overkomen dingen. Niemand is daardoor minder dan de ander.
ik heb het artikel toevallig ook gelezen (en gedeeld) Waarom? Omdat er zinnige tips in staan voor mensen die wat gelukkiger door het leven willen gaan. Wat niet wil zeggen dat geluk 100% maakbaar is of dat het je eigen verantwoordelijkheid is. Maar ik geloof wel dat je gelukkiger kunt worden als je er moeite voor doet. En er zijn mensen die helaas heel veel moeite moeten doen om gelukkig te zijn. Dan helpen dit soort tips! (hoewel ze wat kort door de bocht geformuleerd zijn, ik ben de 1e om dat toe te geven)
Het is op het eerste gezicht ook een fijn artikel, vol inspirerende tips.
Het probleem met dat artikel zit in mij. 🙂 Steeds meer ga ik me verzetten tegen het idee dat geluk en de mens zo maakbaar zijn. Ik bedoel het niet fatalistisch, zo van: er is toch niets aan te doen. Ik ben zelf een voorbeeld van iemand die zich door allerlei dingen heen heeft geworsteld. Ik geloof dat ik mijn eigen geluk in de hand heb, voor een groot deel.
Maar ik vind ook dat we onszelf en ook anderen zo onder druk zetten om toch vooral maar gelukkig te zijn. Liefst op een zo efficiënt mogelijke manier (7 minuten exercisen etc., 4 hour workweek, etc.). Er is letterlijk geen plek voor verdriet, ongelukkig gevoel, niet weten wat je moet, twijfels, etc., lijkt het soms.
Soms is geluk een soort juk dat we anderen opleggen vind ik, vol plaatjes op Facebook met blije teksten. Die documentaire waar ik laatst over blogde heeft veel indruk gemaakt. Dertigers die depressief zijn omdat ze niet aan het plaatje voldoen van ‘geluk’ en ‘succes’ (en die gaan schijnbaar samen).
dat snap ik! geluk moet geen opgelegd juk worden. En het valt inderdaad niet te vatten in minuten per dag etc. Maar ik heb zelf ondervonden (mijn zoon van nu 15 is zwaar depressief geweest, met alle narigheid die daarbij hoort) dat je wel degelijk iets moet doen om jezelf beter te gaan voelen. Op de bank gaan zitten wachten tot het geluk zich aandient werkt in ieder geval niet 😉
Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. In actie komen, wat het dan ook is, is de enige manier om vooruit en er uit te komen. En het in actie komen zelf is volgens mij vaak het moeilijkst he? Ik hoop dat het beter met hem gaat.
Ik ben me de laatste tijd gewoon bewuster geworden enerzijds van het stigma van zowel ernstige depressiviteit als van minder-ernstig-niet-happy-zijn en alles daartussen; en anderzijds van de manier waarop dat stigma ontstaat en met hoe veel stress en ongeluk wij onszelf eigen als maatschappij opzadelen daardoor. Dat maakbare leven en zo, ik geloof er in en ik geloof er toch ook een stukje niet meer in.
Er is een enorm stigma op depressie en aanverwante zaken. Ik ben dan ook bezig om, naast m’n gewone werk, een boek te maken voor jongeren over depressie. Met interviews en foto’s, om dat stigma er af te krijgen, om te laten zien dat een depressie ook weer over kan gaan en voor herkenning. Want elke jongere denkt dat hij de enige is.
Met mijn zoon gaat het gelukkig weer een stuk beter, maar dat heeft wel wat voeten in de aarde gehad!
Wat geweldig, Marca, dat boek. Daar gaan veel mensen iets aan hebben…!!
Ik hoop het! Vooralsnog is het lastig om jongeren te vinden die geïnterviewd willen worden, veel schaamte. Maar het gaat me lukken!
Het leuke van kiezen is dat je ook kunt kiezen om ongelukkig te zijn, waarom niet ? Kunstenaars maken de mooiste dingen in tijden van verdriet.
Ik twijfel daar dus over. Is ongelukkig zijn echt een keuze? Is gelukkig zijn altijd een keuze?
Ongelukkig zijn is geen keuze! Ik verzet me dan ook tegen het romantische beeld van de kunstenaar die ongelukkig zijn nodig heeft om te scheppen….
Ik doe mee!
Bij de titel van dit artikel moest ik direct denken aan de gelijknamige film. Geweldige film met Will Smith: http://youtu.be/_xcZTtlGweQ
“If you want something, go get it!”
Ik heb hem nog niet gezien! Ik voel me soms wel echt een kind van deze tijd, dat geloof in de maakbare mens he?