- Afteldag: 40 (+18)
- Aantal woorden: 60.854
- Aantal pagina’s: 176
- Aantal hoofdstukken af: 5 is bijna af, bezig met 6
Twee stappen vooruit, een stap terug
Wie even de vorige cijfers erbij pakt (zou iemand dat doen behalve ik? wel leuk idee) ziet dat ik voor het eerst minder woorden en pagina’s heb dan voorheen. En dat is eigenlijk heel goed nieuws. Misschien is het zelfs wel zo dat in het schrijfproces in het laatste stuk altijd een moment komt dat je naar minder woorden gaat? Omdat je moet gaan schrappen en gaan focussen.
Dat is ook meteen de reden dat ik vandaag blog, ook al heb ik eigenlijk geen tijd om te bloggen want IK MOET SCHRIJVEN. Maar ik doe het toch even, want het gaat er om dat ik het proces versla. Voor mezelf en voor anderen. En in dat proces was deze week een belangrijke week en gisteren een belangrijke dag.
Ten eerste heb ik van de week voor het eerst sinds ik echt ben gaan schrijven mijn uitgever weer gesproken. Ik worstelde met een paar dingen:
- Na het belangrijke hoofdstuk van mijn boek, waar ik mee bezig ben, had ik nog een aantal hoofdstukken gepland. Maar ik zag er enorm tegenop. Wat moest ik daar nou mee?
- Ik had nog een lange lijst aan interviews, quotes en voorbeelden staan die allemaal nog in het boek moesten worden verwerkt. Zij zijn de slagroom én de kers op de taart. Maar hoe? Waar kon ik ze kwijt nu alles eigenlijk al stond?
- Wat doen we met de cover?
In ieder geval kwam in het gesprek naar voren dat een van de hoofdstukken er direct uit kon. Geerhard (mijn uitgever) had er genoeg aan dat ik hem de hoofdstukstructuur voorlas. Hij ontdekte direct al dat dat hoofdstuk een vreemde eend in de bijt was. En hij had helemaal gelijk. Ik drukte op DELETE (dat is heel makkelijk in Scrivener, je verwijdert gewoon een mapje, alsof je in Verkenner werkt) en weg was het.
Het probleem is dat je zoveel te vertellen hebt als schrijver en zoveel kwijt wilt – het probleem dat je als trainer en spreker ook dagelijks hebt. Maar je verhaal wordt altijd sterker als je gaat schrappen. Dus dat was alvast fijn.
Je boekconcept delen is een grote stap in je boekproces
Om de ontwerper van de cover een beter idee te geven van de inhoud, vroeg Geerhard of ik hem alvast een concept kon sturen van het boek tot nu toe. En ik sprak af dat ik met zijn collega Bram (ook uitgever) zou bellen over de structuur. Kortom, de eerste keer dat ik het hele ding op zou sturen zodat anderen het konden lezen.
En daar ging het boek! In PDF richting de ontwerper, Bram en Geerhard. Een kleine stap voor de mensheid, een grote stap voor een auteur. Het is tenslotte de eerste keer dat je kindje gezien en beoordeeld zal worden.
Misschien is het voor de uitgevers net zo spannend. Zij hebben er tenslotte voor gekozen om van die honderden mogelijke boeken die ze zouden kunnen uitgeven hun geld in te zetten op het jouwe.
Anyway. Gisteren sprak ik Bram dan over het boek, de eerste indruk en de structuur. Ik geef toe dat ik wel zoveel vertrouwen in mijn schrijven en mijn kennis heb dat ik daar niet zenuwachtig over was. Ik vond het juist superleuk. Het is gewoon heel, heel fijn om met een expert te praten over de volgende stappen in zo’n proces. Vooral als die expert vertrouwen in je heeft en jij in hem. Het is ‘where the rubber hits the road’: het moment dat je ziet of je idee of concept stand houdt als je het concreet maakt.
Een boek schrijven gaat over zelfvertrouwen
Uiteindelijk besloten Bram en ik nog twee hoofdstukken te schrappen. Dat kwam zo: in de eerste 6 schreef ik over de dingen waar ik heel veel over weet en waar ik ook een passie voor heb. In die andere twee hoofdstukken kwamen de dingen waarvan ik vond dat ze er in moesten. Een soort van sociale wenselijkheid. Een stukje misplaatste ambitie ook eigenlijk.
Dat heeft te maken met het gevoel dat het boek serieus moet worden genomen. En dat dat alleen maar kan als je een bepaalde type onderwerpen aansnijdt. Als je je conformeert aan wat je denkt dat ‘managementboeken’ zouden moeten zijn. In mijn hoofd was het belangrijk dat ik in managementjargon ging praten over Belangrijke Aspecten van Social Media voor Managers. Ha.
Mijn kracht is juist dat ik trouw blijf aan mezelf en aan mijn eigen kennis en mijn eigen stijl en interesse. Natuurlijk is het een strategisch boek, maar dan wel op een manier die tactisch en praktisch is. Toegankelijk en enthousiasmerend. Vanuit de basis.
Ik geloof helemaal niet in ’top down’, maar dat was wel wat ik opeens ging doen in dat boek, in die laatste paar hoofdstukken. En daarmee haalde ik alle energie er uit. Uit dat boek. En uit mezelf.
Gelukkig hield Bram me een spiegel voor.
Een boek schrijven gaat eigenlijk heel erg over zelfvertrouwen, wist je dat? Het vertrouwen dat je weet wat je doet. Maar ook het vertrouwen dat je mag schrijven voor de mensen die jou vertrouwen. Oftewel:
“Do what you love in the service of people who love what you do”.
Het blijft het beste motto ooit (komt van deze man).
Ik ga het maar eens boven mijn bureau hangen, denk ik. 🙂
Aftelblog
Ik lever over 20 dagen het concept van mijn derde boek, getiteld ‘Super social’, in bij de uitgever. En ik tel af met blogs. Voor mezelf en voor het nageslacht. Hier vind je de rest:
- Dag 1/22: There’s no such thing as writer’s block
- Dag 2/22: Een boek schrijven is romantisch
- Dag 3/22: Sommige woorden tellen dubbel
- Dag 4/22: Schrijven vanuit de inhoudsopgave
- Dag 5/22: Waarom zou je een boek schrijven?
- Dag 6/22: (publicatiedatum: dag 7/22) Refocus
- Dag 9/22: Van boekidee tot conceptboek
- Dag 10/22: Rust roest
- Dag 12/22: Inspiratie fascinatie
- Dag 14-15/22: Je kunt pas boetseren als je een vorm hebt
- Dag 19/22: Boek in je hoofd
- Dag 27/22: Deadlines zijn indicaties
- Dag 29/22: Het wordt nog wel wat
- Dag 36/22: Schrijf geen boek op vakantie
- Dag 40/22: Schrijven gaat om zelfvertrouwen
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik heb er alle vertrouwen in 🙂
Haha!! Dank!