Twee keer in 1 week vergeten te bloggen. Het is me wat. Sinds 23 december 2011 niet vergeten te bloggen, en nu twee keer in een week. Je kunt wel vaststellen dat er iets aan de hand is, he?
Geen gebrek aan motivatie in ieder geval. Geen gebrek aan behoefte (ik bedenk de hele dag dingen om over te bloggen, of liever, ze komen voorbij en ik denk “Daar zou ik over moeten bloggen”!). Geen gebrek aan inspiratie. Geen gebrek aan support, contact, comments, steun.
Wat het is, denk ik, is gebrek aan ruimte.
Om te presteren en te creëeren heb je ruimte nodig in je hoofd en in je hart. In alles.
Maar mijn hoofd zit helemaal, ontzettend, tjok- en tjokvol. Met dingen als
- Nieuwe indrukken (ontelbare!)
- Het regelen van tijdelijke mobiel en tijdelijke internettoegang
- Het regelen van een vaste mobiel, en vaste internettoegang
- Gedoe op school – en als het om je kinderen gaat, valt al het andere in het niet! –
- Werk, werk, werk
- Zakelijke plannen, zakelijke plannen, zakelijke plannen
- Tijd en aandacht en denkruimte voor de kinderen, die nog volop bezig zijn met de switch naar hun nieuwe omgeving met alles wat daar bij hoort. Van niet kunnen slapen tot heel veel praten over alles tot de melk niet lekker vinden etc.
- Nieuwe mensen ontmoeten, vrienden maken, contacten leggen, afspraken maken
- Uitvogelen hoe ik de servicemensen van de compound zo ver krijg dat ze de lampen ophangen, de gordijnen, de lege dozen meenemen, helpen een taxi te bestellen etc. (ik heb nog niet veel succes in dit alles)
- Had ik al genoemd: nieuwe indrukken? Door je nieuwe straat lopen, naar je nieuwe Starbucks die je nog maar niet ontdekt hebt – gisteren op de Turkse Starbucks site in het Turks mijn nieuwe Starbucks card geactiveerd!
- Uitzoeken: hoe laat gaat de supermarkt open? Hoe laat gaat’ie weer dicht? Is er een voetbalclub voor de jongens? Is er een Nederlandse Kamer van Koophandel? Wat is de beste babyvoeding? Is er ook biologische melk en yoghurt? Wat is het Turks voor ‘zuurdesem’ (want ik koop de hele tijd zuurdesem, terwijl ik gewoon brood wil)? Waarom kan ik geen wasmiddel zonder parfum vinden? [je ziet het al…kritische consument he, en veramerikaniseerd ook] Is er ook biologisch vlees?
- Werk…ideëen….
- #blogpraat…blogpraat.com
- Missen van je vrienden in de VS en je oude huis en je oude koffietent en je vrienden en je vrienden en je vrienden
- Denken: Als ik nou weer wifi heb, kan ik tenminste de hele dag sms-en/whatsappen met mijn vrienden!
- Belastingdingen? Werkvergunningsdingen. Facturaratiedingen. Lira/dollars/euro’s-gedoe. Vraagtekens.
- Paypal en drie Nederlandse bankrekeningen en twee Amerikaanse en een Turkse zonder pas. En ook nog een stapel credit cards uit meerdere landen. En geld dat verspreid staat over al die rekeningen, zodat je soms drie passen moet proberen voor je beet hebt. Waardoor je een beetje gestresst raakt over pinnen. [Toegegeven, geen stress in de zin van hebben we het wel, meer stress in de zin van het is er wel, maar waar?]
Etc.
Ruimte. Die heb ik niet, eigenlijk. Maar als ik het zo opschrijft, ontstaat hij weer een beetje.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Toen we nog geen Twitter hadden, kon je tenminste nog antidateren :p Maar laten we gewoon afspreken dat sommige posts voor 2 tellen. We komen niks tekort hoor 😉
Schrijf het van je af, dan krijg je ruimte
Ja! Zo is het precies.
Herkenbaar, in hectische tijden loopt hoofd zover om dat ruimte/rust in.de kop ontbreekt. Ik vind het zelf idd wonderbaarlijk hoe dan schrijven voor de vuist weg,et of zonder bullets, ruimte schept.
Ondertussen sterkte!
it’ll be worth it !
(or is it already?)
en zoals mijn moeder zei: “alles gaat over” (Dat was in de tijd dat onze eerste 3 maanden lang huilde, elke nacht)