Dat je kinderen de enigen zijn die een korte broek aan hebben in het pretpark. Ook al is het augustus. En dat die andere ouders WEL weten dat het te koud is.
Het Tikibad. Onveranderd sinds de vorige keer, 30 jaar geleden.
De eerste zomer in 8 jaar dat je niet in een warm land woont.
Niet voldoende lange broeken, truien en warme jassen ingepakt hebben voor de natte Nederlandse zomer en een container vol spullen die vast staat bij de douane.
Drop.
Je opa’s, oma’s en familie iedere dag kunnen zien.
Een nieuw huis om te ontdekken en eigen te maken.
Een bedrijf dat inboedels verhuurt, ze komt brengen, in twee uur 5 kamers inricht en zelfs de bedden opmaakt en een vaasje bloemen en een welkomstkaartje op tafel achterlaat.
Heimwee.
Een warm welkom van oude vrienden en bekenden op Twitter, per email, op Facebook, op LinkedIn. Overal.
WIFI in je eigen huis.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik herken dat. Mijn oom en tante met neven hebben in de zending gezeten en kwamen na zes jaar ook verdwaasd terug. Een beetje de weg kwijt en ik kan je zeggen dat het best even duurde voor ze helemaal geland waren. Gewoon jezelf blijven en de herinneringen koesteren. Probeer die vervreemding vast te houden…
Ja zat ik gisteren ook te denken: hoe houd ik het vast? Maar op een manier dat het leuk blijft? 🙂
Door net te doen of Nederland een nieuw land is en je alles nog niet weet. Die verbazing en dat outsider-gevoel zijn de moeite van het vasthouden waard. Succes ermee!
Ook de andere ouders maken soms korte broeken fouten hoor 😉
🙂