Ik zat naar een balletvoorstelling te kijken gisteren. En eindelijk begreep ik het:
Ballet is seks.
En zelfexpressie.
Misschien is dat hetzelfde??
Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben, vandaag. Alsjeblieft zeg. Seks? Dat is echt een no-go area hier op dit blog.
Ik wilde het hebben over het verbod op fotografie dat we kregen.
De dansvoorstelling was op het strand met een veelheid aan getalenteerde, voornamelijk jonge, dansers. Het was echt prachtig. Net als vorig jaar gebruikten de dansers in hun individuele optredens de strandtent en het strand ten volle. Sommige voorstellingen vonden buiten plaats voor het raam, of op het binnenplaatsje van de strandtent inclusief het dak, of half binnen op het podium en half buiten voor het raam van het podium.
De zee op de achtergrond, het ruige strand, de kleding: alles paste perfect bij elkaar. Prachtige lichamen die prachtig emoties en verhalen uitbeeldden. Het was te gek.
Ik had het dus graag gedeeld met jullie, net als vorig jaar.
Maar dat mocht niet.
Fotograferen was ten strengste verboden. Het woord VERBODEN werd letterlijk gebruikt. Alsof je zoiets kunt verbieden, dacht ik nog, maar er werd zo op gehamerd dat ik luisterde. Als reden werd gegeven dat het zo irritant is voor mensen als andere mensen foto’s maken.
Als we foto’s wilden hebben, moesten we maar op Facebook kijken, werd gezegd. Niet om het een of ander, maar mijn foto’s waren mooier geweest.
Ik denk dat het een poging was om controle te houden.
Maar controle is iets van de oude tijd. Niet van de nieuwe.
Ik heb steeds vaker gesprekken over De Nieuwe Tijd met mensen en bedrijven.
Het zijn altijd mensen van boven de 35. Ze vinden selfies onzin en selfie sticks stom. Ze vinden snapchat belachelijk en weten niet wie Casey is. Ze vinden dat je je telefoon niet mag gebruiken in bepaalde gelegenheden en dat je niet mag fotograferen in hun theater, hun museum of hun galerie. Ze vinden dat 9 jaar oud genoeg is om eens zoetjes aan te gaan leren wat de online wereld inhoudt.
Maar ik heb nieuws voor al die mensen.
Je kind speelt al online games sinds hij of zij 5 is. Als het niet bij jou is, dan wel stiekem bij vriendjes thuis. Hopelijk hebben ze daar thuis wel gewezen op de gevaren en begrijpen ze bij die ouders wel de lol en de rol van gaming in ontwikkeling en leren.
Selfies zijn een uiting van identiteit en een vorm van communicatie. Je kunt ze stom vinden, tuurlijk. Het heeft iets raars, als je er niet mee opgegroeid bent. Maar als je veroordeelt en negeert, hoe leg je mensen van een andere generatie dan uit hoe ze de grenzen van hun eigen identiteit en integriteit kunnen bewaken? Hoe blijf je dan in gesprek?
Als iemand een telefoon op tafel heeft liggen om een foto van wat ze doet te delen met haar vrienden op Snapchat, Instagram en Facebook doet ze dat niet omdat ze niet met jou aan tafel wil zitten of niet ‘in het nu’ is. Ze doet dat omdat haar wereld groter is dan de tafel waar ze aan zit. Ze voelt zich onderdeel van iets groters.
Casey doet er voor veel mensen niet toe, maar hij en andere vloggers zetten de toon voor hoe video er uit moet zien en hoe video gemaakt moet worden. Daarmee heeft hij impact op iedereen die iets te delen heeft. Of iets te verkopen.
Als ik je dansvoorstelling wil fotograferen en delen in video, doe ik dat niet omdat ik je haat. Ik doe dat omdat ik je liefheb en je gun dat anderen ook kennis met je maken. Ik voeg locatietags toe zodat je te vinden bent. Ik ben bereid je te delen. Sharing is caring.
Iedere week ben ik in discussie met mensen over dit soort dingen.
Iedere week zeg ik: het is een andere tijd. Het is een nieuwe generatie.
Meer daarover, onderbouwd door de experts, vind je in deze presentatie.
En altijd als ik dat zeg voel ik me alsof ik terug ga in de tijd. Rock ’n Roll, de Stones en Elvis. Nozems, ipads, mobiele telefoons en YouTube. Selfies en Snapchat. Gaming. Er is altijd een generatie geweest die het gebruikte of geweldig vond en een generatie die het niet begreep.
Maar zoals we allemaal weten, kreeg de jongste generatie uiteindelijk de teugels in handen. Want zo gaat dat.
De wereld staat niet stil. Het zou raar zijn als mensen in de leeftijd 15-25 hetzelfde waren als ik, in de leeftijd 35-50. Zij groeien op in een andere wereld dan ik, met andere welvaart, andere problemen, andere middelen.
Ze denken anders en leven anders. En ze hebben andere verwachtingen over fotograferen tijdens een balletvoorstelling.
Je kunt je er tegen verzetten. Of je kunt het gaan begrijpen en er iets mee doen.
Sharing is caring
Sharing is caring – dat is het principe.
Daarom geef ik je hier de link naar de dansvoorstelling op het strand. Het is een prachtig iets. Hopelijk kun je er volgend jaar bij zijn..de voorstellingen zijn uitverkocht.
Jammer dat je de foto’s niet kunt bekijken … 😉
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Een dansvoorstelling op het strand, dat klinkt echt geweldig mooi!
Het is echt ongelofelijk bijzonder. !!