Ik geloof er wel in, the art of decluttering. Ik heb het boek niet gelezen, maar het verbaast me niets dat het zoveel navolging krijgt.
Want wat ik doe op zaterdag (behalve de krant lezen, die we tijdelijk hebben)? Opruimen.
Hoe meer ik opruim, hoe lichter en rustiger ik me voel.
Ons huis staat vol met spullen die best weg mogen. Want ook al hebben we 4 verhuizingen gehad in 8 jaar, en auto’s en auto’s en auto’s vol spullen weggedaan, ik ben nog niet klaar met opruimen.
Wat heeft een mens nu eigenlijk echt nodig??
Vandaag heb ik voor de zoveelste keer mijn boekencollectie onder handen genomen. Ik las over mevrouw Kondo en ik realiseerde me dat ik ondanks mijn gigantische verzamelingen weggegooide en gegeven spullen, nog niet klaar was.
Stapels boeken op de ‘weggeef’ stapel. Ook al had ik dat een paar maanden geleden ook nog gedaan. Ik was nog wat eerlijker tegen mezelf, over of ik ze ooit nog zou lezen. En of ik dacht dat andere gezinsleden ze ooit nog zouden lezen. Verbazend hoor. (sowieso duidelijk dat we er veel te veel hebben!)
Ik kwam ook een hele doos tegen met fotolijstjes. Die verzamelde ik vroeger. Schattige fotolijstjes. Zonder foto’s. Die waren er al uit. Die doos heeft net als ik in 4 landen gewoond. Tijd voor afscheid.
Vorige week was het: de tuin, de kinderkamer, de schuur. Kamer leeggeruimd voor jongste. Bakken vol groen, bakken vol kapot speelgoed. Weg ermee. En de rest naar de kringloop.
En toen, toen heb ik net 5 conceptartikelen op dit blog weggegooid.
Hop.
Opruimen ruimt op! Ook in je hoofd.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Klopt!
Ik probeer vrijdag het huis (en mijn hoofd) opgeruimd te hebben. Haha binnen vijf minuten, meiden thuis, een puinhoop
hahahahaha! tsja. Kinderen in huis, welke leeftijd dan ook, leidt tot chaos?!!
Eigenlijk zou het gewoon het beste zijn om in de eerste plaats niet zoveel te verzamelen. Maarja.. 😉 Ik heb zelf nog dozen vol examenbundels, schriften en lesmateriaal liggen, want ‘leuk voor later’. Maar ik kijk er nu al nooit in. Dus het moet weg. Over onbepaalde tijd ga ik uit huis en dat lijkt me ook heerlijk: alles dan echt goed uitzoeken en zo min mogelijk meeverhuizen. Dat lijkt me wel het voordeel van vaak verhuizen! Veel ‘verplichte’ momenten om eens echt goed door alle spullen heen te gaan.
Ja is ook een voordeel van verhuizen. Maar het begint toch met minder aanschaffen, geloof ik. Ik shop niet meer zo veel en de troep die ik nu wegdoe stamt dus soms uit oude tijden. Fotolijstjes, kaarsenstandaards, boeken die ik maar 1 keer lees, kleren die ik nooit aan heb…. wat een onzin allemaal eigenlijk he??
Heerlijk opruimen. Voelt altijd goed. Alleen heb ik er ook moeite mee. Ik ga er de komende tijd goedee aan de slag.
Het lucht zo op, he.
Oh heerlijk! Ik heb vorige week de tuin en schuur gedaan. Vandaag het rommerkammertje uitgemest en er mijn nieuwe versie kantoortje gemaakt. Met oude kantoortje – iets grotere kamer – is nu de kamer van mij dochter en heeft zoonlief nu dus ook een eogen plekkie. Weer twee autos vol naar de stort en drie dozen voor de kringloop. Volgend weekend mijn dozen met boeken doorpluizen. Heb ik 3 jaar geleden ingepakt toen we gingen verbouwen. … of zal ik ze zelf zonder in te kijken wegdoen?
Ik zou ze nog even inkijken met het voornemen om 90% weg te doen. 🙂
yup. zoiets zal het worden. Nu ik een verslaafd e reader ben snap ik die gehechtheid aan papier niet meer zo goed. Als in…. waarom zou ik een boek dat ik maar een keer (wil) lezen nog bewaren? toch?
Ja waarom? Het schijnt iets emotioneels te zijn he? Bezittingen die veilig gevoel geven of zo? Wat zegt dat dan over onze generatie die graag dingen kwijt wil en weg wil doen?