Mijn (superleuke) Noorse buurvrouw volgt mij op snapchat. Dat was ik vergeten. Ik kijk nooit naar mijn statistieken en zelf plaatst ze geen foto’s. Vandaar.
Weet je wat het leuk maakt om jou te volgen?, zei ze, jij bent nieuwsgierig.
En dat is zo.
Al van kleinsafaan lees ik veel en wil ik dingen weten en stel ik vragen. Meer begrijpen van de wereld en van mezelf.
Ik weet nog dat ik mijn moeder vroeg om een abonnement op het NRC. En hoe ik het ‘culturele supplement’ spelde. Vooral qua boeken.
Hoe ik mappen en schriften vol plakte met plaatjes en artikelen die ik bewaarde.
Die drang naar informatie en kennis!
Maar pas toen ik online actief werd, ontmoette ik soortgenoten.
Er zitten veel van die nieuwsgierigen, online. Daarom voelt het als thuis, denk ik. De dingen die me anders maakten, maken me nu juist hetzelfde als veel anderen.
Da’s de kracht van online: verzameling van mensen die dingen willen weten.
Super power: nieuwsgierigheid.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik heb dat vooral bij boeken.
Gisteren was ik op een dag waar alle democratische scholen bij elkaar kwamen. Er was een sessie in de bibliotheek. En dan blijf ik daarna tijden voor de boekenkasten staan, en zie allemaal boeken waar ik nieuwsgierig naar ben. Dus een nieuwe aanwinst op mijn lijstje. Boek van T.H. white (van dat prachtige bek over King Arthur) over het proces dat hij beschrijft als hij zelf een vak wil africhten. Hebben!
Boeken zijn wel heel belangrijk, of meer: lezen, als je je wilt ontwikkelen, he?