Het gebeurt wel vaker. Dat een kanaal (blog, twitter, radio) volledig gerund wordt door mannen. En dat er een ‘mannen onder elkaar’ sfeertje ontstaat, gaandeweg, dat vrouwen afschrikt. Een machosfeertje.
Dat kan natuurlijk een bewuste keuze zijn.
Maar soms heb ik de indruk dat het gewoon maar een beetje ontstaat zonder dat men zich er van bewust is.
Zo zat ik vanochtend naar de live stream van Radio 538 te luisteren. Ik vond 538 geweldig, toen ik in Nederland woonde. Grappig, sympathiek, energiek.
Maar vanochtend dacht ik: laat maar. De grappen gingen over vrouwen en ten koste van vrouwen. Grappen over dronken zangeressen, over bekende Nederlandse vrouwen met tampons. Volgens de DJ’s allemaal erg grappig.
Gek is dat: ik kon er helemaal niet om lachen.
Het is zakelijk misschien handig soms, dat je je volledig richt op een groep met uitsluiting van andere groepen op basis van sekse, huidskleur, achtergrond, nationaliteit?
Ik kan me best voorstellen dat een breiblog zich op vrouwen richt en een Spaanstalig Amerikaans blog zich op Amerikanen van Zuid-Amerikaanse afkomst richt en dat er een lifestyle blog is dat zich richt op Surinaamse Nederlanders (is dat er?) en dat Autoweek vooral mannen als doelgroep heeft. En de Playboy ook. En dat Net5 een vrouwenkanaal is, of zo (is dat nog zo?).
Maar wat er lastig aan is, is dat mensen een bepaalde negatieve visie op een groep internaliseren en niet doorhebben dat hun gevoelens over die groep heel duidelijk af te lezen zijn aan hun gedrag en hun uitspraken. Het wordt lastig als je een groep als minderwaardig beschouwt. En dat voor die groep duidelijk is.
De groep in kwestie heeft er een neus voor. Die maakt op hoe het werkelijk zit aan toon, woordkeuze, gebruik van humoristische elementen.
Die weet dat ze zelf nooit zo over zichzelf zouden praten. En dat de toonzetting iedere marge van ‘dat is humor’ overschrijdt.
Wat dat betreft is online communicatie net zo uitdagend als een radiokanaal, want tussen de regels door krijgen volgers en lezers al snel een gevoel voor de persoon achter de tweets en blog posts en Facebook updates.
Er is een zakelijk blog dat ik volg op Twitter. Er werken wel vrouwen, schijnt, maar de redactie en de community managers zijn mannen en dat merk je aan alles. Het is allemaal vrij macho. Ik volgde een paar van hen ook individueel, op Twitter, en daar werden soms dingen gezegd waar ik hen, als het mijn medewerkers waren, een waarschuwing voor zou hebben gegeven.
Er is niets mis met een mannensfeertje. Ook niet met een vrouwensfeertje.
Er is iets mis met discriminatie, seksisme, racisme en neerkijken op anderen.
Je kunt je bovendien afvragen of het nou strategisch handig is om vrouwen langzamerhand uit te sluiten en af te schrikken, als je een zakelijke doelgroep hebt. Zakelijk heeft toch vooral te maken met professie, en niet met sekse, zou je toch zeggen. Je zou zelfs zeggen dat als professie het criterium is, het uitsluiten van vrouwen (of mannen) al snel het stempel seksisme zou kunnen krijgen.
Dus zou je daar nou niet een beetje op moeten letten, als je community manager bent? Als online kanaal dat zich richt op de zakelijke markt? Of als radioshow die in de ochtend net zoveel vrouwen als mannen zou kunnen bereiken, terwijl ze in de auto op weg zijn naar hun werk?
Ik weet niet meer wat voor reclames ze eigenlijk hadden op 538. Daar kun je veel uit aflezen, he. Ik meen wel dat ze allemaal bestonden uit mannenstemmen en pratende mannen.
Dus misschien is het inderdaad zo. Ze willen misschien geen vrouwelijke luisteraars, op 538.
Dat is bij deze vrouw dan in ieder geval duidelijk overgekomen.
Ik ben van kanaal geswitcht.
Ik luister ook nooit meer naar 538, wist niet goed waarom. Nu wel, bedankt! Is dat ook duidelijk.