Iemand stelde mij vandaag de vraag of het kan, [echt] kennis delen op Twitter. Ik denk, uiteraard, van wel. Sterker nog, ik denk dat Twitter een fantastisch platform is om kennis te vergaren en kennis te delen.
Kennis delen via Twitter, hoe doe je dat? En hoe niet?
@Elja1op1 Kennis is 1, wat je zegt is 2 en dat kan in 140 letters! #blogpraat
— Leni Minderhoud (@leniminderhoud) January 20, 2012
Stop je kennis in een tweet
Misschien is dat wel wat mensen die niet (veel) met Twitter bezig zijn, zich voorstellen bij kennis delen via Twitter: een eenzame tweet van een twitteraar waarin diegene zijn/haar kennis heeft gestopt. Zo werkt het niet, want daarmee loop je tegen 3 uitdagingen aan:
- Aggregatie: 1 tweet, is geen tweet. Je moet dus zorgen dat alle tweets die binnen een bepaald kennisgebied vallen of over een bepaald onderwerp gaan, in 1 keer te vinden zijn als verzameling.
- Context: kennis heeft context nodig. Op welk onderwerp slaat je opmerking? Wat is de vraagstelling? Wat zijn je aannames? Welke bronnen gebruik je?
- Betrouwbaarheid: hoe betrouwbaar is jouw kennis? Hoe weten anderen dat je weet waar je het over hebt?
- Delen is vermenigvuldigen: kennis is niet statisch en bestaat niet bij de gratie van 1 persoon. Kennis is vloeibaar en kan zich vermenigvuldigen. Hoe interactiever het medium waarop je kennis deelt, hoe meer je met zijn allen kunt leren en delen.
@Elja1op1 Ik zou de tegenvraag willen stellen, hoe denkt iemand in hemelsnaam dat het niet mogelijk is? Communicatie = delen #blogpraat
— Raymond Snijders (@rsnijders) January 20, 2012
hashtags zijn de ideale kennistool
Hashtags gebruiken helpt op twee manieren: 1) alle kennis wordt geaggregeerd op 1 plek; en 2) anderen kunnen hun kennis over hetzelfde onderwerp delen omdat de inhoud van de tweets vindbaar is binnen een thema/context.
Of je nou een vast tijdstip hebt om een hashtag te gebruiken, zoals #blogpraat, of een continue zoekterm, zoals #dtv – je aggregeert kennis en maakt het makkelijk om die kennis te vinden.
#blogpraat heeft, denk ik, bewezen dat twitter juist een prachtig medium is om kennis te delen. Het open karakter helpt daarbij juist enorm als je het vergelijkt met methoden als een webinar of een blog. Een blog is een goede manier natuurlijk, en vanwege de reactiemogelijkheid ook interactief, maar tweets zijn laagdrempeliger en sneller. Juist door hun beperking van 14o tekens.
Sterker nog, misschien dat mensen door die beperking wel meer to the point komen. Het is moeilijk voor te stellen dat er onderwerpen zijn die zich niet lenen voor uitwisseling via Twitter. Met de uitzondering van die zaken waarbij mensen liever anoniem kennis halen en delen.
Blog plus twitter =
Tenslotte, een mooie suggestie vandaag op Twitter:
@Elja1op1 laat die persoon eerst een intro blog schrijven zodat daar over gesproken kan worden! #blogpraat
— Robbie Veldwijk (@me4all) January 20, 2012
De ideale combinatie eigenlijk. Je beschrijft de context van je kennis of je vraag op je blog, als aanzet voor kennisdeling en discussie. Ga ik eens proberen voor #blogpraat…
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Kennis delen op twitter in een ongeveer 100 tekens kan prima. Zowel om actief te delen als om actief kennis van anderen te ontvangen. hashtags zijn daarbij een prachtig iets. Ik heb wel eens verzucht in een blog dat ik zou willen dat email en andere online communicatie ook hashtags had 🙂
juist het beperkte aantal tekens maakt dat je goed moet nadenken over vorm en inhoud, over doelgroep, over wijze van inzetten twitter. zakelijk en voor maatschappelijke doelen.
kortom, kennis en twitter …1 + 1 = 3
Grappig Henk – opeens realiseer ik me dat zoiets natuurlijk heel goed mogelijk zou kunnen worden in de toekomst, hashtags in emails. Of op facebook!
Sinds ik Google+ ‘ontdekt’ heb zie ik de beperkingen die twitter heeft op het gebied van discussiëren toch wat beter. Het kan natuurlijk wel, en #blogpraat is daarvan een prima voorbeeld. Toch raken discussies al heel snel versnipperd of vervliegen gewoon.
Tel daarbij op dat je van die 140 tekens ook nog ruimte kwijtraakt aan hashtag en mentions, en je bent al snel té beperkt in het maken van je punt. Waardoor je weer moet gaan zitten prutsen aan je tekst om het wel passend te krijgen.
Ik ben en blijf dus een G+ apostel, en ik denk dat blogpraat nóg beter zou werken op Google+. Maar dan moet iedereen zo onderhand wel eens de enorme mogelijkheden komen ontdekken. 😉
Zeker nadelen aan Twitter en voordelen aan Google+. Maar een community verplaats je niet zo maar, en een manier van kennis delen verander je niet zo maar. Daarnaast geloof ik ook dat Twitter heel laagdrempelig is en met zo’n tools als tweetchat.com, een hub (blog) en transcripts heel behapbaar blijft.
Ik ben en blijf Twitter (en Facebook) vele malen fijner vinden dan Google+, maar dat is persoonlijk denk ik. Ik kan er zelf niet zo mee uit de voeten…
kennis delen is ook heel wat anders dan discussie Robert. Voor kennis delen is twitter ideaal. Over iets discussie voeren kan beter op google+. Maar zijn wel twee verschillende dingen.