Ik was ergens in gesprek, op een blog, over ‘Bloggen als een pro‘. Iemand had een review geschreven, en een van de mensen die reageerden op die review zei iets in de trant van ‘laat maar! ik blog zoals ik wil!’.
Groot gelijk natuurlijk.
Lekker bloggen zoals je wilt!
Toch vraag ik me wel vaak af waar die weerstand vandaan komt bij sommige bloggers zodra het gaat om het verbeteren van je blog. Zodra er gesproken wordt over hoe je het je lezers makkelijker kunt maken, of hoe je meer lezers kunt krijgen, of wat je zou kunnen doen om je blog mooier te maken, dat soort dingen.
Want als zoiets aan de orde komt, is er natuurlijk niemand zegt dat JIJ dat moet doen! Het zijn meestal algemene discussies. En toch voelen mensen zich dan heel erg aangesproken, kennelijk.
Mijn theorie is dat er maar weinig bloggers zijn die niet zouden willen dat ze meer lezers hadden en meer comments.
Veel mensen, waaronder ik, bloggen weliswaar voor zichzelf.
Gewoon, omdat ze iets kwijt willen, omdat ze er plezier in hebben, omdat ze het leuk vinden om hun gedachten of creatieve werk de wereld in te slingeren.
Maar wie wil nou eigenlijk niet gewoon meer lezers? Meer comments? Wie zou het niet leuk vinden als zijn/haar artikelen meer mensen bereikten en aanspraken?
Ik denk dat die weerstand te maken heeft met angst. De angst dat je je eigen principes en je eigen manier van communiceren en je eigen creativiteit geweld moet doen. Dat je je moet aanpassen.
Anders bloggen?
Dat je anders zou moeten gaan bloggen, dat voelt voor veel mensen denk ik gewoon als een aanval op hun persoonlijkheid. Op iets dat ze dierbaar is. Tenslotte is bloggen ook: jezelf laten zien aan de wereld. Jezelf kwetsbaar opstellen. Openstellen voor feedback.
Zodra je met anderen gaat praten over bloggen en dus de discussie aangaat over hoe je blogt, zodra je gaat nadenken over jezelf verbeteren, leren, vernieuwen, wordt bloggen opeens een manier om jezelf te ontwikkelen.
Gek is dat. Waar ‘bloggen’ voor zoveel mensen maar een woord is om uit te drukken dat je iets online zet, is het voor mij zoveel meer. Ik zou bijna zeggen: een lifestyle….
Je blog willen verbeteren heeft vaak niets met zakelijke blogdoelstellingen te maken. Het heeft gewoon te maken met beter willen worden in iets.
Afbeelding: flickr.
- Inspiratie - 14 februari 2025
- Mac - 13 februari 2025
- Just do it - 12 februari 2025
Ik blog nu bijna 8 jaar (10 mei 2005, ik weet het nog goed), maar de afgelopen week ben ik bloggen pas echt als werk gaan zien. Dat moet ik ook van mezelf, bloggen is werk, aan bloggen en blogs lezen wil ik veel uren van m’n dag besteden omdat ik merk dat het me rijker maakt… financieel ook indirect, want daarom blog ik ook wel degelijk. Bloggen om zichtbaarder te zijn, om de drempel te verlagen naar nieuwe leuke klanten die bij me passen en leuke samenwerkers of inspiratoren die m’n leven rijker maken.
En met dit serieus benaderen van ‘bloggen’ ga ik mezelf ook serieuzer openstellen voor adviezen om het bloggen te verbeteren.
Maar ik let er op dat ik dicht bij mezelf blijf, want als we alle succesfactoren toepassen gaat alles op elkaar lijken en verliezen we datgene wat ons uniek maakt. Zo blijf ik SEO adviezen altijd naast me neerleggen, nooit zal ik mijn koppen aanpassen omdat Google die beter vreet en me vindbaarder maakt.
Thanks Elja!
Dat heb je mooi gezegd. Veel mensen kunnen of willen liever niet reflecteren op zichzelf. Dat is zwaar en heftig. Je blog verbeteren is dus naar jezelf kijken: wat kan ik beter of anders doen?
Bloggen is meer dan een hobby. Het is een manier om jezelf te verbeteren/veranderen en te reflecteren. Tenminste, voor mij dan 😉
Ik wil juist graag mijn blog verbeteren en ben altijd dankbaar voor feedback die ik van anderen krijg.
En bloggen is absoluut meer voor mij dan alleen berichtjes de wereld in sturen, dat kan ook op Facebook enzo. Mijn blog is een beetje mijn thuis in de online wereld waar ik alles deel wat helemaal Jacolien is. Dingen en mensen die ik leuk vindt, die mij inspireren, dingen die ik maak.
Wel merk ik dat het hebben van een blog bij sommige mensen vraagtekens oproept. Wat doe je dan en vooral ‘waarom?’. Het is best lastig uit te leggen aan mensen in je omgeving waarom je blogt, terwijl je niet zoveel lezers hebt… Maar goed, de aanhouder wint! Niet waar?!?
Het probleem zit volgens mij ook een beetje in de term ‘verbeteren’. Wie zegt dat je je blog verbeterd hebt als je meer lezers krijgt? Misschien heb je de inhoud toegankelijker gemaakt voor een groter publiek, maar is dat een verbetering?
Ik denk dat verbeteren voor ieder blog apart anders is en daarom neig ik er eigenlijk ook toe om een beetje kritisch te staan tegenover die succesformules…
(Dit is overigens een algemene opmerking – geen kritiek of iets dergelijks 😉 )
Ja…helemaal eens! “Succesformules’ vragen een kritische blik. Juist als je op je kwetsbaarst bent (omdat je iets wilt bereiken) is het moeilijk om succesformules kritisch te bekijken, he?
Ik voel me niet aangesproken hoor. Ik heb met mijn boek ook geprobeerd om die toon te treffen, niet van ‘zo moet het’ maar meer van ‘zo zie ik het bij veel mensen en mezelf goed werken’. Hoewel ik merk dat ik op sommige punten ‘dwingender’ ben geweest dan ik van plan was, gezien de feedback.
Neemt niet weg dat ik altijd wel veel geleerd heb van al die bekende zo-moet-je-bloggen-succesformules. Alleen wil je er op een gegeven moment uithalen wat voor jou van toepassing is, en er boven uitstijgen he? Dat het niet meer het toepassen is van trucjes en ‘formules’ maar gewoon jouw ding.
Ja, dat klopt. Ik wil vooral graag goed leren schrijven op mijn blog (vooral een kwestie van stijl dus), maar dat zal zich niet reflecteren in meer lezers, alhoewel ik het tegelijkertijd jammer vind dat het niet op die manier werkt!
Da’s denk ik de grap met creatieve uitingen: het voelt al snel als ‘je kindje’ en dan is kritiek wel eens even slikken, vooral als je al goed hebt nagedacht over waarom je bepaalde dingen doet zoals je ze doet (of dat goede redenen zijn laten we even in het midden ;)).
Zelf ontvang ik graag tips / kritiek, als het maar opbouwend gebracht wordt 🙂 Als beginnende hobby-blogger is die balans tussen ‘lekker doen wat je leuk vindt’ en de juiste keuzes maken voor een groter aantal bezoekers (ook leuk!) zeker wel eens lastig.
Groetjes! 🙂
*zwaait* 🙂
Ja, dat ‘kindje’ dat herken ik. Ik krijg niet vaak feedback op mijn blog maar met een boek is dat heel anders! Dat is niet meer in jouw domein (letterlijk en figuurlijk) en dan roept iedereen wat hij/zij vindt.
Eng.
Net wat je zegt, vooral als je er goed over na hebt gedacht. Of als blijkt dat je ergens helemaal niet over na hebt gedacht maar dat wel had moeten doen! 🙂
Het verbeteren van jezelf vereist het luisteren naar anderen, experimenteren, creativiteit en dus het risico om het “verkeerd”te doen. Deze kwetsbaarheid is het volgens mij wat heel veel mensen tegenhoudt om op een of andere manier verbetering te zoeken. Uit je comfort zone te stappen waar je in ieder geval weet wat je hebt. Je loopt bij verbeteren altijd het risico te verslechteren. En dit is erg angstaanjagend.
Groet Meike
Mooi gezegd Meik!!! Het is gewoon de kwetsbaarheid. Daar had ik het van de week over op Twitter na #blogpraat, waar 3 bloggers hun blogs lieten reviewen. Ik heb zelf ook wel eens meegedaan maar vond het doodeng!!
Ik kan niet voor een ander spreken maar dat soort angst ken ik zelf ook wel natuurlijk. Je kunt nog zo zeker zijn van je eigen keuzes, ergens in je achterhoofd voelt het heel persoonlijk aan als mensen algemene opmerkingen maken die je op jezelf kunt betrekken. Iemand hoeft maar te roepen dat je niet meer dan 10 categorieën moet hebben op je blog en je gaat toch onbewust bij jezelf na waarom je er ook al weer 30 had 😉
Voor de inhoud geldt dat nog veel meer en dan komen daar eigenlijk nooit verbetersuggesties voor. Dat durfen mensen niet want dan raak je bloggers pas echt in hun ziel. “Mooi onderwerp, actueel thema maar ik vond je betoog wat minder en snapte niet helemaal waar je naar toe wilde”. Au!
Nu ik maandelijks een rubriek voor een tijdschrift schrijf leer ik ook pas om daar een beetje mee om te gaan. Met redacteuren en een eindredacteur die bovenstaande opmerking probleemloos naar me teruggeven. Die mijn zinnen in mootjes hakken en die me hun eerlijke mening vertellen.
En dat je dan eerst 5 minuten moet bijkomen, de neiging om de pen er bij neer te gooien moet onderdrukken, om dan daadwerkelijk te luisteren naar de suggesties. Want kennelijk is bij hun niet overgekomen wat je bedoelde en dan moet het misschien maar anders. Dat je de helft van je tekst wegsmijt en opnieuw begint. En achteraf constateert dat het een veel beter stukje is geworden.
Feedback krijgen is makkelijk. Maar het accepteren van een ander, het afwegen en verwerken bij jezelf om het om te zetten naar iets dat je daarna anders gaat doen. Tjiezus, dat is lastig hoor!
Spijker op zijn kop (voor mij). Op mijn blog doe ik het voor mezelf. Ik bedoel, ik wil heel graag lezers, en zoiets als vandaag, dat je met elkaar gaat praten nav zo’n artikel, dat is helemaal top. Maar toch is het voor mezelf.
Als ik op Frankwatching publiceer is dat anders. En hoewel het mijn werk is om daar anderen feedback te geven op hun artikelen, is het altijd even slikken als ik van mijn collega’s feedback krijg op mijn eigen artikel! Ook al hebben ze natuurlijk gelijk en wordt het er beter van, net als bij jouw tijdschriftartikelen.
Ik wil graag mijn blog verbeteren, en dat doe ik mede door iedere dag jouw blogs te lezen 🙂
Nou, dat is leuk om te horen zeg! Ik lees zelf ook veel blogs. En het is niet direct de bedoeling om te verbeteren maar het helpt natuurlijk wel om je eigen stem te ontwikkelen. Daar blogde Henk Jan (@punkmedia) ook nog over van de week.
Ik ga even zoeken welke blog post je bedoelt… 🙂
En zo is het!
Misschien zijn er toch meer mensen die voor zichzelf bloggen dan ik dacht. Op het moment dat ze dat kunnen veranderen, verbeteren, word het iets dat ze voor de ander doen, en daarmee streeft het zijn doel voorbij ofzo.
Stof tot nadenken iig
Mooi gezegd. Ik denk dat je gelijk hebt. Hoe goed bedoeld en terecht opmerkingen zijn over verbeteringen aan je blog, daar op ingaan betekent dat je dat feitelijk voor een ander doet en niet meer puur vanuit je zelf.
Ik weet zeker dat als ik echt zou gaan voor meer lezers, groter bereik en meer comments dat ik dat wel zou kunnen bereiken door mijn schrijfstijl en onderwerpskeuze aan te passen. Maar dat beschouw ik zelf niet als verbeteren van mijn blog. Dat zou de definitie van een ander zijn van een succesvol blog. Natuurlijk wil ik meer lezers en meer comments maar verbeteren van mijn blog gaat bij mij om hele andere zaken dan waar ik feedback op zou krijgen als ik zou vragen om suggesties voor verbeteringen.
Ja…dat denk ik ook. Ik heb dat zelf ook. Hoewel ik het dan wel weer leuk vindt om te verbeteren op design, andere plugins en widgets en zo. Maar de inhoud, die is van mij! Wil ik niet veranderen.