Infobesitas heet dat toch, dat je altijd op zoek bent naar info – of er anderszins mee bezig bent? Daar lijd ik aan, vrees ik. Ik kan nog geen 5 minuten wegblijven bij informatie, online of op papier, als ik de kans krijg. En als ik geen telefoon, boek, tijdschrift heb dan ga ik het liefste foto’s maken. Ook een soort van info-verzamelen.
Gewoon rustig zitten, genieten. Praten. Dat kan ik ook nog hoor. Maar als ik alleen ben moet ik iets DOEN. Informatie consumeren of creëeren. Bloggen. Tweeten. Lezen.
Ik ben zo’n typje dat zelfs nog staat te lezen tijdens het tandenpoetsen. En dat nu bewust de iphone beneden laat als ze naar bed gaat om te voorkomen dat de ochtend uit de hand loopt (kostbare minuten verliezen is vragen om problemen als je drie jongetjes van 1, 4, en 7 de deur uit probeert te krijgen om half acht!).
Als alles dan verloren is, geen internet, geen boek, dan graag wel muziek. Dat is tenminste iets. Of televisie. Ik voel lichte paniek bij de gedachte aan informatieloze stukken tijd, eerlijk gezegd.
Ik ben verslaafd denk ik. Soms vraag ik me af of het geen vlucht is, voor mezelf en mijn eigen gedachten. Het belemmert je ook als je nooit eens rustig nadenkt over dingen. Zowel prive als zakelijk. En als ik het doe, wil ik altijd nog papier en pen en ergens in een cafe zitten of zo. Dus dat is dan eigenlijk weer meteen informatie creëeren, he?
Een vriendin van mij heeft wel eens zo’n yoga retreat gedaan van 10 dagen stilte. Ik weet vrij zeker dat ik dat niet kan.
De vraag is, zou ik moeten streven naar meer stilte?? Of is het wat het is?
PS Een van de redenen dat ik uitzie naar mijn trip volgende week naar de VS: even weg van de dagelijkse gang van zaken, en twee keer 12 uur in het vliegtuig met mezelf. En mijn iphone. En mijn gedachten. En mijn laptop. En films on demand. En mijn ipad met de Kindle app. ….. :))
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Rik H.D.D. Ruiter zegt
Raymond geeft al aardig het beeld weer. Ook ik ben erg van de info, vooral geschiedenis of de betekenis van dingen vind ik erg interessant. Verder ons vak Marketing! Wat ik doe is filosoferen over punten. Achtergrond en info is leuk, maar waarom is het zo en hoe is het tot stand gekomen. Vaak kom je er achter dat het logisch is, maar enkel ontdek je een openbaring!
lindakwakernaat zegt
Zouden we aan een ziekte lijden ?
Wel een leuke ziekte!
Nanouk van Gennip zegt
Had hier een uitgebreide reactie geplaatst en nu is ‘ie weg 🙁
Elja Daae zegt
O jee. Komt het door disqus??
Raymond Snijders zegt
Infobesitas is een overvloed aan informatie krijgen waar je geen grip meer op hebt terwijl je (obsessievelijk :P) maar door blijft gaan met het opzoeken ervan. Lezen tijdens het tandenpoetsen kwalificeert wel aardig maar voor de rest heb je het toch wel onder controle hoor.
Het is overigens – mijns inziens – echt een modeverschijnsel want het zijn vooral mensen die hechten aan traditionele media en wars zijn van ‘nieuwe’ manieren van communiceren die er aan lijden. Ik vond vorig jaar nog een leuk artikel dat concludeerde dat het vooral managers zijn die er aan lijden. Omdat ze te veel mail krijgen 🙂
Maar het erge is wel dat er een opgelegd waarde oordeel ontstaat. Ineens is het niet meer OK om druk te zijn met social media, internet, tablets, apps enz. Alsof stilte en rust in je leven de Heilige Graal moet zijn en je als een Zen boeddist de verworvenheden van de hedendaagse maatschappij moet afstoten. Dikke onzin.
We leven tegenwoordig in een informatiemaatschappij en ja, informatie is overal verkrijgbaar. Komt op je af en is overal te vinden. Maar je kiest nog steeds zelf hoe je daar mee wilt omgaan. Als je de hele dag je vermaakt met al die dingen, dan gewoon lekker blijven doen. Heb je er geen zin in, doe het dan vooral niet.
Ik heb VEEL collega’s, vrienden en familie die totaal niet snappen waarom ik 18 uur per dag online ben, RSS feeds lees, blog, aantekeningen maak in Evernote, op mijn ereader lees en kwartet met mijn tablets, zoekende naar de dichtstbijzijnde wifi verbinding. Maar dat hoeven ze niet te snappen. Mijn grootste nachtmerrie zou die 10 dagen stilte – zonder wifi – zijn haha