Iedereen is anders, he. Dat weten we wel. Maar ik zie het pas echt goed aan mijn drie kinderen, allemaal jongetjes. Die alles totaal anders doen en alles anders aanpakken en andere voorkeuren hebben. Vooral als het gaat om Lego.
Gooien met lego
Het toeval wil dat al mijn zoontjes gek zijn op lego. Mijn jongste zoontje (20 maanden) kan daar niets aan doen, want die ziet het zijn oudere broers doen en die doet dat na. Niet echt toeval, dus. Meestal gooit hij gewoon een beetje met de kleine legosteentjes van zijn broers of draagt ze het huis door. Heel fijn (voor hem).
Maar vandaag begon hij zo maar opeens te bouwen. Een toren van duplo, en nog een, en nog een, en nog een, en nog een. Koe er op, poppetje er op, schaap er op, etc. Het werd een hele stad van wolkenkrabbers (als wolkenkrabbers dieren op hun dak zouden hebben), op een plaat. Het had iets heel duidelijks, concreets, bewusts. Zo heb ik het de andere twee nog niet zien doen, en zeker niet op die leeftijd.
Bouwen met lego
Mijn oudste zoontje (net 7) is heel serieus over lego. Het leukste vindt hij een nieuw pakket. Boekje erbij, nauwkeurig volgen, bouwen. En that’s it. Hij is niet zo van het buiten de boekjes gaan. Hij speelt ook niet met lego als het eenmaal gebouwd is. Niet echt.
Het bezig zijn met het bouwen en volgen van de stappen, en liefst een beetje ingewikkeld, daar haalt hij voldoening uit. Hij kan best moeilijke bouwpakketten aan, in zijn eentje. Hoewel ik vermoed dat lego er altijd wat hogere jaartallen op zet, op die dozen, dan waar ze werkelijk geschikt voor zijn. Net als dat ieder meisje van 7 de yes leest en de middelbare scholieres de Elle, zeg maar. Maar goed. Het uitdagende bouwen volgens het boekje, dat vindt hij nou echt het leukst aan lego.
Spelen met lego
En dan mijn middelste zoontje van 4,5. Die bouwt de prachtigste dingen van lego. Nooit met een boekje, dat vindt hij niet leuk. En dan speelt hij er ondertussen mee. Hele verhalen. Meestal over droids en guns en ships en starwars (tsja, dat is onvermijdelijk, vrees ik).
Hij maakt dingen die ik nooit zou verzinnen. Legopoppetjes met van die pionnetjes in plaats van een legohoofdje. Legopoppetjes met hele lange nekken, gemaakt van heel veel van die kleine ronde 1tjes. Legopoppetjes zonder benen maar met blokjes eronder (robots, overduidelijk mama). Hele constructies met bewegende delen en computerschermen. En overal kan hij van uitleggen welke functie het heeft.
Bouwen zonder boekje
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat F. (echtgenoot) meer van het bouwen-zonder-boekje is. Die heeft veel technisch inzicht, is analytisch en zou waarschijnlijk denken dat hij het zelf wel wist. (nee, ik neem het woord ‘eigenwijs’ niet in de mond hoor, ik zou niet du-re-ven) (gelukkig leest hij mijn blog nooit dus zal dit niet zien) (als hij het wel zou lezen zou hij zich misschien afvragen hoe vaak ik het over hem heb en dan alles gaan lezen) (misschien ga ik hem een kleine hint geven zometeen)
(Hahaha! Lollig ben ik)
Huisjes bouwen
Ik was meer van het huisjes bouwen, vroeger. Dat lukt niet met onze legovoorraad omdat we alleen maar space ships en auto’s hebben en 1 kasteel en 1 politiestation maar helaas zitten daar geen leuke gewone huis-bouw-blokjes bij. Alleen ingewikkelde.
Ja, ik geef het toe, als ik nu een klein meisje was zou ik weg zijn van Lego Girls of hoe het ook heet. Van mij mag dat gewoon roze zijn, en over dierenartsenpraktijken en schoonheidssalons en winkeltjes en restaurants gaan. Ik vind dat niet sexistisch of gender biased of whatever. Ik vind dat gewoon LEUK.
Niets deed mij vroeger groter plezier dan de legopoppetjes, de legocomputerschermpjes, de legoplantjes, de legokopjes verzamelen als ik bij mijn buurjongens met lego speelde (space lego, bah, nauwelijks leuke plantjes). En dan huisjes bouwen met kamers en dan daar die poppetjes in zetten met hun computers (!! TOEN AL!!) en hun kopjes.
Anders
We zijn allemaal anders in mijn gezin, maar toch ook allemaal hetzelfde. Net als jij en ik anders zijn en hetzelfde.
…Nu zou ik een slimme segway willen maken naar een actueel thema. Dan zou dit blog tenminste nog iets met marketing te maken hebben. Maar helaas….
…
Gevonden! >> read on!
Behalve dan dat je ook gewoon op elkaar kunt gaan lijken natuurlijk als je veel in elkaars buurt vertoeft, en zo zie ik mezelf steeds meer dezelfde kant op denken als mensen die ik online volg zoals daar zijn Peter Frank Henk Jan Jacob Jan Raymond en vele, vele anderen…
Dus we zijn allemaal anders. Maar we gaan wel meer op elkaar lijken, jullie en ik!
Ik wil best op jullie lijken dus ik vind dat een mooie gedachte.
(update: het is niet mijn idee maar ons idee, las ik hier, dus dat ook).
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Jaloers kan ik hier van worden; kinderen die spelen met lego … heerlijk! Die van mij (ook 3 en allemaal heel anders) hebben geen van drieën ooit gespeeld met lego, niet écht gespeeld, behalve toen wij als enigste speelgoed een bak lego mee hadden genomen op vakantie, in een boot, toen gingen ze, ook nog eens met z’n drieën fantasievol aan het bouwen. Nooit volgens het boekje. Mooie observatie, Elja, dank!
Dank! Bij ons is het merendeel van het speelgoed inmiddels lego. Misschien is dat de reden. Arme jongens. 🙂
building on the shoulders of GIANTS!
YEAH! !!!
Vind je het niet jammer dat F. jouw blog niet leest? Ik kan het me namelijk niet voorstellen dat Monique mij niet (nog dezelfde dag vaak binnen hetzelfde uur) zou lezen. Maar dat is puur persoonlijk. Oké Sting, If you love somebody set them free.
Thanks.
Hahaha. *tutu, tututu. Tutu, tututu*. Mooi liedje.
Nou, ik weet niet. Ik vind het niet zo erg. Het is niet zijn ding. We praten wel altijd enorm veel over ons werk en wat ons bezig houdt dus het is niet zo erg om ook nog een stukje niet te delen.
grappig, dat einde..
ik wilde net gaan schrijven dat ik zo blij was dat je er geen les aan koppelde…
en:
Herkenbaar: hoe anders kinderen zijn.
en: lego en duplo, heerlijk:
Teske maakte altijd kleine feestjes van duplo poppetjes. overal in huis vond je groepjes, die met elkaar bezig waren.
en:
maar daar schrijf ik nog een keer een blog over
Ja ik had die les er uit moeten laten!!! Oh, well.