Je hebt wel eens zo’n aha-erlebnis, he?
In mijn geval was dat het afgelopen weekend, en niet 1, maar velen. Maar goed ook aangezien ze me 1.000 dollar kostten 🙂 *. Maar even serieus, money well spent. Als er een rekenmethode zou zijn om de waarde van inzichten, aha-momenten, brandende lampjes en zich openende ogen te kwantificeren in dollars, zou blijken dat die investering zich lachend had terugverdiend. Anyway.
1 van mijn inzichten was dat ik nogal in mijn eigen kleine wereldje leef. Ik zit achter mijn laptop, de hele dag alleen thuis, en reageer op signalen van buiten. Dit kan leiden tot vrij asociaal gedrag, realiseerde ik me, als ik daar eens objectief naar keek.
Neem Twitter. Hoewel ik heel actief ben op Twitter, en dit medium een belangrijke rol speelt in mijn leven, gedraag ik me niet sociaal. Sterker nog, al langer bekroop me het gevoel dat mijn twittergedrag bepaalde a-sociale elementen kent. Een beetje een ziektebeeld van zelfgenoegzaamheid, zou ik zeggen, als ik hard wilde zijn voor mezelf.
Symptomen:
- Ik volg met name terug en volg bijna nooit meer iemand uit mezelf
- Ik volg geen grote internationale ‘goeroe’s’
- Ik ben passief: ik reageer op mentions en DM’s en wat favoriete tweeps, that’s it
- Ik gebruik lijsten om te ‘filteren’
- Ik doe nauwelijks aan #followfriday
- Ik retweet nauwelijks en
- Ik deel ook niet echt veel kennis (links en zo).
Vreselijk gedrag. En niet sociaal. Reden: te druk.
Nee, dan vroeger! Toen ik net begon op Twitter was het een heel ander verhaal met mij.
Gedragskenmerken:
- Ik was continu op zoek naar leuke, interessante mensen om te volgen
- Ik reageerde op tweets van mensen
- Ik had geen lijsten, ik las de stroom van berichten van iedereen die ik volgde
- Ik retweette bij het leven en gaf anders altijd credit (“via …”)
- Ik las mijn RSS-feeder en tweette links naar interessante artikelen
- Ik was oprecht nieuwsgierig en geïnteresseerd en
- Ik was altijd bezig om anderen aan te bevelen.
Dat ik deze dingen nauwelijks meer doe, heeft vooral te maken met tijd. Sinds ik het drukker kreeg met mijn (betaalde) werk, ben ik vooral daar mee bezig. Dat komt omdat mijn werk niet voelt als werk, maar als een hobby. Een gigantisch leuke, spannende, energiegevende en -vretende hobby. En als onderdeel van dat werk twitter ik, en als onderdeel van dat werk reageer ik de hele dag op emails van de wereld die dingen wil. Best demanding.
Maar inzichten en Aha-momenten zijn er om je tot inkeer te doen komen. Dus ik denk dat ik het anders ga doen. Als het mensen als @chrisbrogan (ook dit weekend gehoord, ruim 181.000 volgers, zie *) lukt om op tweets van duizenden volgers te reageren, moet ook ik meer kunnen. Kwestie van stoppen met televisie kijken 🙂
*Ik was op het onnavolgbare SOBcon in Chicago met inspirerende sprekers en geweldige mensen, check out www.sobevent.com. En de aanwezigheid van/discussie met @ernohannink, @pyotr, @jeanniecw en @beckymcgray hielpen ook!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Frank zegt
Mooie observatie Elja, goede zelfreflectie. Zeer herkenbaar ook, hetzelfde is mij overkomen. Met relatief weinig online contacten ben je ‘zelf in control’, met veel online contacten neemt je netwerk je agenda over. Ooit was ik wekelijks op evenementen of gaf zelf presentaties en nam ik elke dag enkele uren de tijd om artikelen te schrijven, sites te volgen of reacties te geven. Zaken waar ik nu vrijwel geen tijd meer voor heb. Maar daar zijn wel veel andere, bijzonder leuke en uitdagende zaken voor teruggekomen. Het was niet beter, het is niet slechter; het is anders. En weet je, ik hoop dat het over een paar jaar nog weer anders is.
En ik doe mee…. stoppen met tv kijken. Behalve als de rest van de familie ook (met notebook op schoot) op de bank voor de tv hangt :p
Elja zegt
Haha – uiteraard herkenbaar voor jou 😉 Maar ik ben sindsdien braaf bezig om mee tijd in te ruimen voor andere dingen. Slimme boeken. Actiever mijn twitterstroom volgen, al is het maar een kwartiertje. Dat soort dingen…