Weet je wat nou echt een creatief proces is? Presentaties maken. En geven natuurlijk, maar ja, dan moet je ze eerst in je hoofd hebben en eventueel dus een powerpoint oid hebben (zo ouderwets ben ik, ja, powerpoint!).
Ik zat me van de week, na uren en uren presentaties maken, af te vragen hoe ik het nou eigenlijk deed. Wat nou eigenlijk het proces was.
Ik heb het bijgehouden. En opgeschreven!
1 De basis
Het leukste is natuurlijk je eigen lay-out te maken! Ik heb verschillende en ik wijzig ze regelmatig. Want dan wil ik het weer anders. Of ik twijfel aan hoe modern de lay-out is. Of de kleuren wel goed zijn. Of er wel de dia’s in zitten die ik nodig heb (met alleen een titel of titel + ondertitel of afbeeldingen of afbeeldingen + titel of titel + bullets, etc. etc.).
Ik heb ooit een slide deck gekocht van (geloof ik) Slidevana. Er zitten ik-weet-niet-hoeveel slides in, in alle mogelijke lay-outs. Daar heb ik slides uit gekozen en die heb ik allemaal weer eindeloos aangepast. Heerlijk. Da’s pas creatief! Maar met een beetje hulp van Maggi, he.
Inmiddels kan ik prima mijn eigen sjabloon maken. Ik weet zelf natuurlijk het beste hoe ik graag een verhaal vertel, wat voor tekst en afbeeldingen ik gebruik en op welke manier. Maar toen ik dat nog niet wist, was Slidevana een uitkomst.
Ik weet eigenlijk niet of de sjablonen die ik nu gebruik, uit dat ene oorspronkelijke deck komen. Ik verwacht dat ze niet meer herkenbaar zijn als zodanig.
2 Ik begin met een outline.
Die heb ik opeens in mijn hoofd. In de auto, onder de douche, tijdens ander werk. Opeens weet ik de opzet, de kern. Of de stappen. Of wat er nou eigenlijk echt belangrijk is aan mijn boodschap.
Wat nu eigenlijk de boodschap ís, dus eigenlijk.
Dan heb ik natuurlijk al overlegd met mijn opdrachtgever. En hopelijk heb ik dan ook een aardig idee van wat die opdrachtgever of de mensen in de zaal willen bereiken. En wat voor mensen er in de (virtuele) zaal zitten.
En dan zit ik er een flinke tijd op te broeden. Maar da’s niet een heel bewust proces. Tot ik het heb, opeens.
3 De inhoudsopgave van de presentatie
Het is sowieso goed om vooraf te vertellen wat je gaat doen, aan je publiek, maar het helpt vooral om te zorgen dat het verhaal logisch is en klopt. En pas als ik die inhoudsopgave heb, kan ik het in gaan vullen.
Die inhoudsopgave is er niet altijd in alle punten. Als ik het niet weet, probeer ik het eerst in drieën te verdelen. En dan in 9-en. Heb ik ergens gelezen, dat 3-en (en subverdeling in 3×3) goed werkt voor een presentatie/verhaal. Dat leek me wel een fijne richtlijn.
Of in 10-en. Ik val heel vaak voor 10-en. Tien tips, tien stappen. Nou ja. Het is een beetje saai maar het werkt en het is makkelijk om te onthouden voor beide partijen.
Een inhoudsopgave is belangrijk want het geeft zowel mij als mijn toehoorder houvast. (werkt ook voor boeken, trouwens!)
4 Invullen van de dia’s het verhaal
Dit is het leukste. Het invullen van de slides, de dia’s. Wat wil ik laten zien om mijn punt te ondersteunen? Hoe maak ik duidelijk wat ik bedoel?
Omdat mijn presentaties vaak praktisch zijn en over online zaken gaan, zitten ze vol met screenshots. Het was even wat werk om een format te vinden in powerpoint waarmee ik aan de slag kan. Ik heb inmiddels door hoeveel pixels het ultieme resultaat geven.
5 Oefenen oefenen oefenen
De reden dat het altijd nachtwerk wordt bij mij, is 1) dat ik te laat begin en 2) dat ik het nog zo vaak wil oefenen.
Oefenen is natuurlijk niet alleen belangrijk omdat je verhaal moet kloppen en je het goed moet kunnen brengen. Maar het is ook belangrijk omdat ik dan pas weet wat ik mis in de presentatie. Of wat er uit moet. Of dat het te lang is. Of dat ik een beeld mis om mijn verhaal te ondersteunen.
Pas als je oefent, weet je wat er mist, wat je nog moet aanpassen.
Nou ja. Zo doe ik dat. Dus. Tot zo ver.:)
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
Geef een reactie