Ik zat net heerlijk de INC te lezen. Ken je dat? Zo’n superamerikaans blad voor ondernemers. Of vooral voor ondernemers met een start-up, lijkt het wel. Of alleen voor succesvolle ondernemers die willen begrijpen hoe je een succesvolle start-up wordt?
Of, wat-teeeeee-fer!
Hoe dan ook. Het is een beetje de Voque voor ondernemers en mensen die dromen van het runnen van een business. Of de Playboy. Net hoe je het bekijkt.
Je ziet, verlekkerd, succesvol bedrijf na succesvol bedrijf aan je voorbijtrekken. En al die ondernemers geven tips. Ook over hoe het niet moet, hoor. Ook over hoe ze faalden.
Behalve dat ze natuurlijk niet faalden, uiteindelijk, anders stonden ze niet in de INC!
Laten we wel wezen.
Het lolligste voorbeeld is de man die twee keer een bedrijf aan Google verkocht maar vertelt – onder het mom van ‘hoe je dat vooral niet moet doen’ – waar het mis kan lopen. Als je nog een keertje je bedrijf aan Google verkoopt he? Handig om te weten. Namelijk: dat hij er uiteindelijk langer moest werken als loonslaaf dan hij had gedacht en dat hij dat niet leuk vond.
Awwwww. Ssssielig, he.
Zo gaat het altijd, in de INC, met ‘lessons learned’-achtige verhalen. Ze worden altijd verteld door mensen die door/na het falen heel succesvol werden.
Sjonge. Love. Hate. Love. Hate. Love?
Arggh.
Ik geef toe, het is dubbel. Ik verslind het en ik vind het tegelijkertijd ook zo stom, dat blad en wat het me voorspiegelt, wat het uitstraalt. Het is wat dat betreft niet veel anders dan hoe de mode-industrie of de lifestyle-industrie of de voedsel-industrie ons verleidt en ons confronteert met ons verlangen.
In dit geval, het verlangen naar een leuke, succesvolle onderneming. Vol happy employees en geweldig leadership.
Wat?
Je weet niet wat dat is, leadership?
Nou, troost je: dat weet niemand.
Vooral niet mensen die de INC lezen.
Er stond een prachtig artikel in deze aflevering, over het Duitse fenomeen ‘Mittelstand’. Succesvolle familiebedrijven die al generaties lang zorgen voor business en een drijvende kracht zijn voor de economie. Conservatief en toch innovatief.
De interviewer heeft het met een van de eigenaren van zo’n bedrijf over hoe belangrijk leadership is. Het woord waar de INC vol mee staat, dus hij moest het even laten vallen natuurlijk! Dat past ook mooi bij de vele advertenties voor managementboeken over leadership.
Maar de Duitse CEO zegt: “ik vind het een nogal groot woord, ‘leadership’. Voor ons gaat het meer om verantwoordelijkheid. Niet alleen een financiële verantwoordelijkheid maar ook de verantwoordelijkheid voor onze 65 werknemers die ons al zo lang steunen en voor deze werkplek waar zijn afhankelijk zijn.”
Mooi he. Daar verlang ik nou naar. Dat soort interviews. Heerlijk toch. Ze zetten je aan het denken en ze gaan over de echte wereld in plaats van die van Sillicon Valley.
En bedankt, he, INC? (toch) Food for thought.
Da’s namelijk mijn verlangen bij zo’n blad: food for thought.
PS INC is eigenlijk INC. (punt). Dat ik die punt weg laat, is een kinderachtig agressief-passief teken van verzet. Ik wijs er maar even op!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik had de punt al gemist….. hi hi…. ik heb ook een haat liefde verhouding met INC., maar als ik het dan een keer koop lees ik ook ALLES. Geheime dromen….